Aşkence(2Yeon)

+24+

Nayeon kapıdan girip anahtarı kaseye fırlattı Ve üstünde giydiği uzun parkeyi Askıya astı...O geceden Sonra uyuyamamıştı...Kendisini rahatlatsa da etkisinden çıkamamış Ve bir bara gidip sabahlamıştı...

Mutfağa yönelip su içmek için bir bardak Ve buz dolabından su çıkardı...Su dan bir yudum alınca direk aklına Jungyeon gelmişti...Çünkü gece onu öylece bırakmıştı kemeride çözmemişti...Yine onu üzdüğünü biliyordu ama Nayeon daha çok üzülmüştü ama olayın gerçeğini öğrenene kadar ona ceza verecekti...

Bardağı Ve su şişesini orada bırakıp direk merdivenlere yöneldi...odanın kapısı yılıktı gece kapatıp kapatmadığını hatırlamasada kaçmış olabileceğini düşünerek hızlı bir şekilde açtı...

Oradaydı dağınık yatağın üstünde adeta bir bebek gibi yatıyordu...Düşündüğü gibi hala sağ bileği kemerle birlikte Yatağa bağlı olduğu için havadaydı,dağınık saçları gözlerini kapattığı için sadece hafif açılmış kırmızı dudakları meydandaydı...Yan yatmıştı Bacaklarının arasına ve kollarıyla sımsıkı tuttuğu bir yastığa sarılıyordu...Özenle giyindikleri düğünden kalma beyaz şortu Ve beyaz tişörtü hala üstündeydi ama karnının birazcığı tişörtünün hafif açıklığından görünüyordu...

Nayeon ona bir adım daha yaklaştı...Şortunun fermuarının ve düğmesinin hala bağlı olduğunu gördü...Kendini rahatlatmamıştı ya da rahatlatamamıştı...

Nayeon Yatağa oturup onu izlemeye devam etti..Sonra Kemere baktı...Yavaşça çözerken bileğinden tuttu Yatağa düşmesin diye...Kemeri kenara koydu Ve bileğine baktı...Kan toplamıştı Ve tahriş olmuştu...Küçük bir öpücük kondurup özenle yatağın üstüne bıraktı...Sonra gözleri başka yere kaydı...Gözünü kapatan saçlarını özenle kulağının arkasına koyarken Dudaklarına kaydı gözü...Aslında ona güvenmek istiyordu sadece Kalbi kırıktı...

Yavaşça sarıldığı yastığı onu uyandırmadan kollarının arasından çekti ve yerine koydu...Sonra yastığın yerini o aldı....boynuna gömüldü

Huzur kokuyordu Nayeon'a göre...Ellerini onun beline sarıp daha çok sokulurken dudağını ısırmıştı çünkü o uyuduğu için sarılmıyordu...Nayeon dün o acı çekerken bıraktığı izlere baktı...Dudaklarını sanki kırılacak bir şeymiş gibi dokundurup küçük öpücükler kondurdu...ona siniri geçmemişti ama huzura Ve uykuya ihtiyacı vardı...

Birden Jungyeon irkilerek uyandığını hissedince kafasını gömdüğü boynundan çıkarıp yüzüne bakmak için kafasını kaldırdı...

Uykulu gözlerini iki eliyle ovarken yutkunmuştu...Tabi Nayeon'ı görünce daha çok korktu...Bir süre göz göze baktıktan Sonra Nayeon onun boynuna tekrar gönüldü be dudaklarını boynuna değdirerek konuştu...

Nayeon:"Anneciğine sarıl Jungyeon.."

Jungyeon ilk önce şaşırsada sonradan tedirgince Jungyeon'ın kendisine yaptığı gibi o da onun beline ellerini sardı...Kalbi hızlanınca Nayeon Bunu fark edip hafif bir şekilde gülümsemişti...

Jungyeon:"A-Anneciğim...Bana kızgın değil mi?"

Nayeon gözlerini kapattı Ve boynunu hafifçe yaladı Jungyeon yine yanmaya başlamıştı her ne kadar ufak bir şey olsada...

Nayeon:"Anneciğin hala sana kızgın Jungyeon ama şimdi uyumak istiyorum sende biraz daha dinlensen iyi olur...Kalkınca cezan devam edecek..."

Jungyeon gözlerini irileştirdi aniden gözleri doldu çünkü dün zorlanmıştı Ve kendini rahatlatamamıştı...Nayeon'ın omzuna gömülüp daha çok belindeki ellerini sıktı...