Selamm yinee ben :) Umarım hikaye hoşunuza gidiyordur. Vote yaparsanız sevinirim
Şarkıyı dinleyin: Arctic Monkeys: Stop the world I wanna get off you
Plak'a eşya almak için alışverişe gittik. Bir sürü müzik marketine girdik. Plaklar, kitaplar, farklı renkte yanan ışıklar, süslemeler, kitaplar...
Mükemmel olcaktı. Ama ilk önce duvarları boyamamız gerekiyordu. Duvarları ne renk yapacağımıza karar vermemiştik. O koyu bir renk istiyordu bende mavi. En sonunda bir tarafı mavi bir tarafı koyu bir renk yapmaya karar verdik.
Teker teker yerlere gazateleri yaydık. Fırçalar ve boyalar hazırdı. Aynı anda boyamaya başladık.
Aynı zamanda kavga ediyorduk.
''Şu masalar sağ tarafta duracak'' dedi bilmiş.
''Hayır sol'' dedim çünkü öyle daha hoş gözükecekti.
''Hayır sağ''
''Hayır sol''
Birden bana fırçasını fırlattı. Bende sinirlenip elimi mavi boya olan kutunun içini soktum ve gidip onun duvarına el şeklinde bir iz çıkardım.
''Savaş mı istiyorsun uyukucu ? Gel buraya ''
O da elini kendi boya kutusunun içine daldırıp benim duvarıma kocaman bir el izi çıkardı.
Bu sinirle boya ile kaplanmış fırçayı saçlarına sürdüm.
Surat ifadesi mükemmeldi. Bana yamuk gülüşünden bir parça yaptı. Önünü döndü. Ben ona şaşkın şaşkın bakarken ellerini en sevdğim tişörtümün üzerine sürdü.
''Kaan seni öldüreceğim !!''
''Yakalarsan yaparsı'' dedi bilmiş.
Tam onu yakalamak üzereydim ki yerde oluşmuş boya birikintisine basarak yere yapıştım.
Rezil olmuştum. Üstüm başım batmıştı. En sonunda tamamen yere yattım. Kaan'ın kahkahaları ile bütün kafe inliyordu. Bende pis pis sırıtıyordum.
Kaan hemen yanıma gelip uzandı.
''El izleri duvara renk kattı'' dedi bilmiş bilmiş.
''Yaa mükemmel oldu''
''Senin olduğun her yer mükemmel'' dedi.
O bana döndü bende ona dudaklarımız birleşirken sanki her şeyi unutmuş gibiydim. Sanki dünya sadece ben ve onun için dönüyordu.
Bizim için.

ŞİMDİ OKUDUĞUN
Plak
Teen FictionBoşlukta hissettin mi hiç ? Yalnız,karanlık,kimsesiz... İşte ben hep böyle hissettim.Kimse beni anlamıyor ve kimse beni dinlemiyormuş gibi.Sanki bu dünyada yokmuşum ama hayat akıp gidiyormuş gibi.Koskoca çölde tek bir kaktüs gibi. - Tuğçe