Proszę Cię, kochany czytelniku, żebyś po przeczytaniu rozdziału, również przeczytał notkę pod nim. Z góry dziękuję!
Po opatrzeniu mojej rozciętej wargi oraz zakrwawionego nosa, usiedliśmy u niej w pokoju. Na całe szczęście rodzice brunetki wyjechali do rodziny, więc nie musieliśmy się tłumaczyć z mojej zmasakrowanej twarzy, która po umyciu nie wyglądała tak strasznie, jak myśleliśmy.
Dziewczyna na chwilę wyszła z pomieszczenia, mówiąc o przyniesieniu czegoś do jedzenia, a ja w tym czasie skanowałem cały jej pokój, który w sumie nie zmienił się niczym od mojego wyjazdu. No może oprócz masy zdjęć na ścianie, ale wszystko inne znajdowało się na tym samym miejscu.
Patrząc znów na ścianę zauważyłem jedną z fotografii, której nie było wcześniej, bądź jej nie zauważyłem. Marszcząc czoło, szybko podniosłem się z łóżka i ruszyłem w jej stronę, aby przyjrzeć się temu z bliska. Zdjęcie przedstawiało Gabie i mnie, kiedy się całowaliśmy. Zdjęcie było zrobione w dzień remontu jej pokoju, kiedy urządziliśmy sobie małą bitwę na farbę, przez co nie tylko ściany były pomalowane.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Na samą myśl, na mojej twarzy pojawił się szeroki uśmiech. Wtedy było dobrze. Za dobrze.
-Mógłbyś się już oderwać od tej ściany- słysząc rozbawiony głos brunetki, odwróciłem głowę w jej stronę, nie przestając się uśmiechać -Co tam wypatrzyłeś?- podeszła do mnie i zerknęła na zdjęcie, na które przed chwilą patrzyłem, a na jej policzkach znów zawitał spory rumieniec, który sięgał aż do szyi.
-Myślałem, że nie mam wstępu na tą ścinę?- chwyciłem za ciastko, które przyniosła, wkładając je na raz do buzi.
-Jest zbyt dla mnie sentymentalne- wzruszyła ramionami, zabierając mi z dłoni kolejne ciastko, które nadgryzła i mi oddała -Kiedyś wisiała tutaj spora część naszych zdjęć, ale za bardzo mi o Tobie przypominały, dlatego je zdjęłam i zastąpiłam nowymi.
-Niepotrzebnie- mruknąłem, siadając koło niej na łóżku -Tak bardzo bym chciał cofnąć czas...
-Ale nie możesz- przerwała mi, marszcząc czoło.
-Niestety- westchnąłem, chowając twarz w dłoniach.
-Ale teraz będzie lepiej?- spojrzałem na jej twarz, gdzie malowała się nadzieja, która zniknęła tak szybko, jak się pojawiła -Nie będzie...
-Za dwa dni muszę wyjechać. Mam studia i pracę i...
-Dziewczynę.
-Nie to chciałem powiedzieć- dziewczyna skrzywiła się, odwracając wzrok -Nie mam dziewczyny. Zdradziła mnie na weselu Nash'a.
-Przykro mi.
-A mi nie- wzruszyłem obojętnie ramionami -Żadna nie jest dla mnie tak ważna jak Ty.
-Mogłeś o tym myśleć, kiedy przestałeś dzwonić- wywróciła oczami, chwytając kolejne ciastko -Co zamierzasz teraz zrobić?
-Pewnie pójdę do Shawn'a lub Matt'a. Nie chcę widzieć tej szmaty na oczy- zacisnąłem dłonie w pięści, na co dziewczyna cicho westchnęła.
