Arkadaşlar yeni bölüm biraz gecikti kusura bakmayın. Artık çok sık yazmayacağım çok beğeni yok. Beğeniler artarsa belki sık sık yazarım ama pek seven yok. Neyse uzattım
Duman- Yanıbaşımdan (nazlıya gelsin ) :D
Yarın sınav var tanrımm !!! Elime hangi çikolata geçtiyse yemeğe başladım. Kaan umarım beni bu obur halimle sever. Çünkü yemek yerken mutlu oluyorum ben.
Bu gece nasıl uyuyacaktım ben ? Nasıl hatırlayacaktım ben o kadar bilgiyi ? Allahım sen bana sabır ver.
Ben bu düşüncelere dalıp gitmişken kapı çaldı. Hemen çikolatalarımı saklayıp aşağıya indim.
Kapı deliğinden baktım yanında küçük bir erkek çocuğu ile durak Hakan 'ı gördüm. Kapıyı açtım. Annem hemen arkadan geldi.
''Hoş geldin hayatım''dedi ''Hoşbulduk bitanem'' dedi diğeride. Annemin yanağına küçük bir öpücük bıraktı.
Bende sanki boğazımda bir şey varmışçasına öksürdüm ve kötü bakışlı gözlerimi Hakan' a çevirdim.
Annem kendisini toparladı. Bak bu Deniz. Hakan'ın oğlu.
Ne yani bi bu eksikti birde şimdi kardeşim mi olacaktı ? Yok artık ! Kaderin bana oynadığı bir oyun daha. Aslında tatlı bir çocuktu ama benim kardeşim olmasını kabul edemezdim.
''Merhaba hanım efendi'' dedi komik bir şekilde
''Merhaba küçük bey efendi'' dedim komik bir şekilde.
Ahh tamam onu biraz sevmiştim. Lanet şeker çocuk !
''Hemencecik anlaştınız bakıyorum'' dedi annem gülerek
''Benim derslerim var'' dedim ona kötü bir bakış atarak.
''Küçük bey seninle sonra oyun oynarız söz.''
''Peki hanım efendi görüşürüzz'' diyip sırıttı şirin şey.
Aslında sınavın son günü ders çalışılmaz bende zaten öyle yapmadım. Tekrardan yatağa girdim. Gözlerimi açtığımda saat gece yarısı olmuştu. Eee haliyle insan çok uyuyunca uyku tutmadı beni. Bi sağa bi sola derken kalktım. Hem yarın ki sınavı bekliyordum hemde hafta sonunu
....Arkadaşlar bu bölüm biraz kısa oldu kusura bakmayın akşama bir bölüm daha yayınlarım belki umarım vote ler artar.
![](https://img.wattpad.com/cover/13580119-288-k305767.jpg)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Plak
Teen FictionBoşlukta hissettin mi hiç ? Yalnız,karanlık,kimsesiz... İşte ben hep böyle hissettim.Kimse beni anlamıyor ve kimse beni dinlemiyormuş gibi.Sanki bu dünyada yokmuşum ama hayat akıp gidiyormuş gibi.Koskoca çölde tek bir kaktüs gibi. - Tuğçe