Selam! Upuzun bir bölüm umarım beğenirsiniz ❤ Oy ve yorumlarınız için teşekkür eder ve daha fazlasını elbette dilerim 😚 Kontrol etmedim kusuruma bakmayın efenim 😘 İyi okumalar! 📗📘📙
Odadan çıkarken burun buruna geldiğim Dia ile ikimizde irkilip ufak çığlıklarla geri çekildik. "Tanrım az daha öpüşüyorduk!" diye sızlanıp kalbini tuttu. Kıkırdayarak "Benimle öpüşmek seni bu kadar mı heyecanlandırıyor?" deyince gözlerini seri olarak devirdi. Kahkaha atarak abimin odasına ilerlerken o da benimle yürüdü. "Bir şey mi olmuştu? Odaya geliyordun" kafasını iki yana sallayıp "Dedikoduya geliyordum, sonunda Alisa uyuyunca kaçamak yapayım demiştim." deyip suratını buruşturdu. Gülerek bende onun gibi suratımı buruşturdum "Çocuk doğurmamamdaki en büyük etken sen olacaksın." bana tekrar göz devirince kıkırdadım.
Abime Agustin'in evine baktıktan sonra geri gelmeyeceğimi haber verip alt katta ki Alisa'nın yanına uğrayıp küçüğümü uyurken sevdim ve şirketten çıktım.
Kafamı biraz daha toparlayabilmiş olarak artık bu işe başlamam gerektiğini biliyordum. Yapacağım demiştim ve yapacaktım. Ondan korkarak aptallık ediyordum.
İlk taksiyi çevirip elimde adresi yazdığım kağıdı adama verdim. Yeri tam olarak bilmiyordum. Telefonumu çıkarıp Junior'ı aradım. "Evet güzelim." sesini duyunca yüzümde gülücükler açtı. "Hâlâ tembellik mi yapıyorsun sen?" sahte bir kızma tonuyla konuştum. Antremanları sezon sonu olduğundan seyrekleşmişti. Artık bol bol evde yatıyor ya da arkadaşlarıyla takılıyordu. "Seni düşünmek de mi tembellik?" telefona kıkırdadım. "Pekâla sana konum atsam beni alır mısın diyecektim." ses tonumu inceleştirip kedi yavrusunun miyavlaması gibi sordum. O da sesime gülüp "Bu ses tonuna nasıl hayır derim kedicik" deyince sırıttım. "Bir buçuk iki saate gelsen iyi olur." ses tonumu eski haline getirip "Seni seviyorum." diye ekledim ve telefonu kapattım.
Bunun dışında sessizlik içinde bir yolculuk oldu. Evin önünde durunca gözüm hayranlıkla büyüdü. Cennet gibi bir yerdi burası.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Adımlarımı içeriye yönlendirdim. İçeride çok fazla iş görünmüyordu. Hoş yerde parkeler bile döşeliydi sıkıntı sadece duvarlar ve olmayan mobilyalar gibi görünüyordu. Tek tek odalara girip Agustin gelene kadar kafamı netleştirmeye çalıştım. Bir büyük yatak odası ve üç misafir odası vardı. Alt kat tamamen salo ve mutfak için ayırılmış ve yerin altında da boş kocaman bir alan vardı. Orayı ne olarak düzenlemek istediğini merak ediyordum.
Karanlık merdivenlerden görmeye çalışarak çıkarken topuklular yüzünden tökezledi ve duvara yapıştım. Henüz tutunacak tırabzanlar yoktu bu yüzden tırnaklarım duvara sürtüce iğrenç bir ses çıkmış ve muhtemelen kırılmıştı. Sinirle çantamdan telefonu çıkardım ve feneri açtım. Telefonu yukarı tutunca gördüğüm yüz ile korkup çığlık attım ve adımımı geri atmak gibi bir salaklık yaptım. Ayakkabının ince topuğu boşluğa denk geldi ve geriye doğru yer çekimine karşı koyamazken belime sarılan kollar düşmeme engel olup kendine çekti.
