Chapter 1- The Beginning

1K 17 2
                                    



Chapter 1- The Beginning


Kath's POV

Bigla akong nagising dahil sa malakas na pagtunog ng alarm clock.

Common struggles in life, waking up with an alarm clock.

Tinakpan ko nalang ng unan yung tenga ko para makatulog ulit pero sadyang panira lang talaga ang alarm clock kaya in-off ko na lang at inalis 'yung battery.

"Wag mo na akong gisingin!" Sabi ko sa battery at binato papuntang nowhere.

Nang maibato ko ang mga batteries ay nakaramdam ako ng kapayaan. Nahiga ulit ako at pinikit ang mga mata ko.

Hay salamat. Wala nang panira.

"Anak! Kathryn! Bumangon ka na diyan at nandito na 'yung bestfriend mo!" sigaw sa akin ni Mama.

Oo nga pala! Si Julia Miller siya yung bestfriend ko simula nung pinanganak pa lang kami bestfriend agad kami eh! Haha de joke lang kasi yung mom ko at mom niya mag-bestfriend so yun.. Teka! Mas nauna ko pang ipakilala ang kaibigan ko kesa sa sarili ko ha! Haha joke lang. Ako nga pala si Kathryn Chandria Ambrose, 18 years old at magco-college na rin sa pasukan as a first year college. Ang course ko ay Bachelor of Fine Arts kasi nga mahilig ako mag-painting. Si Julia naman ay Culinary kasi ang galing talaga niya mag-luto! Kulang na lang maging chef itong si Julia eh haha!

"Opo ma sandali lang po susunod na lang po ako!" sabi ko kay mama.

Syempre bumangon na rin ako at ginawa ko na routines ko tuwing umaga. Syempre alam niyo na yun noh! Eh ano pa ba ginagawa tuwing umaga -_- ?

Pagkatapos nun ay bumaba na rin ako at nakita ko si Julia sa Dining room at lahat na ng pamilya ko ay nandoon din. Mukhang ako na nga lang ang hinhintay nila.

" GOOD MORNING PO! Ma, Pa!" masiglang bati ko kila mama at papa sabay beso sa kanila ^_^

Ganyan talaga kami ng pamilya ko! WE always stick together no matter what happens!

"Oh Good morning rin baby!" sabi sa akin ni mama.

"Ma naman ehh di na po ako baby..." sabay pout haha.

"Haha ang cute naman ng anak ko edi sige princess nalang tawag ko sa iyo." sabi sa akin ni papa.

"Talaga po? YEHEEYY!" haha ganyan talaga ako! Masanay na po kayo at pag-pasensyahin niyo nalang rin ako medyo childish ako ehh haha.

Pero bigla naman akong binatukan nitong katabi ko..

"ARAY! naman Juls ehh!" sabi ko kay Juls slash bestfriend ko.

"Eh ikaw kasi eh ang ingay mo! Maka-yehey naman to wagas!"

"EHH--"

Magsasalita na sana ako nang biglang nagsalita rin si mama.


"Oh sya kumain na nga lang tayo!" natatawang sabi niya.

"Haha sorry poooo sige na kain na po tayo!" sabi ko.

Hayy ang thankful ko talaga dahil may ganito akong pamilya <3

Daniel's POV

"HOY BRAD! GUMISING KA NA NGA DIYAN!" sigaw sa akin ni Katsumi.

"OO NGAAA! BUMANGON KA NA DIYAN DANIEEEEL!" sigaw sa akin ni Lester.

Hayy ano ba yan kita nang natutulog pa yung tao eh!

"ANO BA WAG NGA KAYONG MAINGAY!" sigaw ko din sa kanila.

Pero tumawa lang sila hayy nako ganyan sila palagi. -_-

" Sige DJ pag hindi ka bumangon diyan may pupuntahan tayo." sabi sa akin ni Seth.

"OO nga kuya sa lugar na pina-ayshdjsdhsjwu" sabi sa akin ni JC, kapatid ko. Hindi ko na narinig yung iba pang sinabi nila dahil nagtakip ako ng unan sa tenga haha subukan pa nila ak--

"..... AND 1! Time's Up Danieel!" sabi ni Seth.

Ano ba meron? Bumangon nalang ako at tinanong sila.

"Ano ba yung pinagsasabi niyo? Hindi ko narinig eh..."

Nagkatinginan silang apat at napa-iling na lang.

"Sabi kasi namin sa iyo kanina pag di ka pa bumangon diyan may pupuntahan tayo." Seth

"Tapos di mo pala kami narinig edi..." JC.

"Pupunta tayo sa..." sabi ni Lester.

Ano ba kasi yon?



"Lugar na pinaka-ayaw mo..." Katsumi.

"Ano nga kasi! Sabihin niyo na!"

"SA PERYAHAN!" sigaw nilang lahat sa akin O_O

Oh shooot! Dapat pala di nalang ako nag-takip ng tenga kanina...

I really hate that place.

---

Bakit kaya ayaw ni DJ pumunta sa peryahan? Ano bang meron dun?

Pls give feedbacks, thanks! :)

-L.K

My One and Only YOUTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon