Jungyeon gözlerini yavaşça açarken çok fazla ışık olduğunu fark etmişti...O odada kaldığı sürece hiç böyle bir ışık almamıştı...Dün yaşadığı şeyi atlatamadığı için geç yatmıştı Ve bir adamın gelip cesedi almasını Ve kanları temizlemesini izlemişti....Gözlerini ovmak için elini kaldırdığında sağ elinin kalkmadığını hissetti soğuk bir şey bileğine Temas ediyordu
Şaşkın bir şekilde gözlerini iyice açıp netleştirmeye çalıştı...elini bir kez daha çekmeye çalıştığında bağlı olduğunu anlamıştı hatta kelepçeli olduğunu...yatakta hemen doğruldu Ve Bir kaç kez daha sertçe çekti kelepçeyi kendine doğru...Bileği acısada korkmaya başlamıştı tekrar...
Korkulu gözlerini kelepçeden ayırıp etrafta ona yardım edecek bir şeyler aradı...Nayeon'ın odasında onun yatağına kelepçeliydi...ve içerden ayak sesleri geliyordu gittikçe yükselen...
Her adımda gerilen Jungyeon'ın yine o günkü gibi bir görüntüyü kaldıracak durumu kalmamıştı...Terlemişti ve saçları çoktan alnına yapışsada dağınıktı...Bileği kelepçeyi zorlamaktan Ve çekmekten kızarmıştı ayrıca acıyordu...
Zaten aralık olan kapı yavaşça açılırken Jungyeon gözlerini oradan ayırmadı... Nayeon ellerini birbirine kavuşturmuş Kapının önünde ona doğru bakıyordu...Gözleri korkudan dolmuş Ve çoktan kızarmıştı dağınık saçları onu daha karizmatik yaparken üstüne giydirdikleri onu zaten erkek gibi gösteriyordu...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Nayeon'ın üstünde ise düne kıyasla daha açık şeyler vardı...neredeyse Yok denecek kadar bir şort Ve bol bir askılı vardı... Jungyeon'a yaklaşırken gülümsemeye başladı...Jungyeon ise onu kafasıyla takip etti...
Nayeon:"Günaydın..."
Jungyeon ona hem nefret Hemde korku dolu gözlerle bakarken Nayeon ona zevkle bakıyordu...
Nayeon:"Anneciğine cevap ver bebeğim..."
Jungyeon Kafasını indirip sinirle güldü birden ama kalbi korkusunu gizlemeden sürekli atıyordu...
Jungyeon:"Bu ne lan?!Sana bana yaklaşma dedim!gururun yok mu senin ha!çıkar şunu!"
Nayeon yüzünü ciddi hale getirip yatağın üstüne bir dizini koydu Ve ona doğru eğildi...ama Jungyeon uzaklaştı...
Nayeon:"Anneciğin sana dün söylemişti Jungyeon...Hazır olman gerekirdi..."
Jungyeon'ın nefes alışları hızlanınca daha çok yaklaştı...Jungyeon uzaklaşmak istesede kelepçe izin vermiyordu...en sonunda burun buruna gelince Nayeon bakışlarını dudaklarına kaydırdı Ve Yatağa çıktı onun üstüne doğru gitmeye devam etti... Jungyeon git gide beli yaslandığı yatak başlığından alta doğru iniyordu..Nayeon'da bir o kadar yaklaşıyordu...
Nayeon:"Anneni mutlu edecek misin bebeğim?"
Jungyeon korkulu gözlerle ona bakarken Dudağını yaladı Ve yutkundu...
