Çakma Sevgili | gruvia ✓

sekiz

Juvia Lockser

"Abim..."

Abim geliyordu ve bu işleri daha da karıştıracaktı. Lucy'le birbirimize döndük.

"Bittik..."

Natsu ve Gray anlamaya çalışır gibi izliyorlardı bizi. En sonunda Natsu dayanamadı.

"E tamam, abin geliyor. Bunda bu kadar endişelenecek ne var?"

"Anlamıyorsun Natsu. Abim Gray'le çakma da olsa sevgili olduğumuzu öğrenmemeli. Hele bunun bir oyun olduğunu hiç öğrenmemeli!"

Gray gözlerini korkuyla açtı.
"Seninki de klasik abilerden mi lan? Hani kardeşini seven çocuğu-"

Sözünü bir anda kesmişti. Neden kestiğini anlamamıştım ama üstünde durmadım. Şu an daha büyük sorunlarımız vardı. Abim gibi!

"Ne zaman geliyor?" diye sordu Lucy

"Uçağa binmek üzereymiş."

"Neredeydi ki?" Bu sefer Natsu sormuştu.

"Şehir dışında üniversite okuyordu. Bitirmiş ve uçağa atlayıp geliyormuş."

Bu sefer Gray sordu.
"Adı ne?"

"Laxus..."

-----------

"Oha! O ne öyle?!" dedim taksimetredeki sayıya bakarken. Almış başını gidiyordu.

Lucy de bağırmaya başladı.
"Abi tamam dur, yolun geri kalanını yürürüz biz!"

Abi dikiz aynasından bize kötü kötü bakıp taksiyi durdurdu. Taksimetredeki bol rakamlı sayıya tekrar bakıp endişeyle cüzdanımı çıkardım.

İçindeki tüm para anca yetiyordu. Tam paraları amcaya verecekken yanımdan başka bir kol uzanıp parayı ödedi. Kaslı bir koldu, Lucy olamazdı. Zaten Lucy ben varken herhangi bir şeyin parasını da ödemezdi.

Ayrıca kolun sahibi ceket giymişti. Yani Natsu da değildi. Natsu t-shirt giymişti dolayısıyla kolu çıplaktı. Geriye sadece Gray kalıyodu.

Kafamı yana çevirip kimin parayı verdiğine bakmak yerine neden tüm bunları düşünmüştüm ki?

"Jubi inmiyor musun?" Lucy'e döndüm.

Hepsi çoktan arabadan inmişti. Bense koltukta oturmuş Gray'in kolu olması gereken yere boş boş bakıyordum. Taksici amcaya döndüm. Elini havada döndürüp "Manyak mısın?" diyordu.

Tabi bunları düşünürken hâlâ takside oturduğumu fark ettim ve dışarı çıktım. Havaalanına doğru yürümeye başladık.

Tam zamanında gelmiştik galiba. Uçaklar bir bir iniyordu aşağı. Abim telefonda 'Pegasus'la geldiğini söylemişti. Pegasus'un uçaklarının olduğu yere doğru gittik.

Uçaklardan inenleri inceliyor, o kadar insan arasında abimi bulmaya çalışıyordum. En sonunda üçüncü uçaktan inen sarı bir kafa gördüğümde oraya doğru koştum.

Hızla sırtına atladım.
"Hoş geldin abii!!"

Sırtına atladığım kişi korkarak beni sırtından attı ve arkasını döndü.

"Ne oluyor lan?!"

Oha... Abim değilmiş lan...

"Ç-çok özür dilerim! Sizi birine benzettim!! Gerçekten özür dilerim!"

Adam bana baktı.
"Gördüğün her kişinin sırtına mı atlarsın?"

Normalde benim adamın bu tavrı yüzünden bu adamın ağzını kırmam gerekirdi. Ama işte hatalı benim, adamın sırtına atladım!