Çakma Sevgili | gruvia ✓

yirmi dokuz

Gray Fullbuster~

Natsu ile evin önüne giderken, Lucy'e Juvia'yı saklaması için işaret verdik. Laxus ve Mira'ya sürpriz yapmak istiyorduk.

Ben uzanıp zili insan gibi çalacakken, Natsu benden önce davranıp parmağını zile basılı tutarak çalmaya başladı.

Mira kapıyı açarken, parmağını zilden çekmeyen Natsu'nun eline vurup indirdim.

"Siz..." dedi Mira sinirle.
"Neden okulda değilsiniz?"

Arkamı dönüp bahçe kapısının arkasında bizi izleyen Juvia'ya baktım. Kaşlarını hafif çatmış bize bakıyordu. Belki konuşmalar tanıdık gelmişti?

"Geçerli bi sebebimiz var Mira!" dedi Natsu. O sırada arkadan Laxus da gelmişti.

"Sebep? Okuldan kaçmanız için iki geçerli sebep var. 1., ölmeniz ya da yaralanmanız- ki görüyorum ki bir şey olmamış. 2. De Juvia ile ilgili bir gelişme olması. Eğer bir gelişme yoksa okulun yolunu biliyorsunuz." dedi Laxus en sonunda buradan görünen okulu işaret ederken.

Natsu ile birbirimize bakıp sırıttık ve arkadaki Lucy'e döndük. Lucy de gülümseyerek başını salladı.

Lucy Juvia'yı getirirken, Juvia çekingen bir tavırla bize bakıyordu. Çekingen... Şimdi Juvia her şeyi hatırlıyor olsaydı, anırarak üzerimize atlardı. Fakat şu an çekingen bir şekilde uzaktan bize bakıyordu.

"JUVİAĞAĞAĞĞ!!" diye bağıran Mira bölmüştü düşüncelerimi. Koşarak Juvia'nın yanına gitti ve Lucy'i de yanına çekerek sarıldı ikisine de.

"Nerelerdeydin gerizekalı, öldün sandık lan!!" Sonlara doğru sesi titremeye başlamıştı. Ağlıyordu sanırım.

"Ş-şey, özür dilerim."

Mira Juvia'dan ayrılıp birkaç saniye yüzüne baktı, sonra gözlerini silerek tekrar konuşmaya başladı.

"Özür dilemesene ya! Kolay kolay özür dilemezsin sen." Sonra bakışları tekrar duruldu.

Lucy konuşmanın iyice duygusallaşıp, salya sümük ağlamak istemediği için başka bi konu açmaya çalıştı.

"Şu Ruki'den bahsetsene sen Juvia. Bir şey yaptı mı sana? Yaptıysa önce onu kaldığı o yerden kaçırır, son 3 ayda sana çarpan kişi için hazırladığım işkencelerimi onun üzerinde uygular, sonra o yere geri sokarım!"

Juvia garip bir şekilde baktı Lucy'e. Ancak ne oradan kaçmaya çalışmış, ne de 'Ne diyorsun manyak' gibi bir şey söylemişti.

"Bir şey yapmadı, ama.. Ruki ile beraberken kendimi tuhaf hissediyordum. Sanki, oraya, onun yanına ait değilmişim gibi.."

"Değilsin zaten!"

Sonra hafif bir şekilde gülümsedi Juvia.
"Ama burada öyle değil. Hepiniz çok tanıdık, çok sıcak geliyorsunuz."

Elimin tersiyle diğerlerine fark ettirmeden dolan gözlerimi sildim. Şimdi onlar konuşuyordu ama akşam kimseye vermeyecektim Juvia'yı.

Mira ve Lucy, biraz daha Juvia'ya bakıp tekrar sarıldıkar sıkıca. Gerçek olup olmadığına emşn olmak istiyorlardı heralde.

Onlar Juvia'ya sarılırken, Juvia'nın nefes almaya çalıştığını fark ettim.

"Yavaş lan gerçekten ölecek kız!!" diye seslendim ama beni takmamışlardı.

E onlar da haklıydı, 3 ay olmuştu. Onlar yatmadan önce en son birbirlerini gören, sabah kalkınca da ilk olarak evin içinde birbirlerini arayan arkadaşlardı, 3 aylık bir ayrılık fazla gelmiş olmalıydı.