Consciousness // Min Yoongi

Intro; God, help me

Adam kapıyı çalarken gergindi. Kapı içeriden açıldığında yutkunup odaya adımını attı. Kapı ardından kapandı.

Oda altın ve beyaz rengin uyumunu yakalamıştı. Ne çok sade duruyordu ne de göz yoruyordu. Büyük pencerenin önünde arkası dönük bir şekilde dikilen adamın geniş sırtına gözlerini dikti. Masanın önüne gelip eğildi.

"Efendim." Pencerenin önündeki adam kafasını çevirmekle yetindi.

"Her şey hazır ama bunun işe yarayacağından emin misiniz? Ya ikisi de aynı anda ölürse? Ya işe yaramazsa?"

Adam yavaş hareketlerle arkasını döndü.

"Çok fazla düşünüyorsun. İkisi de aynı anda ölürse yapacak bir şeyimiz yok. Birini arayan yok, diğeri de kaza geçirmiş sayılır. Hatta işime bile gelebilir ölmeleri. İşe yaramaması söz konusu bile değil."

"Ama-"

"Sakinleş ve talimatlarımı yerine getir sadece. Panik anında yapacağın herhangi bir hareketin senin de sonunu getirebileceğini unutma."

Aldığı tehditle ağzı kuruyan adam kafasını salladı.

"Umarım bu yaptığımız sakladığınız şey için değer."

"Değer. Emin ol her şeye değer."

°•°•°

Bip...bip...bip.

Bir şeyler oluyor ama hissedemiyorum. Algılayamıyorum. Bilincim gidip geliyor.

Hareket edemiyorum.

Neler oluyor?

"Hasta kasıyor! Anestezi hastayı gevşetin, uyanmaya başladı. Bir de mannitol yapalım."

Ses yukarıdan geliyor. Uzanıyor olmalıyım. Ya da Tanrı kafayı yemiş olmalı.

Kalkmalıyım ama neden? Neredeyim? Neden her şey iki üç kat hızla ilerliyor?

"Kas gevşetici yapıldı. Birazdan gevşeyecektir. Diğer hasta şu anlık iyi durumda."

"Böyle olmaması gerekiyordu. Hadi çabucak işi bitirip hastayı kapatalım. Masada kalmasını istemiyorum."

Hiçbir uzvumu hissedemiyorum. Kafamı kaldırıp ne olduğuna bakmalıyım ama olmuyor. Lanet olsun!

Tanrım.

Lütfen bana yardım et.

Her şey bulanıklaşıyor.

Hayır, hayır! Burada kalmalıyım, kalıp mücadele etmeliyim!

Bedenime hükmedemiyorum.

Bilincim yavaşça kayboluyor.

Anlamıyorum.

Lütfen.

Yardım edin.

•°•°•

Öncelikle selam, uzun zaman oldu ehehe.

Bu hikâyenin türü bilim kurguya giriyor ve ilk kez böyle bir şey denemeye kalkıştığım için açıkçası oldukça gerginim. Yayınlayıp yayınlamamak arasında çok gidip geldim, en sonunda akışına bırakmaya karar verdim.

Yani, eksiklerimi ve yanlışlarımı olabildiğince en aza indirmeye çalışacağım, ancak siz yine de beni mazur görün *-*

İlk bölümde görüşmek üzere!