Katapusan
“Why are you here?” Ani Pablo matapos ang walang katapusang titigan namin kanina. Dahan-dahan syang lumapit at tumigil sa harap ko.My heart was beating so fast, para akong lumulubog dahil sa sobrang kaba.
“H—Hindi ko alam, napadpad lang ako dito.” Nauutal kong sabi. Damn, nakakahiya ba't ba ako nauutal?
His cold expression changed, kumunot ang noo nya at tinaasan ako ng kilay. “I see.” Aniya, yumuko sya at dahan-dahang naglakad paalis.
This is not what I expected, I thought he's gonna explain something to me or whatever it is. Hindi pwedeng ganito lang, hindi pwedeng lampasan nya lang ako.
I don't want him to leave me hanging again! We need to talk!
Di pa sya nakakalayo ay agad kong hinablot ang kamay nya, he stiffened at what I did.
I was shocked at his reaction, may epekto parin ako sakanya! My heart is now beating even faster than it was minutes ago.
Galit nya akong tinapunan ng tingin at parang inis na tinignan ang kamay kong nakahawak sa kanya. My heart shattered a little because of that.
“What?” He sounds mad.
Para akong tanga na nakatitig lang sakanya at hindi alam kung anong sasabihin. “I—Ikaw? Ba't nandito ka?”
Halos mabasag ang puso ko nang bigla nyang inilayo ang kamay nya sakin. Nag-iwas sya ng tingin pero agad ring ibinalik ang tingin sa akin na puno ng galit at pagkairita.
“Wala lang, bakit am I not allowed to go here, Basha?” Aniya.
“Why did you left me, Pablo? Is it because of her? Mahal mo ba sya?” Dire-diretso kong tanong at tinignan sya sa mata.
Tahimik nya lang akong tinitigan na para bang binabasa nya ang mata ko, na parang inaalam nya kung anong laman ng isip ko.
“Pablo..” Tawag ko. Huminga sya ng malalim, nag-iwas ng tingin at muling itinuon ang mata sa akin.
“I'm sorry, Basha I can't answer that.” Aniya.
“But I need an answer, Pablo! Kasi nakakabaliw na! Gusto ko lang naman malaman ang totoong dahilan!” I shouted at him with all my heart, para na akong sasabog dahil sa nararamdaman ko.
“Bakit, Basha? Why would you ask that kung alam mong masasaktan ka lang sa sagot ko?” Medyo kalmado nyang sabi pero kita kong galit ang mukha nya.
I felt a hot-liquid fell out from my eyes down to my cheeks. Dali-dali ko itong pinunasan at ngumiti ng pilit sakanya..
“Because I love you, baby.. I care about your feelings more than mine—” Halos mapiyok ang boses ko. His jaw dropped at what I said at parang awang-awa ang mata nyang nakatitig sakin.
“—at wala akong pakealam kung nasasaktan ako, basta I need to hear the reason why you suddenly left me. Did you fell out of love, Pablo?” Nanginginig kong sabi habang patuloy na tumutulo ang luha ko.
Umigting ang panga nya at nag-iwas ng tingin. Napahawak sya sa sintido nya at pagkatapos ay hinilamos ang palad sa mukha saka itinuong muli ang mata sa akin.
“No—I, I didn't fell out of love, Bash. Hindi ko rin alam kung bakit, but I really do love her. I love Ella now, more than I love you.”
And that's it.
That was the last word that I heard from him bago sya tuluyang nawala sa paningin ko. Napaupo ako sa bermuda grass sa sobrang bigat ng pakiramdam ko. Parang piniga ang puso ko sa sobrang sakit.
BINABASA MO ANG
Nagmamahal, Basha. (ON-HOLD)
Genç Kız Edebiyatı"Is our love that easy to end? Was your love that light to leave me hanging? Was our relationship that boring for you break our promises that fast? Am I not enough for you to find a new?"