Nayeon bir kaç dakika onun gözünün içine gülümseyerek baktı...Yavaşça gülümsemesini Soldurup düz bir şekilde tekrar bakmaya çalıştı...O sırada Jungyeon ona hala gülümsüyordu...Başına gelecekleri bilmeden Zafer kendisininmiş gibi...
Nayeon:"Pekala."
Nayeon onun bacağından sonunda kalkıp önünde yine ayakta bekledi..Neredeyse omuzlarına gelecek olan saçlarına baktı Ve yine psikopatça gülümsedi...
Nayeon:"Ceza zamanı Yoo Jungyeon.."
Nayeon gayet normal bir şekilde arkasını dönüp karanlığa doğru yürüdü...Jungyeon kapı sesi beklerken tek duyduğu Nayeon'ın topuklusundan gelen seslerdi...
Çok sürmeden tekrar Jungyeon'ı ve onun etrafının küçük bir kısmını aydınlatan Lambanın kapsama alanına girdi... Jungyeon arkasında duran ellerinde bir şey olduğunu görüyordu bacaklarının arasından...Sivri ve parlak...
Nayeon ona biraz daha yaklaşıp ellerini yanlarına koydu... Jungyeon yutkundu...
Nayeon'ın keyfi yine yerine gelmişti...adeta korku Ve üzüntüden besleniyordu...
Nayeon:"Benimle olduğun sürece Ben istediğim gibi yaşayacaksın!Benim istediğim gibi şeyler giyeceksin...Benim istediğim şekilde konuşacaksın...BENİM SÖZÜMÜ DİNLEYECEKSİN!?"
Nayeon'ın sesi yükselince Jungyeon dona kalmıştı...Ondan korkmaya şimdi başlamıştı...Nayeon yavaşça onun saçlarını okşarken Jungyeon'da her seferinde geriliyordu...
Nayeon:"Ne O Yoo Jungyeon?Lisede bir iki santim uzasa ertesi gün hemen kestiriyordun?Şimdi ne oldu ?"
Jungyeon önünde terlerken Nayeon arkadan Kahkaha atıyordu...En sonunda Jungyeon'ın bir tutam Saçını Makasın dişlerinin arasına aldı...
Nayeon :"Bebeğim Kısa saç Seni daha Yakışıklı gösteriyor...Beni azdırıyorsun..."
Bu cümlenin hemen ardından Saçını kesmişti...Jungyeon gözlerini kapattı Ve sadece makasın saçlarını kesme sesini duydu...
Nayeon son makası attıktan sonra Eğilip burnunu onun kafasına dayadı Ve içine çekti...Yağmur gibi kokuyor...Yavaşça doğrulup önüne geçti yarattığı şaheseri görmek için...
Nayeon:"Gözünü aç Yoo Jungyeon..."
Jungyeon yavaşça gözlerini araladı Ve doğruca karşısındaki Nayeon'a baktı...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Nayeon kocaman gülümseyip Ellerini çırptı...
Nayeon:"İşte Benim Yoo Jungyeon'ım"
Tekrar yaklaşmaya başlayınca Jungyeon öfkeyle ayaklarını geriye çekti ve oturduğu yerde dikleşip ona nefretle baktı...
Nayeon ise bu tepkiyi görünce tekrar önünde durdu Ve eğildi..
Nayeon:"Yine de Yoo Jungyeon...Bu ceza yeterli değil...Bu gün yemek yemeyeceksin..."
Nayeon tekrar Jungyeon'ın arkasına geçip ipi gevşetti sadece...Ve tekrar karanlıkta kayboldu...Jungyeon bu sefer kapı sesini duymuştu...
Hemen ipi açmaya başladı...Kurtulur kurtulmaz kapıya doğru hızla koşup yumrukladı...Hiç bir faydası olmadığını biliyordu Aslında...
Yavaşça etrafına bakınmaya başladı yorulduğu zaman...Lamba sadece sandalyeyi aydınlatırken diğer yerler karanlıkta kalıyordu...Ve Jungyeon'ın en büyük korkusu Karanlıktı...
Jungyeon hemen sandalyeye doğru koşup karanlığa bakmamaya çalıştı...Elleriyle Artık kulağının üstünde olan saçlarını karıştırıp sıktı...
Birden Üstündeki ışık yavaş yavaş sönmeye başlayınca delirircesine etrafına bakmaya başladı...Lamba tamamen sönüp Jungyeon'ın kalbi dışarıya çıkacakmış gibi atarken Karanlıkta görünen boya ile yazılmış olan Duvar yazısını gördü...
Sonrasında ise avazı çıktığı kadar bağırmaya başladı..delirircesine...
"Gözlerini kapat Yoo Jungyeon,Öcüler seni yemesin!"
