Sing me a LOVE SONG ♥

Chapter 20 Peace or Fist?

Hey there dear readers!

I have one small wish for Sing Me a Love Song.

Can you grant it for me?

Hahaha!

Dahil malapit ng matapos ang BOOK1-slash-High School life ng SMLS, sana dumami naman ang VOTES, LIKES, and COMMENTS nito.

Hehe.

Can you do it for me?

(YES!!!!)

WOW. I heard your yesses! :)) HAHA.

So, please 'wag kayong magsawang suportahin 'tong story na 'to. Hehe. LAST FIVE (5) CHAPTERS NA LANG KASI at mas kapanapanabik na kakikiligan niyo ang mga mangyayari.

Haha! Sana nga magustuhan niyo yung ending nito. :))

Anyway, Thank you sa walang sawang pagsuporta! 

Mahal ko kayow!!! :*

P.S. Syempre kailangan ng konting extra sa story, so eto na sila: Katrina's picture is at the side and open external link to see Georgie's picture-->>

------------------------

Chapter 20

"Lei, gising...umaga na..."

Naramdaman kong may umaalog sakin, kaya napadilat na ko at bumungad sakin ang mukha ng pinakamagandang lalaki sa balat ng lupa.

Haha. Ang pinakamamahal kong si Ace. <3

I smiled at him. Pero nawala bigla dahil sa lamig ng hangin. "Ang lamig noh."

I hugged myself, realizing that his jacket waswrapped around me.

Dito kasi kaming sa shore natulog. Nag-bone fire kaming dalawa kagabi tapos nakatulog na rin kami dito. Medyo madilim pa at sisikat pa lang ata ang araw.

Ang sweet noh. Haha.

"Oo nga eh. Tignan mo. Malapit na mag-sun rise." Inakbayan niya ko at umurong ako papalapit sa kanya.

He hugged me closer until I was leaning on his shoulder already. Ang sarap sa pakiramdam. Nawala yung lamig ng hangin.

Bumilis na naman yung tibok ng puso ko at feeling ko ang saya-saya ko. Ang tahimik pa ng paligid na lalong nagpakilig sakin.

Sana lagi kaming ganito ni Ace. Walang tampuhan, nasosolo namin ang isa't-isa at laging masaya. Nakangiti lang kaming pinagmamasdan ang pagsikat ng araw. Ang tahimik namin parehas. Hanggang sa nagsalita na ko.