~unknown~ is typing.. (boyxboy)

~31~

"Wat ben jij verdomme aan het doen!"

Snel neem ik wat afstand.
"Ik Uhm..." ik heb daadwerkelijk geen idee hoe ik mij uit deze situatie ga redden.

Hij pakt mij aan mijn mouw omhoog.
Hij houd zijn hoofd dicht bij mijn oor.

"Als dit jou idee is van je kleine geheimpje met Noah te verbergen, zou ik maar heel gauw ophouden"
Hij fluistert het in mijn oor.
Maar het komt heel hard aan.

Hij weet het.

"Je dacht toch niet dat ik het geloofde toen je zei dat het een grapje was"
Hij sist het meer in mijn oor.
Ik kijk hem met grote ogen aan terwijl hij mij los laat.

"Dus ik stel voor dat je maar even normaal gaat doen, of anders de waarheid onder ogen ziet, en het accepteert als een man"
Dit keer spreekt hij hardop.

Het voelt alsof ik in elkaar krimp bij zijn woorden.
Ik geef hem een kort knikje.

"Goed dan is dat geregeld"
Hij pakt Paula haar arm en trekt haar mee de kantine uit.

Ik kijk naar Noah, hij kijkt mij een beetje raar aan.
Ik gebaar hem om naast mij te komen te zitten.

"Waar ging dat over?"
"Ik heb de opdracht uitgevoerd, dus nu haten Paula en Dylan mij"
"Vast niet"
Ik zucht.
Hij snapt t niet.
Hij is nu vast minder bang voor unknown.
En het boeit hem vast helemaal niets meer.
En dan gaat hij uiteindelijk weg bij mij omdat ik niet eerlijk kan zijn.

Hij merkt dat ik met mijn gedachten heel ergens anders ben en vraagt mij wat er is.
"Niets"
"Je weet dat je met me kunt praten toch?" Hij legt zijn hand op mijn schouder terwijl hij naar mij glimlacht.
Ik sta snel op terwijl ik zijn hand van mij afschud.

"Wat is er aan de hand Milan?"
Ik zucht.
"Kun je misschien afspreken bij mij thuis?"
Hij kijkt mij aan terwijl hij dit zegt.

Ik denk even na, zouden ze ouders het weten van ons?
Aan de andere kant maakt het mij ook niet uit.
Ik moet gewoon met hem praten.
"Ja is goed"
Hij glimlacht weer.
Hij staat op en ik merk dat hij een stap dichterbij wil doen om mij te kussen. Maar ik zet een stap achteruit.

"Niet hier, bij jou thuis"
Hij glimlacht.
"Oke, zie je dan"
Ik geef hem een korte glimlach.
Dan kijk ik nog een keer de kantine rond.

Dylan lacht naar mij,
Wat ik vrij apart vind.
Hij spreekt iets uit naar mij.
Maar het is mij niet echt duidelijk wat hij zegt.

Ik kijk hem een beetje raar aan.
Hij merkt dat ik hem niet snap en wijst naar zijn telefoon.
Ik open mijn telefoon.
En open dan mijn gesprek met Dylan, ik zie dat hij aan het typen is.

Dylan_^
Go get your man.

Ik lach een beetje om zijn berichtje.

Already got him.

Mijn duim blijft hangen over het 'verzenden' knopje.
Ik wilde het berichtje verwijderen, maar iemand is mij voor.
Het berichtje is verstuurd.
Ik kijk eerst links van mij waar ik zie dat Noah daar niet meer zit.

Als ik naar rechts kijk zie ik dat Ashley naast mij staat.
"Wat voor berichtje je ook moeilijk vind om te sturen, nu is t weg niets meer aan te doen"
Ze lacht naar mij, maar ziet dan mijn bezorgde blik.
"Geen zorgen heb niets gelezen, maar je gaat dus mee naar het concert"

Ik adem opgelucht, en eigenlijk heb ik best veel zin om naar het concert te gaan.
Ik lach naar haar.
"Ja ik ga mee"
"Yess" ze lacht en loopt de kantine uit.

Ik kijk weer naar mijn telefoon.

Dylan_^
Dan moet je ook alles doen om dat zo te houden.
Ik snap dat dat moeilijk kan zijn soms, en ik weet echt niet wat er allemaal om gaat in je hoofd.
Maar focus op de dingen die belangrijk zijn.
Fuck de haters.

Ik glimlach naar hem vanaf de andere kant van de kantine.
Hij glimlacht terug maar dan lult Thomas tegen hem aan, dus geeft hij hem zijn aandacht.

Ik loop ook maar de kantine uit op weg naar mijn volgende les.

Na school sta ik te wachten op Noah bij de kluisjes.
Ik zit te scrollen op mijn telefoon.
Opeens krijg ik een melding op mijn insta dat iemand mijn foto heeft geliked.
Ik kan mijn niet herinneren dat ik een foto de laatste tijd heb geplaatst dus ik kijk op mijn insta.

Ik schrik mij kapot op mijn telefoon staat een foto van mij en Noah achter de school.
We staan te praten.
Ik vloek zacht terwijl ik een hand op mijn schouder voel.

Ik kijk op Noah kijkt mij glimlachend aan.
"Kijk op mijn telefoon"
Hij kijkt op mijn telefoon.
"Waarom heb je dat geplaatst?"
Ik schud mijn hoofd terwijl ik de foto verwijder.
Alleen Dylan had hem geliked, dat maakt niet uit.
"Ik had deze foto niet geplaatst" ik kijk op naar hem.
"Denk je dat het unknown is?" Vraag ik aan hem.
Hij haalt zijn schouders op
"Wie anders eigenlijk?"
Ik knik.

Hij kijkt even om zich heen, legt dan zijn arm om mij heen en geeft mij een kusje op mijn wang.
Ik bloos.
Hij glimlacht.
"Kom dan gaan we naar mijn huis, en later praten we wel weer over over die eikel"

We staan voor zijn huis.
Ergens waar ik nog nooit eerder ben geweest.
"Weten ze dat wij hebben?"
Vraag ik opeens.
Hij glimlacht naar mij.
"Ze weten alleen maar dat ik jou heel leuk vindt"
Ik bloos.
Hij geeft mij een stomp in mijn zij.
"Dat moet je niet doen, hé dan hebben ze het zo door"
Zegt hij op sarcastische toon terwijl hij mij grijzend aankijkt.
Ik rol mijn ogen.
"Kom laten we naar binnen gaan"

Een beetje ongemakkelijk zit ik op de bank, terwijl Noah cola inschenkt voor ons allebei.
Hij komt terug gelopen met de cola en zet de cola op de salontafel terwijl hij naast mij gaat zitten.
Ik wil een slok cola pakken, maar hij houd mij tegen.

Hij kijkt mij kort aan en leunt dan naar voren, waar hij zacht zijn lippen op die van mij drukt.
Ik glimlach terwijl ik hem zacht terug kus.
Unknown zit totaal niet meer in mijn gedachten.

----------------------------------------------
Als je denkt waar komt die panic at the disco opeens vandaan,
Ik moet toch ergens een plek hebben om mijn obsessie te delen 🤷🏼‍♀️