De volgende week gaat het eigenlijk hetzelfde. Tijdens de pauzes ga ik bij Paula, Ashley en Dylan zitten.
En dan heb ik het op mijn manier redelijk gezellig.
Paula en Dylan zijn een stel maar ze zijn wel Chill niet dat ze constant aan het kopkluiven zijn.
Paula en Ashley zijn super druk.
Ik en Dylan zijn wat rustiger.
Dus ik pas goed in dit "groepje".
Noah is verder de hele week niet geweest.
Niet dat het mij heel veel boeit maar ik dacht dat we wel met elkaar konden opschieten.
Net toen ik dat dacht kwam Noah de kantine binnen.
Hij kijkt me aan maar loopt door.
Wtf heeft die kerel wat heb ik gedaan?.
Ashley ziet dat ik naar hem kijk, en ze ziet ook dat hij niet echt vrolijk terug kijkt. Zeg maar gerust kwaad.
"Wow wat heeft die kerel tegen jou" zegt Ashley.
"Idk" zeg ik met een zucht.
"Ik dacht dat we wel met elkaar op konden schieten. Maar nu lijkt hij kwaad en ik snap er niets van"
Ashley staat op en kijkt Paula speels aan "Dan gaan we dat vragen toch?"
Paula knikt lachend en voordat ik ook maar iets kan zeggen rennen ze al richting hem.
Dylan kijkt me aan " ff deze shit is Awkward" zegt hij met een rare stem.
Ik lach "ja zeg dat wel, ik heb geen zin in deze shit als hij mij niet mag moet hij dat zelf weten."
"Zo is het " zeg Dylan.
" Hey, kom je anders vanmiddag chillen met mij en da boys?"
Vraagt Dylan.
"Ja Chill" geef ik als antwoord.
En dat is eigenlijk ons hele gesprek.
Paula en Ashley komen teruggelopen.
Minder enthousiast dan toen ze wegrenden.
"Hij zei dat je zelf met hem moet praten" zegt Paula.
Ik kijk hen een beetje niet begrijpend aan.
"Waar valt er wat over te praten? Ik ken hem amper"
Zeg ik.
"Tjaa ga gewoon met hem praten"
Zegt Ashley.
"Jaa, please ik wil echt weten wat hij tegen je heeft" zegt Paula nep smekend.
"Ugh, oke"
Ik pak mijn tas op en loop naar de tafel waar Noah aan zit en ga tegenover hem zitten.
Ik weet niet waarom maar ik word opeens nerveus.
"D..dus je w..wilde praten?"
Begin ik.
"Ja" antwoord Noah simpel.
Na een korte pauze waar totaal niet in gesproken word, (Die trouwens heel Awkward was) gaat hij verder met praten.
"Maar hier niet"
Ik kijk hem raar aan.
"Uhm, oke waar en wanneer dan?" Vraag ik niet begrijpend.
"Nu, wc's" en hij loopt naar de wc's. Ik blijf verbaasd staan en ga dan achter hem aan de wc in.
Zodra ik de donkere wc in kom word ik aan mijn
arm getrokken, en tegen de muur gedrukt. Ik kan niet zien wie het is maar ben vrij zeker dat Noah nu wraak gaat nemen voor wat ik heb gedaan. (Ik heb nog steeds geen idee wat ik heb gedaan maar het zal wel)
Ik verwacht een klap maar in plaats van een stomp in mijn gezicht, drukt degene zijn lippen op de mijne.
Wanneer hij zijn lippen van de mijne haalt, doe ik langzaam mijn ogen open.
En inderdaad daar staat Noah.
Hij komt dichterbij totdat hij vlak voor mijn lippen hangt.
"Mischien heeft mijn vriendin gelijk "
Fluisterd hij.
Hij zet een stap achteruit, en geeft mij nog een knipoog voordat hij met een tevreden glimlach uit de wc verdwijnt.
Ik sta nog steeds tegen de muur gedrukt simpel omdat ik geen idee heb wat er zojuist is gebeurd.
Na 5 min ofzo herpak ik mijzelf.
En doe het licht aan in de wc.
Mijn gezicht is rood en ik heb het ontzettend warm.
Ik gooi wat water in mijn gezicht en loop dan terug naar de tafel.
Ik zet mijn tas op de grond en ik ga zitten.
"Dus wat moest hij??" Zegt nu zelfs Dylan geïntresseerd.
Ik kan hen niet vertellen wat er zojuist is gebeurd ik bedoel dat was gewoon raar.
Ik probeer snel iets te verzinnen en kom uiteindelijk op " hij liep weg en ik kon hem niet meer vinden"
Ze knikken en lijken het te geloven.
Dan gaat de bel.
Ik wil opstaan, maar Dylan pakt mijn arm vast. "Vanmiddag bij mij ik app je het adres wel"
"Is goed antwoord ik en ik loop richting de volgende les.
JE LEEST
~unknown~ is typing.. (boyxboy)
Teen Fiction(Dit boek speelt af in Amerika) Dit verhaal gaat over Milan. Milan is 16 jaar. Hij is altijd opgegroeid met mensen om zich heen die zware homofoben waren. Milan zelf boeit het vrij weinig. Alles boeit hem vrij weinig. Totdat hij Noah ontmoet. Hun re...