5. "Dondurma"

374 27 33
                                    

Medyada Eylül ve Onur.

İyi okumalar

(:

"Hayır!" dedim bütün kararlılığımla.

Neye mi hayır dedim? Demir bey korku filmi izlemek istiyordu ama unuttuğu birşey vardı. O da benim delice korktuğumdu. Şu erkeklerde ki korku filmi izleme merakını anlamıyordum. Biz kadınlara anlaşılmaz varlıklar olduğumuz söyleniyordu ama erkekleri anlamak kadınları anlamaktan bin kat daha zordu. Biz bir çiçekle mutlu olabiliyorken onların korku filmi izlemek gibi garip zevkleri vardı.

"Hadi be Ufaklığım korkacak ne var?" dedi. Ne mi var? Dalga mı geçiyordu? Hayır ama gerçekten sinirleniyordum.

"Şaka mı yapıyorsun? Korkuyorum diyorum."

"Tamam. Sen seç filmi." dedi sıkıntıyla.

İşte budur. Zafer benim. Hani nerde ödülüm?

Salakça zafer dansımı yapmaya başladığımda Demir "En iyisi ölü takliti yapmak." deyip kendini koltuğa bıraktı. Gözlerimi kısıp ona kesici ve delici etkiye sahip olan sert bakışlarımı gönderdim. Koltukta duran yastığı alıp ona fırlattığımda gözleri kapalı yakaladı.

"Savaş istiyorsun ha. Tamam savaşalım." deyip yastığı bana fırlattı. Yastık tam yüzüme isabet etmişti.

Becerikli öküz.

"Seni ağda yapılmış köstebek." deyip yastığı yerden alıp ona doğru fırlattım. Yine yakaladığında beceriksizliğime lanetler okuyarak elime geçen bütün yastıkları ona fırlatmaya başladım. Bütün yastıklar onun tarafına geçtiğinde yastıkları bana fırlatmaya başladı. Çığlık atarak koşmaya başladım o da arkamdan geliyordu. Kahkahalarımız birbirine karışarak tüm evi inletiyordu. Kafama yediğim yastıkla yere yapıştım. Gülerek yerde uzanıyordum. Birden tişörtün çekiştirilmesiyle Demir'e döndüm.

"Dikkatli ol Ufaklığım." dedi kendini yanıma bırakırken. Ona gülümseyip sarıldım.

"Sen çok iyi birisin Demir." dedim. Cevap vermedi.

"Ay çikolatam geldi."

"Ne?! Ne çikolatası lan?! Hamilemisin sen?!!!" dedi oturarak. Ona gözlerimi devirdim. Bende oturup kafasına bir tane geçirdim. "Saçma saçma konuşma. Bakireyim ben. Canım çikolata çekti evde var mıdır?" dedim.

"Ha, tamam anladım. Sende Ufaklığım çikolatam  geldi ne öyle, suyum geldi gibi. Ondan şeyettim. Ayrıca dolapta vardır." dedi. Hızla ayağa kalkıp buz dolabına koştum. Evet vardı. Hemde bir sürü. 5-6 tane alıp salona geçtim. Demir filmi koymuştu.

"Ne izliycez?" dedim.

"Dabbe."

"Demir ben gidiyorum sen tek başına izle."

"Tamam tamam gel buraya romantik komedi koydum." dedi. Sevinçle koltuğa atlayıp çikolatamı yemeye başladım. Bir tanesin evladımdan ayrılıyormuşçasına Demir'e verdiğimde film çoktan başlamıştı.

••••••

"Seni tebrik ediyorum. Romantik komedi de ağlamayı nasıl becerdin?" dediğinde ağlamam daha da şiddetlendi.

"Sonu çok acıklıydı ama." dedim burnumu peçeteyle silerken.

"Ufaklığım filmin sonunda evlendiler ya. Kız hamileydi hatta." dedi.

"Olsun yine de çok acıklıydı." Ellerini kaldırıp sabır diledikten sonra bana döndü. Çocuğu çıldırtmıştım.

"Ağlama. Tamam." Başımı sallayıp göz yaşlarımı sildim.

UÇURUM: BİRLEŞEN KADERLERHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin