Aşkence(2Yeon)

+19+

Jungyeon Odanın kapısının açılmasıyla irkilerek uyanmıştı...Yavaşça uykulu gözlerini kapıya çevirdiğinde Nayeon olduğunu gördü Ve gözlerini ovup olduğu yerde kaldı...

Nayeon ise yeni bir tepsi hazırlamış Ve onu çoktan komidinin üstüne koymuştu...Şimdi ise onun ayılmasını bekliyordu...

Jungyeon:"Ne var?"

Nayeon tek kaşını kaldırıp izlemeye devam etti..

Jungyeon:"Çık şu odadan !"

Nayeon psikopatça gülümseyip gitti ve onun uzandığı yatağa oturdu...Ağladığı halleri kaybolmuştu çünkü bi kerede böyle deneyecekti...Her ne kadar umudu yok olmasada

Nayeon onun kadınlığına elini koyup pantolonunun üstünden okşamaya başlayınca Jungyeon yarım açık gözlerini irileştirdi...

Nayeon'ın eline vurunca Olduğu yerde kaldı...

Jungyeon:"S-Sen ne yapıyorsun?!Bana dokunma?!!"

Nayeon belli etmeyerek elini tekrar kendi bacaklarının üstüne götürüp gülerek ona baktı Ve yerinden kalkıp karşısına geçti...

Nayeon:"Kalk ve yemeğini ye..."
Jungyeon:"Artık defolup gider misin?!Yemicem hiç birşey..."

Nayeon yaklaşınca Hemen oturur pozisyona geldi...Bunu neden yaptığını bilmiyordu ondan hala korkuyor muydu ...

Nayeon:"Anneni Daha iyi inletmek istemez misin?"

Jungyeon'ın gözleri fal taşı gibi açılınca daha çok gülümsedi...

Nayeon:"Bunun için daha güçlü olmalısın Ve yemelisin..."
Jungyeon:"S-Seni azgın oruspu?!Umarım sikilerek ölürsün?!"

Nayeon bu küfürler karşısında kalbinden sürekli bir parça dökülüyordu...Ama belli etmeden daha çok yaklaştı...şimdi tam önündeydi...

Nayeon:"O tatlı dudakların bir daha Küfür etmesin Yoo Jungyeon..."

Jungyeon yumruklarını sıkıp kapıda kıpırdayan bir şey gözüne çarpınca oraya döndü... Nayeon ile birlikte olan korumaydı Ve endişeli görünüyordu...

Jungyeon:"Köpeğinide al siktir git!"

Nayeon gülümseyip Gözlerini Jungyeon'dan ayırmadan eliyle gel işareti yaptı adama...Terliyordu...

Nayeon ani bir hareketle arkasından çıkardığı silahı adama sıktı...Adamın yere yığılması bir olurken Jungyeon korkudan kulaklarını kapatmıştı...Bu sefer cidden korkuyordu...

Nayeon:"Gördüğün gibi hiç biri umrumda değil...Tek Umrumda olan sensin...Sen ve o parmaklarını içimde hissederek inlemek...."

Jungyeon hem gördükleri Hemde duydukları karşısında iki duyguyu aynı anda yaşıyordu...Korku Şaşkınlık...

Nayeon:"Şimdi yemeğini ye Bebeğim yarın yorucu olabilir..."

Jungyeon adamın kanının odaya yayılışını izlerken Nayeon'ın odadan çıkışınıda izlemişti...Kalbi hiç olmadığı kadar hızlı atıyordu...

Smut habercisi bölüm...