19

1.5K 63 28
                                    


Kısa bir bölüm evet ama diğerinde telafi edeceğim. Bu arada Neymar hikayelerinde hep kötü kadın Bruna olduğundan bu sefer onu pek katmak istemedim o yüzden Sasha. Veee geçen bölümki yorumlar için çooook teşekkür ederim. ❤❤
İyi okumalar! 📑

Masmavi deniz güneşle beraber bir uyum içinde gözlerimi kamaştırıyordu.   Kış mevsimini yaşıyorduk. Yani güneş ne kadar parlarsa parlasın üşüyorduk. Üşümeyi seviyordum.
Beni canlı kılıyordu. Yazın sıcağında mayışmak yerine kışın üşüyerek çalışmayı yeğlerdim. Üstelik kışın kat kat giyinmek bence çok daha güzeldi.

Artık ağabeyimin yanına gitmeliydim. Junior beni bir kere aramış sonra pes etmişti. Ya yüzü yoktu ya da gerçekten umursamıyordu.
Davi ise birkaç kez kendi telefonundan aramıştı. Ona ufak bir işim olduğuna dair bir mesaj atıp en azından bana kırılmaması için bilgilendirdim. 

Banktan kalkarak ana yola kadar yürüdüm. Pazar olduğu için her taraf cıvıl cıvıldı. İnsanlar eğleniyordu. Sinemaya gidiyor, aileleri ile vakit geçiriyor ya da böyle bir güzel havayı değerlendirip sahil boyu koşuyorlardı.
Bense sadece duruyordum. Yapacak birşeyim yoktu ve birinin beni bu durumdan kurtarmasını diliyordum. Bu duyguyu kalbimden söküp almasını.

Eski evime ağabeylerime gelince gözüm kimseyi görmedi. Onlara sarılıp nasıl olduklarını sormuş ve küçük Alisa'yı kucağıma alıp onun huzurla uyuyuşunu seyretmiştim. Abimle Dia'ya da biraz özel zaman geçirmişti bu sayede.
Bazen tek istediğim aptal ve cahil olmaktı.
Çünkü tek bildiğim doğru herkesin doğrusu olurdu. Yapabileceğim tek şey karşımdaki insan ne derse ona inanmak olurdu ve üzülmezdim.

Telefonum tekrar çaldı. Açmadım. Çünkü oydu. Korkmasını istiyordum. Benim onu kaybetmekten korktuğum gibi onunda korkmasını istiyordum.
Daha sonra değişik birşey çaldı.
Zil.
Minik Alisa'nın uyanmasından korkarak endişeyle ona baktım. Pembe eldivenli ellerini kıpırdatıp biraz gerindi ve uykusuna geri döndü. Ona ve surat ifadesine sırıtırken. Adım sesleri kulağıma çalındı. Davi kendini yanımdaki koltuğa attı. Junior'da karşımdaki ikili koltuğa oturup gözlerini üstüme dikti. Bakışlarına karşılık verdim. Sonuna kadar. Ta ki Davi "Beni bırakıp gittin."deyip sızlanana kadar. Sonra durup Alisaya baktı. Gözleri büyüdü ve ellerini tutmaya çalıştı. "Ama sana kızmayacağım çünkü babam seni kızdırmış." deyip yanağıma öpücük kondurdu. Ona gülüp saçlarını karıştırdım.

Aşağıya inen Nate ve Dia ile gergib ortam biraz olsun azaldı. Burada olduğumu öttüğünü düşündüğüm Dia'ya pis bakışlar attım. Haksız da çıkmadım suçlu gözlerle bana bakıyordu. Gözlerimi devirip tekrar Alisa'ya döndüm. Davi yanağıyla oynayınca uyanmış parlak mavi gözleri etrafa bakınıyordu. Sonra birden bir çığlık koyup ağlamaya başladı. Davi kulaklarını kapatıp geri kaçınca güldük. Alisa'yı Dia'ya verip geri oturdum. Muhtemelen ya açtı ya da altına yapmıştı. Halalık görevim buraya kadardı.

Davi kollarını belime dolayınca şaşırdım. Öperdi, yanaklarımı sıkardı ama çok sarılmazdı.
Bende onun sarı saçları ile oynayıp alnını öptüm. "Birşey mi oldu küçük." dedim ağabeyim kafasını kaldırıp "Replik çalma." deyip sırıttı. Ona dil çıkarıp tekrar Davi'ye döndüm. Kollarını çözüp koltukta dizlerinin üstüne çıktı ve kulağıma yaklaştı. "Eve geleceksin değil mi?" diye fısıldadı. Endişesine gülüp yanaklarını sıktım "Tabiki geleceğim." gelmek zorundaydım çünkü. Junior anlaşmayı burnuma sokup zorbalık yapmasını istemezdim.

Dia evdeki görevliye seslendi ve akşam yemeğini beş kişilik hazırlamasını söyledi. Bende karşı çıkmadım. Eve elbette gidecektim ancak olabildiğince geç.

⚫⬇⚫⬇⚫⬇⚫⬇

Davinin çok fazla uykusu gelmişti. Alisa da çok huysuzlanmıştı. Bende uzatmayıp Daviyi kucağıma alıp "Biz gidelim." dedim. Nate ve Dia ile vedalaştık tamamen görmezden geldiğim Junior arabanın kapısını benim için açtı. Binince ona fırsat vermeden sertçe kapıyı çektim. Duraksasa da kendi tarafına geçip arabayı çalıştırdı. Davi omzumda çoktan  uykuya dalmıştı. Sessizce geçen bir yolculuk sonrası ilk önce arabanın kapısını açtım sonra kendimi zorlukla kucağımdaki Davi ile dışarı attım. Benden tarafa gelen Junior Davi'yi almak için hamle yaptığında konuşmadan kendime doğru çektim. İstemiyordum. Ondan gelen hiçbirşeye ihtiyacım yoktu.
Sevgisi dışında dedi iç sesim ve o yanımı susturdum.
Kapıyı açınca içeri girip Davi'yi bizim odaya götürüp yatırdım. Kendi odası olmasına rağmen bizimle yatmaya bayılıyordu. Üstünü değiştirip iyice üzerini örttüm. O sırada üstünü değiştirmiş olan Junior gelip bana dikti gözlerini.  Kıyafet odasına girip kapıyı kapattım ve kilitledim. Üzerimi yavaş yavaş değiştirdim. Çıktığımda hâlâ aynı yerinde dikiliyordu. Büyük odada onu umursamadan banyoya adımladım ve suratımı sabunlayıp dişlerimi fırçaladım.
Odadan çıkmak için adımlamaya başladığımda o da kapıya yürüdü. Açtığım kapıyı hızla avucuyla iterek kapattı.
Çıkan sesten dolayı irkilerek uyanan Davi anlamayan gözlerle bize baktı. Suçlayan bakışlarımı Junior'a dikip Davi'nin yanına gittim. "Özür dilerim küçük, hızlı oldu biraz." deyip saçlarıyla oynadım. Zaten uykulu olan gözleri dayanamayıp kendini tekrar bıraktı.
Tabi Junior bu sırada kapıyı kilitlediği için tekrar deneme gibi bir aptallık yapmadım. Fakat onun öğrenmesi gereken şey benim onunla bu yatağa tekrar girmeyeceğimdi. Davi'ye rağmen.

PUZZLE  (Neymar Jr)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin