SHINEYA II: Her Soul (BOOK 2) ✔

Twenty One

Blown by the wind,
Her soul weakened;
Darkness unveil
And loses her own.

Osaka, Japan

"Hiro saved his nation." Bigkas ni Raine nung dumilat ito. Sina Shinji na matyagang naghihintay ay nakahinga ng maluwag.

"Mabuti naman kung ganun. Pero I am just wondering, paano mo ba talaga nagagawa yan?" Siniko siya agad ni Shine at sinamaan ng tingin. Inosente namang nilingon siya ng binata. "What? Tama naman yung tanong ko ah? Bakit, ikaw ba my labs hindi nagtaka kung paano nya nagagawang alamin ang nangyari sa isang tao gayung nasa kabilang panig ito ng mundo?"

"Tumigil ka Ji ha? Dadagukan talaga kita." Shine warned.

Bubuksan sana ni Shinji ang bibig upang magsalita pero dinuro siya ng katabi kaya umakto nalang siyang zinizip ang sarili.

Ngumiti si Raine bago sinagot ang tanong ng binata. "It runs in the blood."

"Bakit, ano bang klaseng dugo ang dumaloy dyan sa veins nyo?"

"Ji!"

"Sabi ko nga shut up na ako e."

"Tumahimik ka nalang kasi pwede?"

Si Shin na nanunuod lang sa pag-aaway ng dalawa ay hindi mapigilang ngumiti. Iba pa rin talaga kapag nandito si Shine kaya lubos siyang nagpapasalamat kung sinuman ang tumulong sa kakambal niya upang bumalik ito sa kanila.

Si Shiki na kanina pa mukhang malalim ang iniisip ang muling nagtanong sa dalaga.

"You said Hiro saved the country, ibig sabihin--

Ngunit pinutol sya ni Raine at makikita sa mukha nito ang pagkabahala. "Yun na nga, hindi ko siya mahanap."

Dahil sa sinabi, napatingin si Shin sa kanya. "What do you mean hindi mahanap?" Ang kaninay masayang mga mata ay napalitan ng pag-alala. Kahit hindi sabihin, halata namang nag-alala siya para sa dalaga. "Di ba sabi mo madali mong matunton ang kinaroroonan ng isang tao kapag importante ito?"

Ang kaninang madaldal na Shinji at Shine ay natahimik sa biglaang pagtaas ng boses ni Shin.

"Hey Shin, what happened?"

"What kind of keeper are you?" Naiinis pa ring tanong niya sa dalaga hindi pinansin ang tanong ng kapatid.

"I know hindi ako ganun kagaling bilang keeper at baguhan lang ako dito pero hindi ko talaga mahanap ang Prinsesa!" Bilang keeper na kailangang alam at inaalam niya ang bawat lugar na pinuntahan ng mga taong nakatukang bantayan niya is a big role. And the fact that, hindi na niya matunton ang Prinsesa ay nagpabahala sa kanya. "Huling kita ko sa kanya, kasama niya pa si Hiro sa Brazil. Pero hindi ko na siya mahanap ngayon."

"Tingin nyo ba may masamang nangyari kay Zee?" Nag-alalang tanong ni Shinji sa lahat. Napahilamos ng mukha si Shin at hindi na mapakali. Kinabahan siya ng sobra. Kahit papaano ay nakitaan nya ng kabaitan ang dalaga noong pagaanin nito ang kalooban niya. Yun yung mga panahong nagluksa siya dahil sa sinapit ng kambal.

"Wala bang ibang paraan upang malaman kung nasaan siya?" Si Shiki na nag-alala din sa pagkawala ng Prinsesa.

Sandaling natahimik si Raine at maya-maya pa lumiwanag ang mukha nito. "Si lolo." Ngunit unti unti ding napalis ang sigla ng mukha nung may maalala. "Ngunit, baka pagalitan na naman ako nun kasi sinundan ko na naman sy---

"Just do it, will you?!"

"Shin, kalma." Saway ni Shine sabay lapit sa kapatid upang pakalmahin.

Saglit na napatingin si Shiki sa kaibigan at nilingon ang dalaga. "Masusubukan mo ba?" Malumay nitong tanong. Napatitig ang huli sa kanya at alanganing tumango. "I'll try."

Ngunit bago pa man makapagsimula si Raine, may hologram na lumitaw sa harapan niya at tumambad ang mukha ng isang matanda. Kulay abo ang buhok at pati na rin ang mataas nitong bigote.

"Raine, apo."

"Lolo! Okay lang po ba kayo dyan? Hindi ka ba nila sinaktan?"

"I'm fine. Nag-iingat naman ako. Don't worry."

"Naman lolo e, bakit naman kasi kayo bumalik sa palasyo! Sinabihan na kita noon pero hindi ka nakinig. You know how dangerous that place is. Saksi ako nun kasi nandun ako noong dinakip ka nila. I was even held by that unknown ."

"Paano nalang kapag nalaman ito ng Prinsesa? Hindi yun magdadalawang isip na lumusob dyan at i-save ka! At baka yun pa ang ikapahamak niya."

"Everything is planned apo. Ang sa ngayon ay kailangan mo syang hanapin."

"Yun na nga po lolo e, hindi ko na sya mahanap."

Nanatili namang nakikinig lang ang tatlo sa pag-uusap ng dalawa.

"Talagang hindi mo sya mahahanap dahil humiwalay ang kaluluwa niya sa kanyang katawan."

Natigilan si Raine sa binahagi ng lolo. "What? Ngunit paano nangyari yun lolo? Kambal ang kaluluwa at katawan niya."

"Ngunit hindi nakayanan ng katawan niya ang pwersa ni Light. Masyadong malakas si Light para rito. Hindi pa niya kayang kontrolin ang sarili." Nalulungkot na tugon ng kanyang lolo.

"Hanapin mo ang katawan niya bago pa ito mahanap ng nilalang na naghahanap sa kanya. Susubukan ko ring kausapin ang kaluluwa ni Light."

***

"Good thing you're awake now, my Queen."

"Who are you? And what is this place?"

"I'm your husband and this is our home. Don't worry, you're safe now."

Saglit natigilan si Shineya at napatitig sa lalaking kaharap niya.

"I am married?" Wala sa sarili nitong tanong.

"Yes, ten years ago. Don't tell me you have an amnesia? And you happened to forget your husband?" Nag-alala tanong din ng lalaki sa kanya.

"But, I don't remember anything."

Ang kaninang nag-alalang mukha ng lalaki ay napalitan ng galit.

"Don't you dare play dumb with me Jasmine!"

And Jasmine is not my name. Sa ilalim ng isip ni Shineya. Ngunit pati siya ay hindi sigurado.

Who am I?

"I'm sorry, I'm just tired. I know you're just being like that due to the accident yesterday. But please don't treat me like I'm a stranger to you. I am your fucking husband for pete's sake!"

You are?

Am I really married?

"Since when?"

Hindi naman makapaniwalang tumingin sa kanya ang lalaki.

"August 27, 2017. Italy."

Napatingin si Shineya sa calendar at doon niya naalala ang lahat.

"And today is august 27, 2027. Exactly ten years ago. I'm sorry honey, I'm so sorry." Humagulhol na ito ng iyak at agad naman syang niyakap ng lalaki.

"If it weren't because of me, you won't get into an accident. I'm sorry."