"SENİ SONSUZA DEK ÖPEBİLİRİM STYLES."
-----
Öpüşmeye devam ederken bir yandan da senkronik hareketlerle birbirimize sürtünüyorduk. Ve mükemmel hissediyordum. Sanki havada uçuyor gibiydim.
Kasıklarına sert bir biçimde oturduğumda Harry boğazımda hırlamayla karışık bir ses çıkarmıştı. Bu daha da sertleşmeme sebep olmuştu. Tahrik olmuştum ve kaybetmistim.
"Oh koca bebek büyümüş. Pes ediyorum Harry."
Bunları söylerken çoktan üstünden inmiştim.
Harry ise kahkahalarla gülüyordu. Sinir bozucu derecede sevimliydi.
"Sana kaybetmeyeceğim demiştim Louis."
"İstedigini aliyorsun Hazza."
"Evet bu hep böyleydi."
"Bazi özelliklerin değismis aslinda."
Bunu söylediğimde aslında kibirlililiğinden bahsediyordum ama Harry fesat anlamıştı ve bana muzipçe bakıyordu.
"Yani Harry öyle değil. Yani o anlamda söylememis-"
Dudaklarima yapıştığında ona karşı gelemeyeceğimi anlayip kendimi rahat bıraktım.
Biraz dudaklarimi emip geri çekildiğinde hayal kırıklığına uğramıştım.
"Seni öperek susturmak çok eğlenceli Louis."
"Öpmek için susturma gibi bi bahane uydurmana gerek yok istedigin zaman öpebilirsin."
Utançtan yanaklarinin kızardigina yemin edebilirdim.
Su içmek için mutfağa gittim ve içeride oturan Harry'e seslendim.
"Sevgilim su ister misin?"
"Sevgilim?"
"Ah Harry şaka ediyorum bebegim"
Güldü.
"Ah.Tabii."
Yanına oturdum ve yaramaz çocuklar gibi saçlarini bozdum.
"Hala sinir bozucusun Lou."
"Bunu biliyorum."
"Bir şey sorsam?"
"Sor"
"Bugün gezelim mi biraz?"
"Tabii. Zaten cumartesi günü evde oturup senin kokuşmuş çoraplarini toplama gibi bir niyetim yoktu."
Bunun üstüne birbirimize baktık bir anda gülmeye başladik.
Artık gözlerimizden su gelinceye kadar güldügumuzde konuşmayı başarmıştım.
"Seninle gülmek. Özlemisim be."
Beni taklit ederek konuştu
"Ben de be."
Sonra yine gülme krizine girdik.
SAD LOUİS OLDU MU SANA FUNNY LOUİS.
Harry'nin ağzından
Üstümden indiginde hala o dokunuşları sindirmeye çalışıyordum. Bu çocuk mükemmeldi.
Aslında o tutkulu öpücüklere bakılırsa onun da bana karşı boş olmadığına yemin edebilirdim. Ama belki de eskiden de yakın olduğumuz icin bunlari masum olarak da algılıyor olabilirdi.
Onu bir türlü çözemiyordum. Çok gizemliydi. Zaten onu ulaşılmaz kılan da buydu.
Biraz daha sacma sapan konustuk ve yerinden kalkıp mutfağa yöneldi.
"Sevgilim su ister misin?"
Woooaaaaaah. Louis bana sevgilim dedi.Louis, Tommo. Ba-na sev-gi-lim de-di.!!!
"Sevgilim?"
"Ah bebegim şaka ediyorum"
Tabii.Kesin öyledir.
"Ah tabii."
Sevgilim...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Love is Love (Larry Smut)
Fanfiction"Seni sonsuza dek öpebilirim,Styles." *2.KİTAP YAYIMDA