~unknown~ is typing.. (boyxboy)

~19~

"Is dat Noah?"

Ik schrik eerst van haar vraag.
Maar dan knik ik toch.
Ze glimlacht "je hebt er wel een goed oog voor" daarna geeft ze mij een knipoog.
"Dat heeft hij zeker" zegt Noah zonder zijn ogen open te doen.
Claire lacht bij zijn uitspraak.
Noah opent zijn ogen, gaat omhoog zitten en steekt zijn hand uit naar Claire.
Claire pakt zijn hand en schud hem.
"Noah"
"Claire"
"Goed gesprek" kom ik tussenbeide.
Noah wend zijn blik van mij naar Claire.
"Hij is al zo chagrijnig sinds dat hij in het ziekenhuis ligt"
Ik kijk hem geef hem een stomp.
Hij kijkt mij geïrriteerd aan.
"Waar was dat nou weer goed voor?"
"Kijk, jij word ook niet blij van pijn en ik als normaal persoon dus ook niet"
Zeg ik.
Claire lacht om ons.
Ze buigt zich over mij heen en geeft mij een kus op mijn voorhoofd.
"Nou ik laat jullie wel even alleen terwijl ik de papieren invul om je weer mee naar huis te nemen"
Daarna loopt ze de kamer weer uit.

Noah geeft mij een kus op mijn voorhoofd en strijkt met zijn hand door mijn haar.
Ik zucht.
"Ik wil verdomme uit dit kut ziekenhuis"
Hij slaat zijn armen om mij heen.
"Misschien krijgt Claire het wel voor elkaar dat je vandaag naar huis mag"
Ik glimlach en kus hem.
"Ik hoop het"
Hij kust mij terug.
"Ik ook"

Blijkbaar waren we weer in slaap gevallen want we worden wakker door Claire die de deur opendoet.
"Oke Milan, ze hebben gekeken naar hoe het met je wonden en kneuzingen gaat.
Ze vonden het allemaal goed, dus je mag mee naar huis"

Ik geef haar een korte glimlach.
Ze knikt en loopt de kamer weer uit.
Ik denk terug aan het kamp.
het was zo'n fijne omgeving om een relatie te hebben met Noah, omdat ik niet werd geconfronteerd met mensen die ik echt goed kende.
Het was gewoon wij samen, en we hoefde aan helemaal niets ander te denken.
Nu gaat het waarschijnlijk heel anders worden.
Ook weet ik niet goed hoe ik om zal gaan met onze relatie als we weer gewoon thuis zijn.
Maar voor nu zal ik er nog maar van moeten genieten.
Ik besluit daarom nog maar wat dichter tegen hem aan te kruipen.
En val daarna weer in slaap.

Als ik wakker word, lig ik achterin de auto.
Voorin zitten mijn vader en Claire.
Ik kreun en probeer recht op te zitten, dat gaat niet dus ik laat mij zachtjes weer op de bank zakken.
Mijn vader draait zich om.
"Mooi je bent wakker, wij moeten straks even een gesprek hebben"
Ik schrik, fuck hij heeft Noah vast bij mij in bed zien liggen.
"Will, laat hem nou even.
Zie je niet dat hij pijn heeft"
Zegt Claire.
Mijn vader kijkt haar boos aan.
"Mijn zoon is geen Homo"
Zegt hij walgend.
---------------------------------------------- Dit is een soort van tussen hoofdstuk.
Dusja wederom korter, Maarja een update is een update.
Hopelijk vinden jullie het toch leuk.
Thanks voor de reads, de stemmen en de comments!