PUZZLE (Neymar Jr)

28

Uzun zaman sonra herkese merhaba!
Sizi çook beklettim biliyorum ama durumlar karışık ve inanın bende yazmayı özledim. Umarım beğenirsiniz.  İyi okumalar! 📚📚

Saçlarımda dolanan parmaklarla gözlerimi araladım. Henüz uyanmama rağmen yorgun bir gülümsemeyi suratımda misafir ettim ve elâları izledim. Arkadan vuran güneş ışığı esmer tenini parlatıyordu ve kıvırcık saçları onlara dokunmam için beni cezbediyordu. Öyle de yaptım, uzanıp ince parmaklarımı saçlarının arasında kaybettim ve dudaklarımı yanağına bastırdım. "Geç kalıyorum değil mi?" omuzlarımı düşürüp birazdan ağlayacakmış gibi konuşunca bana gülümsedi. Kafasıyla onayladı ve kollarını belime sarıp kendi üstüne çekti. "Gitmesen de olur bence" diye uykulu sesiyle konuşunca sırıttım. Bir insana böyle çok bağlı olup herşeyini sevmek korkutucuydu aslında. Tüm herşeyimi, gururumu bile onun için feda edebilirdim çünkü.
"Keşke Nate'de senin gibi düşünse" kıkırdayıp parmaklarımı yanaklarına indirdim ve kirli sakalı ile oynadım. Suratı iki yana gerilip sırıttı. Nate ile olan ilişkimizin onu güldürdüğünü biliyordum. Üstünde uzanırken kıpırdanıp boynuna bir öpücük kondurdum ve kalkmak için hareketlendim. Kolları etrafıma sıkı sıkı sarılıp izin vermeyince kahkaha attım. "Junior gitmem gerek" deyip dudak büktüğümde omuz silkip taklidimi yaptı ve dudaklarımızı birleştirmek için hamle yaptı. Geri çekilip tek kaşımı kaldırdım ve sırıttım. "Gitmem gerek" diyerek tekrar kıpırdandım ve bilerek ona sürtündüm. Ne yaptığımı anlayan gözleri parlayarak sinsice güldü ve bir kez daha hamle yaparak dudaklarımızı birleştirdi. Derin bir nefes alıp yerlerimizi çevik bir hareketle değiştirdi ve birden kendimi altında buldum. Dudaklarının üstünde gülümseyince dişlerini alt dudağıma bastırıp kendine çekti. Belimde duran eli aşağı kayıp çamaşırımın üstünden bana dokunduğunda titrek bir nefes aldım. "Gitmek konusunda emin misin güzelim" fısıltısı beni tekrar gülümsetse de parmakları hareket etmeye başlayınca parmağımı omzuna sarıp sıktım. Gözleri her hareketimi izlerken heyecandan ve yaptığı şeyden dolayı kızardım. Dudakları titreyerek iki yana kıvrıldı ve bana nefes kesen gülümsemesini yolladı.
Parmaklarını çamaşırımın içine sokunca kaçamayacağımı anladım ve onun için bacaklarımı araladım. Hoş zaten kaçasımda yoktu.
Geç kalıp abimi sinirlendirebilirdim.

⚜️ ⚜️ ⚜️ ⚜️ ⚜️ ⚜️

Kapım tıklatılınca bütün gün olduğu gibi endişeyle kapıya baktım. Gelenin Agustin olmasını istemiyordum çünkü işi yapmayacağımı söyleyecektim ve bunu öğrenince ağabeyimin üstüne gidecek ve şirketin bütçesini zorlamak için elinden geleni yapacaktı. İçeri Gemma girince biraz olsun rahatladım fakat düz sesiyle Agustinin geldiğini söyleyince titredim. Derin bir nefes alıp önümdeki dosyaya baktım. Anlaşmayı iptal ettiğimize dair olan bir yazıydı. Benden onay bekleyen Gemma'ya  "Gelsin" deyip oturduğum yerde dikleştim ve özgüvenimi kırdırmayacağıma dair kendime söz verdim. Buna izin vermeyecektim, her seferinde hayatımı karıştırıp gidiyordu lakin bu sonuncusu olacaktı.

İçeri girer girmez beni bulan gözleri tüm bedenimde beni rahatsız edercesine gezindi. Gemma dışarı çıkınca yüzüne o tiksinç gülümsemesini yerleştirdi. "Beni çağırdığına göre çok özlemiş olmalısın güzelim" göz devirdim ve cidden kusmak istedim. "Bana öyle seslenme" deyip ellerimi gergince masaya geçirdim "Ve emin ol, bu dünyada da başka dünyada da seni asla özlemem" gülümsemesi biraz kırılınca durmadan devam ettim. "İşi yapmıyoruz." deyip önümdeki anlaşmanın fesi için olan dosyayı uzattım. Bakışları karanlıklaşırken elimdeki dosyaya bakmadı bile. Israrla dosyayı uzatsamda almayacağını anlayınca önüne bıraktım.
"Bu işi yapacaksın Beatrisa" dişlerinin arasından tıslarcasına çıkardığı ses ile yerime sindim biraz. Ancak burnumdan alayla bir nefes verdim ve "Yapmayacağıma emin olabilirsin" diyerek ayağa kalktım. Kapıya adımlayıp açtım ve dışarıyı göstererek "Kalan işlemleri avukat ve muhasebe ile halledersiniz" diyerek dışarıyı işaret ettim.