MATEMATİK ÖĞRETMENİM

Bölüm 4. Tokat

Alarmın iğrenç sesiyle pazartesi gününe merhaba dedim. Yatağımla vedalaşıp , banyoda ihtiyaçları mı giderip üzerimi giymeye başladım.

Suna'nın giydiği kıyafetler

Aşağı indiğimde annem her zaman olduğu gibi işe gitmişti. Bugün yürümek istedim o yüzden düldülü mü evde bıraktım. Kulaklıkları mı takıp okulun yolunu tuttum. Ben okula geldiğim de Anıl çoktan gelmişti. Ona sarıldım yanağına bir de öpücük kondurdum. Arkadan gelen sesle ikimiz de ayrıldık bu Emir hocaydı.
- Ulu orta sarılıp koklaşmanız bittiyse sınıfa geçin, bi zahmet.
- Tamam hocam.diyebildik ikimizde bizi öldürecek gibi bakıyordu. O kadar mı çok nefret ediyordu benden Emir hoca önden Anıl'la ben arkadan okulun içine girdik. Matematikdi dersimiz çok geçmeden Emir hoca elinde çantayla girdi sınıfa.
-Günaydın
-Sağol. Diyip yerimize oturduk göz ucuyla baktım , hiç bakmıyordu bu tarafa ama ne yalan söyleyeyim çok yakışıklıydı. Giyimi de çok güzeldi.

Emir hoca'nın giydiği kıyafetler ve kendisi

Ben onu izlemeye dalmışken Anıl'ın koluma dürtmesiyle düşüncelerimi bir kenara attım.
- Benim buğun okuldan kaçmam lazım.
- Neden?
- Önemli işte, sana sonra anlatırım.
- Peki tamam da, nasıl kaçacaksın? Yakalanırsan disiplinlik olursun.
- Bilmiyorum sen yardım edersin kardeşine.
- Düşünecez bir şeyler. Derken Emir Hoca'nın bağırmasıyla yerimden sıçradım.
- Siz ikiniz, bundan sonra beraber oturmayacak sınız?
- Neden hocam ne yaptık. Dedi Anıl şaşkın bir ifadeyle.
- Geldiğimden beri konuştuğunuzu görmüyor muyum. Anıl kalk ordan Buğra'nın yanına geç.
- Hocam özür dileriz bir daha olmaz, Anıl'la ayırmayın bizi. Dedim.
- Sen konuşurken söz aldın mı benden? Ne hakla benim söylediğime itiraz edersin. Diyerek kükredi resmen , bende sinirlenmeye başlamıştım.
- Kalk dedim lan sana diye elini bizim sıraya vurmasıyla Anıl kalktı.
Anıl tam çantasını alıp Buğra'nın yanına geçecekken onun kolunu tuttum. Bende kalkıp Emir Hoca'nın karşısına geçtim. Sinirli hemde şaşkın bir şekilde bana bakıyordu.
- Anıl kalkmayacak hocam.
- Buna sen mi karar vereceksin, ben senin öğretmeninim. Ben karar veririm sende bu karara uyacaksın anladın mı? Ufaklık.
- Biz çocukluğumuzdan beri aynı sırada oturduk , kimse ayıradamadı bizi sizde ayıramayacak sınız hocam.
- Kes sesini Suna, sabrımı zorluyorsun.
- Ben başlatmadım hocam , siz başlattınız. Dedim yerime gidip oturacakken.
- Kalk Anıll. diye bağırdı korkmuştum ama belli edemezdim Emir hoca ya dönüp.
- Kalkmayacak.
- Kes sesini Suna. Dedi o an yanağımda bi acı hissettim. Emir hoca bana tokat atmışdı. Bir şeyler konuşuyordu.
-Şe. Şeyy be. Ben. Diyebildi Emir hoca onu dinlemeyip hemen sınıfdan çıktım. Göz yaşlarıma engel olamıyordum. Kendimi okulun bahçesine zor attım. Emir hoca bana vurmuştu, ama yanağım acımıyordu kalbim daha beter acıyordu. Tek yapmak istediğim bu okuldan çıkmaktı. Arkamdan ayak sesleri duydum. Yanıma gelen Anıl'dı. Hiç bir şey söylemeden sıkı sıkı sarıldı. Zar zor konuşup.
- Anıl gidelim burdan.
- Gidelim fıstığım, yeter ki sen iste. Diyerek güvenliğin yanına gidip , bir şeyler söyleyip sonra yanıma geldi.
- Hadi gidiyoruz.
Okuldan dışına çıkınca bi sahil kenarına gelip, banka oturduk.
- Anıl ben yalnız kalmak istiyorum.
- Seni yalnız bırakmayacağı mı biliyorsun. Bir yere gitmiyorum unut bunu.
- Anıl lütfen, ben iyiyim, lütfen hatrım için.
- Peki tamam ama telefonun açık olsun hep.
- Tamam. Dedim oda uzaklaşıp gitmişti. Cebime atınca elimi telefonu mu falan hepsi okulda kalmıştı. Umursamayıp yürümeye başladım. Kaç saat yürüdüm bilmiyorum hava kararmaya başlamıştı. Umursamayarak bu kez koşmaya başladım. Düşünmek istemiyordum. Yine Emir tarafından ağlatılmıştım.Küçükken yaşattığı acılar yetmemişdi sanki. Neden geldi ki buraya başka okul mu yoktu. Neden yine hayatı mı alt üst etmeye geldi. Neden benden bu kadar nefret ediyor. Neden bu kadar kötü , bu kadar acımasız insan bir gram bile değişmez mi? En son nefes nefese kaldığı mı anlayıp bi banka oturdum. Kolumdaki saatime baktığım da gece 11. 40 geçiyordu. Eve gitmek için ayaklandım annem merak etmiştir beni diyerek. Etrafıma baktım ama nerdeydim ki ben hangi ara bu kadar uzağa gelmiştim. Yürümeye başladım ama kimse yoktu etrafda arkamdan sesler geldiğini duydum. İki sarhoş bana doğru geliyorlardı. Korkmaya başladım hızlı adımlarla yürümeye başladım. Ben hızlanınca o iki sarhoş da hızlanmaya başladı. Ne yapacağımı şaşırmıştım. Düşün Suna düşün bu iki sarhoşa yem olmazsın. Koşmaya başladım , onlarda koşuyordu. Etrafıma bakındım birisini gördüm deniz kenarında volta atıyordu. Sarhoşlar iki kişiydi , o genç ise tek kişiydi benim yüzümden zarar gelmesin ona da diyerek , aklıma gelen fikirle koşmaya başladım o gence doğru yanına gelip durdum. Oda bana şaşkın ifadeyle bakıyordu. Hemen ellerimi boynuna doladım.
- Aşkım çok özledim seni. Dedim hafif yüksek sesle sonra kulağına eğilip.
- Yalvarırım yardım et şu iki sarhoş peşimde. Dedim hafif bana dönerek bi bakış attı.
- Bende seni çok özledim bitanem, nerdesin ağaç oldum burda.
- Geldim işte aşkım hadi gidelim. Diyerek sarılmayı bırakıp koluna girdim. Yavaş adımlarla yürümeye başladık.

Multimedya ki Yağız

Arkamıza döndüğümüz de sarhoşlar gidiyordu. Tamamen gözden kaybolunca kolunu bıraktım.
- Ben çok teşekkür ederim sana, hayatı mı kurtardın.
- Gece gece bir genç kızın ne işi var burda?
- Ben kayboldum. Dedim üzgün bir ifadeyle
- Gel hadi seni evine bırakayım.
- Gerek yok ,teşekkür ederim.
- Uzatma gel korkma yemem seni, burda kalırsan başına daha çok bela gelir buralar tekin yerler değil.
-peki. Diyerek arabasına doğru yürümeye başladık.
- Adın ne?
- Suna senin?
- Yağız. Dedi lüks bir arabanın yanına geldiğimiz de.
- Hadi bin. Diyerek ön koltuğu gösterdi. Arabaya binip kemerimi taktım oda şoför koltuğuna geçti ve arabayı çalıştırdı. Ben tedirgindim tanımıyordum onu ama başkasına da güvenemezdim sonuçta bana yardım etmişti.
-Evin nerde. Diyerek sessizliği Yağız bozdu. Evin adresini tarif ettim. Nedense benimle konuşmak istiyordu okula gidiyor musun? Kaç yaşındasın? Hangi liseye gidiyorsun? Neden soruyordu ki nasıl olsa bir daha birbirimizi görmeyecektik. Evin önüne geldiğimiz de bir "ohh" çektim.
- Benden bu kadar mı korktun.
- Şey benn yoo. Teşekkür ederim herşey için. Diyerek arabadan inecekken.
- Bir daha öyle ıssız yerlerde dolaşma.
- Tamam, iyi geceler. Diyebildim eve gelip cebime baktığım da anahtarda okulda kalmış olduğunu fark edip mecbur kapıyı çaldım. Annem kapıyı açınca , arkamı döndüm ama Yağız hâlâ gitmemişti.
- Nerdesin kızım sen? Diyen anneme dönüp içeri girdim. Emir Hoca'nın bana vurması dışında olan biten herşeyi anneme anlatıp , odama çıktım.Terli terli kokuyodum, bi duş alıp pijamaları mı giyip o özlediğim yatağıma geçtim. Gözleri mi kapatıp , buğün olanları düşünmemeye çalışarak uyumaya çalıştım.
Sabah kalktığımda saat 11. 30 okula geç kalmıştım nasıl olsa diyerek. Okula gitmemeye karar verdim. Mutfağa geçip kendime güzel bi kahvaltı hazırladım. Kahvaltı mı ettikten sonra , çizgi film açıp izlemeye başladım. Kendimi o kadar kaptırmışım ki çizgi filme kapının çalan ziliyle yerinden kalktım. Kapıyı açtığımda Emir hoca karşım da elinde benim dün okulda kalan çantamla duruyordu.
- Beni içeri almayacak mısın?
- Hayır.
- O zaman ben kendim girerim. Diyerek beni ittirip salona girdi.
- Çizgi film izlemek için mi, okula gelmedin.
- Hocam siz benle dalga mı geçiyor sunuz? Dün olanları ne çabuk unuttunuz.
- Unutmadım, o yüzden burdayım sana dün olanları unutturmaya geldim.
- Nasıl olacakmış o. Oturduğu yerden kalkarak tam önümde durdu elimi tutup, kendi yanağına koydu.
- Bana vurmakla başlaya bilirsin.
- Ne.

Nasıl gidiyor sizce hikayem arkadaşlar .