Her Şey Senin Uğruna #MirBor #Miran

4. Bölüm

Önümde duran bardağa baktım. Rakı gibi gözüküyordu.

"Bu ne?"

"Pirinç şarabı."

Dediğinde ağzım açılmış bir şekilde ona baktım. Şarap için beni eve mi davet etmişti?

"Yani şey çok yararlı bir şarap. Hastalıklara iyi geliyor. Büyük annem yapıyor da."

Dediğin de kaşlarımı kaldırdım.

"Hadi iç. Biraz da senin yanına vereyim de akşam içersin." Dediğinde onayladım. O yanımdan kalkıp mutfağa giderken evini incelemeye başladım. Koltukları zümrüt yeşiliydi, duvarları da beyazla petrol yeşili rengine boyanmıştı. Gözlerimi tavana çıkarttığımda gördüğüm şey korkmama sebep oldu.

Kocaman bir aile portresi karşımda duruyordu.

Bütün sülalesini buradan sayabilirdim. Miray'ın çocuk halini gördüğümde gülümsedim. Çok tatlıydı.

"Boran."

Seslendiği yere doğru döndüm.

"Benim bir etkinliğe katılmam gerekiyor. Bunu buraya koyuyorum."

"Ne etkinliği?"

Dediğimde bana baktı.

"Dünya yoga günü bu gün. Kutlamalar var."

Dediğinde onayladım. Verdiği bez çantanın içindeki termoslar gülmeme sebep oldu.

"Boran."

Gözlerimi çantadan çektim. Beni koltuğa geri ittiğinde koltuğa düştüm. Ne oluyor...

Dudaklarını anlımda hissettiğimde kitlendim. Bütün vücudum kaskatı olmuştu. Dudaklarının yumuşaklığı beni benden almıştı.

"Senin ateşin var!"

Dedikten sonra dudaklarını anlımdan çekti.

"Dur dur ben hemen sana çorba yapıcam kendine geleceksin tamam mı?"

Telaşına gülümsedim. Elimden verdiği çantayı aldı ve sehpaya geri koydu.

"Gerek yok Miray. Sen etkinliğe git bunlar bana yeter de artar bile."

Dediğim halde beni dinlemiyordu. Üstüne giydiği hırkayı çıkarttı.

"Olmaz seni bu halde bırakırsam içim rahat etmez." Hırkayı masaya attıktan sonra arkamdaki yastığı alıp koltuğun koluna koydu.

"Sen şimdi uzan biraz dinlen hemen geliyorum."

Gerek yok desem de beni salonda bırakıp gitmişti. O gittikten sonra fark ettim. Koyduğu yastık dün onun uyuduğu yastıktı. Kafamı yastığa koyduktan sonra gözlerimi kapattım.

Kokusu... mükemmeldi.

Hastalığımın verdiği yorgunlukla gözlerimi kapattım ve uykuya daldım.

----------------------------------------

"Kızım bu herif kim diyorum sana!"

Bağırış sesiyle hafifçe gözlerimi araladım.

"Ekin bir sakin olur musun? Kerem amcanın yeğeni diyorum sana."

"Onu anladık Pelin hanım. Neden burada?"

Pelin mi?

"Hastaymış ben de yardım etmek istedim. Biliyorsun ilaçlar çok kimyasal madde taşıyor. Ben de bizim yöntemlerimizle onu tedavi ediyorum işte."