Chapter Thirty-Seven

25.1K 683 128
                                    

Song: Let Me Love The Lonely- James Arthur

Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.

Song: Let Me Love The Lonely- James Arthur

Stay

Pagkapasok ko sa bahay nila ay bumungad agad sa akin ang umiiyak na si Tita Carmel. Tito Patrick is trying to comfort her. I rushed to them. 

"Tita, what happened?"

She turned to me. She immediately hugged me and cried on my shoulders.

"Akala ko okay na siya, Sam. Akala ko... he finally accepted everything. But today proved me otherwise. He's been locking himself for days and today we heard crashing of things inside his room. I'm worried. Help us, Sam... Help my son."

Gusto kong sabihin sakanya na sinubukan ko na siyang tulungan. But everytime I do that, he refuses to let me. Pero ngayon ay kailangan nila ako. I know that Zach needs someone, too, kahit na ayaw niya lang sabihin.

I nodded. Katarina is also crying silently.

Umakyat ako sa kwarto ni Zach. Idinikit ko muna ang tainga sa kanyang pinto but all I heard was silence. Binuksan ko ang kanyang pintuan at sumilip.

It is so dark inside hindi ko makita kung nasaan siya. Narinig ko naman ang tunog ng mga bote at tunog ng umiiyak. I immediately followed the sounds.

Zach is behind his bed. Gulping a bottle of beer.

Napahawak ako sa bibig ko nang matapat sakanyang mukha ang liwanag ng buwan. He looks like a mess. Magulo ang kanyang buhok at namumugto ang kanyang mga mata. Umupo ako sa tabi niya. Inalis ang pagkakahawak sa bote ng alak. Nakapikit na ang mga mata niya sa sobrang kalasingan.

Hinawakan ko ang pisngi niya and I wiped the tears away. He shoved my hand away.

"Go away." He said in a slurred voice.

"No." Inayos ko ang pagkakaupo ko sa tabi niya.

Dinilat niya naman ang mga mata niya para tingnan ako. His drunken eyes locked into mine. He laughed out loud.

"And who are you?" He pointed at me. Binaba ko ang mga daliri niya. "Cindy? Is that you?"

"No. It's Sam. Zach you need to rest. Everyone is worried about you."

He chuckled. Tinuturo niya ang puso niya ang paulit-ulit. "Sam... That girl... She's almost here." I gasped. "But I only refuse to let her because everytime I close my eyes all I see is Cindy and not her."

Isinantabi ko ang mga sinasabi niya ngayon dahil alam kong lasing lang siya. Drunk people tends to say unnecessary things. I helped him get up. Sobrang bigat niya pero kinaya ko iyon. Inihiga ko siya sa kanyang kama. Hinaplos ko ang kanyang buhok.

After a minute, he started crying again. He stood up so fast that I wasn't able to stop him. He started crashing things. His room is a mess now. Nagkalat lahat ng pinagsisira niyang gamit. Napahawak muli ako sa bibig ko dahil sa nakita.

When We Were Faking It (When Trilogy #1)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon