~unknown~ is typing.. (boyxboy)

~42~

Stil zit ik op de bank.
Mijn vader en Claire hoor ik ruzie maken in de keuken.

Alles is weer mijn schuld.
De foto's liggen nog steeds verspreid op de vloer.
Ook al zijn de foto's nu volgeschreven met aandachtspunten waarom ze walgelijk zijn, ze zorgen toch voor een glimlach op mijn gezicht.
Ik pak er eentje op.
Noah en ik zitten op het strand op het kamp.
We lachen allebei breed.

Ik zucht, waarom kon ik toch zo stom zijn.
Als ik nou gewoon naar Noah had geluisterd.
Nu wilt hij mij vast niet meer.
Mees komt naast mij zitten.
Hij veegt een paar van de foto's van de grond en pakt ze op.
Hij glimlacht terwijl hij ze bekijkt.
"Ik vind ze helemaal niet zo afschuwelijk"
Zegt mees terwijl hij bekijkt wat er op de foto's staat geschreven.
Ik zucht terwijl ik mij weer ik de bank laat zakken.
"Nou nu weet je waar ik al die tijd mee zat"

Mees glimlacht.
"Alsof ik dat niet allang wist, je was bijna die hartemoij man."
Ik lach zachtjes.
"Dankje, dat je me accepteert"
"Geen probleem"
Zegt hij lachend.

Die avond lig ik in bed naar het plafond te staren.
Het bed waar ik zo vaak met Noah in heb gelegen en naar het plafond gestaard.
Terwijl we uren over van alles konden praten.
En dan lachend elkaar zoenen, elkaar vasthouden.
Knuffelen.
En gewoon de hele tijd blij zijn.
De glimlach verliet zijn gezicht nooit, het werd hoogstens een een serieuze blik als we over een wat serieuzer onderwerp spraken.

Ik voel Noah zijn vingers voor de mijne reiken.
Ik reageer hierop door mijn vingers om de zijne te sluiten terwijl ik glimlachend naar hem op kijk.
Zijn ogen lijken wel te glimmen, ze zijn nog mooier dan normaal.
Hij komt langzaam wat dichterbij en kust mijn neus, wat mij achterlaat als een blozende tomaat.
Hij lacht hierom waardoor ik hem zachtjes sla terwijl ik ook lach.
"Ga je met mij mee naar het eindfeest?"
Vraagt hij opeens.
Ik neem mijn plaats weer naast hem en kijk hem serieus aan.
"Wil je dat dan?"
Noah knikt zachtjes en gaat op zijn zij liggen.
"Alleen maar met jou"
Ik glimlach naar hem, terwijl mijn wangen weer een lichtroze kleur krijgen.
Ook al ben ik nog niet echt comfortabel met mijn 'sexualiteit' wat het ook mag zijn.
Lijkt het mij fantastisch om met Noah naar het eindfeest te gaan.
Ik kijk hem diep in zijn ogen aan en druk mijn lippen zachtjes op de zijne.
Ik blijf dicht tegen hem aan liggen.
Als mijn lippen los komen van de zijne, fluister ik zacht tegen zijn lippen.
"Ja"
Hij glimlacht nu ook breed en slaat zijn armen weer om mij heen.
"Ik kan niet wachten"
Zegt hij terwijl hij met zijn handen door mijn haren gaat.
"Ik hou van je"
Mompel ik tegen zijn borst.
En hij mompelt het met alle liefde terug.

Nu ben ik hier alleen.
Ik moet gewoon een manier vinden om hem terug te krijgen.
Dat moet gewoon.
Ik heb hem beloofd om mee naar het eindfeest te gaan.
Niet stomme kut Thomas.
God wat haat ik die kerel.
Ik moet een manier vinden om Noah zelf weer te vragen voor het feest.
Hij is de enige waarmee ik wil gaan.
Het zal wel betekenen dat Thomas de foto's online zal zetten.
Het kan me nu geen reet meer schelen, mijn vader weet het nu toch al.

Terwijl ik manieren bedenk om hem terug te krijgen val ik langzaam in slaap.

Wanneer ik de volgende dag op school aan kom ga ik meteen op zoek naar Noah.
Ik moet hem vinden, het maakt mij niet uit of ik te laat kom.
Ik moet hem vinden.
Na overal rond te hebben gekeken, zie ik hem eindelijk zitten in een hoek van de kantine.
Hij zit samen met een jongen in de hoek van de kantine.
Ik glimlach en loop naar ze toe.
Ik sta op 3 meter afstand als ik het zie.
Ze houden elkaars hand vast.

Noah kijkt blozend naar de jongen en ziet er blij uit.
De jongen kijkt blozend terug.
Stil neem ik een paar stappen terug.
Weg van Noah en de jongen.
Ik ben te laat.
Ik wil niet dat Noah mij ziet ik schaam me dood.

Terwijl ik achteruit loop hopend dat Noah mij niet ziet, loop ik vol tegen Dean aan.
Ik draai mij abrupt om en kijk meteen in de ijsblauwe boze ogen van Dean.
"Kijk uit kutjong"
Zegt hij en hij geeft mij een duw.
Ik beland hierdoor op de grond recht voor de voeten van Noah.

Noah kijkt mij verward aan.
"Milan?"
"Hoooooi"
Zeg ik en begin gelijk te blozen.
Noah kijk mij kort aan, zucht en sluit dan zijn handen om mijn armen en tilt mij omhoog.
Mijn hele lichaam begint te tintelen doordat hij mij aanraakt.
Ik voel dat ik helemaal rood wordt.
"Uhm D-d.... dankje"
Weet ik na een tijdje uit te brengen.
Ik weet echt niet wat ik tegen hem moet zeggen, ik heb hem zo lang genegeerd.
Ik blijf hem dus gewoon een tijdje aanstaren totdat de bel staat en hij en (ik denk zijn vriendje) opstaan en weg lopen.

Ik heb mij nog nooit zo kut gevoeld.
Hij heeft mij gewoon al vervangen.
Ik voel twee armen om mij heen slaan en kijk om recht in het gezicht van Thomas.
Ik kijk hem verdrietig aan terwijl hij glimlacht.
"Dacht je nou echt dat hij niet verder zou gaan"
Zegt Thomas glimlachend.
"Hij leek iets teveel aan jou te denken dus ik betaal die jongen om zijn vriendje te zijn, en dan blijf jij van mij"
Hij lacht lief terwijl hij zijn armen strakker om mij heen slaat.
"Ik laat je nooit meer gaan Milan"

En ik begin er nu zwaar aan te twijfelen of hij dat inderdaad ooit zal doen.

———————————————————-
Fijne kerst allemaal! En super bedankt voor de 4 duizend reads.
Ik zou voor de 4 duizend reads best wel graag iets speciaals willen doen.
Dus als een van jullie een idee heeft zeg dat graag!
Bijv een personage in het boek giveaway of een Q&A.
Meer kan ik niet echt bedenken maar als een van jullie een idee heeft zeg het dan in de comments! (En als jullie niets willen is dat ook goed lol)
In ieder geval super bedankt voor alle reads, comments en stemmen.
Ik ben echt superlijm met alle support van iedereen.
En MERRY CHRISTMAS🎄🎄🎄🎄🎄🎄🎄🎄🎄🎄🎄🎄🎄🎄🎄🎄🎄