Consciousness // Min Yoongi

Ep.30 -FİNAL pt.1-

Ben geldiim ve yanımda uzun mu uzun bir bölüm getirdiim (ღ˘⌣˘ღ)

Day6-You were beautiful

Sleeping with Sirens-With ears to see and eyes to hear (acoustic ver.) multide.

•°•°•

Yoongi'nin gözlerinin içine korkuyla bakıyordum. Bunu yapmayacağına olan inancım gittikçe azalıyordu.

Sonuçta bir film setinde falan değildik ve mucizevi bir şekilde kendine gelmeyecekti.

Yoongi silahı ateşlediği sırada gözlerimle takip edemediğim bir şey sol taraftan Yoongi'nin üzerine atladı.

Hayır, bu bir şey değildi, Kim Jaejoong'du.

Yoongi'nin elindeki silahı zorla alırken kolumun acısını yeni fark ediyordum. Kafamı çevirip baktığımda akan kanı gördüm.

Kurşun sıyırmış olmalıydı, yara çok derin değildi. Ancak onu Yoongi'nin yaptığını düşünmek kalbimi acıtıyordu.

Kim Jaejoong'un sesiyle öylece yerimde durmuş kolumu tutuyor olduğumu fark ettim.

"Ne bekliyorsun?! Yeni bir emir vermesini ve hepimizin ölmesini mi?!"

O öyle deyince Min Kang Hyun'a baktım. Korku ve öfkeyle kaplanmış bakışları ikimiz arasında gidip geliyordu. Ağzını açtı.

Hızla adımlayıp yanına ulaştım ve kanlı elimle ağzını kapattım. Çelme takıp yere çökmesini sağladım. Kocaman açılmış gözleriyle bana baktı.

Bana tokat atan, vücudumun kontrolünü zorla ele geçirip istemediğim şeyler yaptıran adam bu adam değildi sanki.

Şu an önümde diz çöken adam hayatı için endişelenen birinden ibaretti. Tüm gururu ve havası öleceğini düşündüğü için kaybolmuştu.

"Kontrol manyağı hasta herifin tekisin. Ölmeyi bile hak etmiyorsun."

Suratına sert bir yumruk atıp onu bir anlığına bıraktım. Afallaması geçene kadar hızlı davranıp tişörtümün alt tarafından bir parça yırttım.

Eğilip ağzını bağladım. Bana karşı gelmiyordu. Yakasından tutup kaldırırken arkama bir bakış attım. Kim Jaejoong hâlâ Yoongi'nin üzerinde, her ihtimale karşı onu tutuyordu. Yoongi hâlâ kendine gelmemişti.

Min Kang Hyun gülmeye başladı. Onu ilerdeki bir borunun yanına sürükleyip oturttum. Tişörtün arka tarafını da boylu boyunca yırttım. Uzun kumaşı önce bileklerine doladım daha sonra da boruya sıkıca bağladım.

"Her şey bittiğinde hastane masraflarını karşılayacağım."

Gülmesine ara verip bir şeyler söyledi ama kumaştan dolayı ne dediği anlaşılmıyordu.

"Boşuna çabalama, o kumaşı açmayacağım."

Kafasıyla yakınlaşmamı işaret etti. Sanırım bana bir şey söylemek istiyordu.

Kumaşın üzerinden zar zor dediklerini duydum. Tepki vermemi istercesine bana bakıyordu. Ona istediğini vermeyip ayağa kalktım ve arkamı döndüm.

Kim Jaejoong Yoongi'yle konuşmaya çalışıyordu. Yoongi'nin bakışlarına sersemlik oturmuştu. Nerede olduğunu çözmeye çalışıyor ama başaramıyor gibiydi.

Yanlarına gidip tek dizimin üzerine çöktüm. Kolum arada zonkluyordu ancak kafaya takılacak bir şey değildi.

"İyi mi? Kendine geldi mi?"