DAMAGED LOVE

Consequence

I felt her cries are piercing my ears. Every sob that she makes, it is like a sharp knife that is stabbing my chest.

I swallowed hard and looked at Darcy. She is just sitting on the bed and embracing herself. Shit. What have I done? Gustuhin ko man na magsisi dahil sa nagawa ko ay wala na akong magagawa. Because of my obsession with Darcy, I made this terrible mistake.

"Darcy," I called her name kahit pa nga pakiramdam ko ay parang hindi ko kayang banggitin man lang ang pangalan niya. I tried to reach for her but moved away from me.

"Huwag mo akong lapitan, demonyo ka!" galit na galit niyang sigaw sa akin.

I don't want to see her like this. Napapapikit ako sa tuwing hahagulgol siya ng iyak.

"I'm sorry," I know kulang ang salitang iyon dahil sa nagawa ko.

Tiningnan niya ako ng masama.

"You are sorry? You raped me! Damn you! Rapist! You did this because you are monster!" sigaw niya sa kabila ng pag – iyak. Damang – dama ko ang galit sa bawat salita ni Darcy.

Naisabunot ko ang mga kamay sa buhok ko at napapikit sa kawalan ng magagawa. Hindi ako ganoon. Mabuti akong tao. Pero ano nga ba ang ginawa ko?

"I will marry you, Darcy. I will give you everything you want just to love me back. Mahal na mahal kita," gusto ko nang umiyak. Gusto ko ng maawa sa sarili ko dahil kailangan ko pang gumawa ng ganito kasamang plano para lang makuha siya. Para lang mapansin niya. Kulang na lang ay manlimos ako ng pagmamahal sa kanya.

Nakita kong matalim siyang tumingin sa akin at mabilis na umalis sa kama. She is still holding her ripped blouse to cover her naked body when she slapped my face so hard.

"Marry me? You want to marry me? Why? Para makatakas ka sa kasalanan mo?" she said that while shaking her head. "No. No! Mabubulok ka sa kulungan hayup ka!" her screams makes me cringe. She slapped me again. One. Two. I lost count anymore.

Pinabayaan ko lang siya na saktan ako. Kaya kong tiisin lahat iyon. That physical pain is nothing compared to what I am feeling right now. Because I know how much she hates me.

Siguro ay napagod na siya kaya huminto na rin at parang pagod na naupo sa kama. Iyak pa rin siya ng iyak. My conscience is killing me because of what I have done pero nangyari na ito.

"Come on. I'll take you home. Kakausapin ko si Dave," sabi ko na lang sa kanya at inalalayan ko siya para makatayo. Pero mabilis lang din niyang pinalis ang kamay ko at lumayo sa akin.

"Don't you dare touch me! Nandidiri ako sa iyo! I can go home by myself. Sinisiguro ko sa iyo na mabubulok ka sa kulungan! Mamamatay ka doon!" galit nag alit na sigaw niya sa akin at dire – diretso siya sa pinto.

"Darcy!" tawag ko sa kanya pero tuloy – tuloy lang siyang umalis.

Hindi ko na siya hinabol. Maghihintay na lang ako kung anuman ang mangyayari. Handa akong harapin ang lahat ng consequence ng ginawa ko.

I lost count of time already. Basta nandoon lang ako. Hindi ako aalis dito. I am just sitiing on the edge of the bed and seeking forgiveness for what I have done kahit na nga alam kong walang kapatawaran ang nagawa ko. I will just wait kung anong susunod na mangyayari. Hihintayin ko na lang ang pagdating mga pulis dito at sasama ako. Handa akong makulong dahil sa ginawa ko.

I moved a bit when I heard a knock on my door. I inhaled deeply dahil alam kong mga pulis na iyon at huhulihin na ako dahil sa ginawa ko. Tumayo ako at binuksan ang pinto. Pero mas dobleng kaba ang naramdaman ko ng makilala kong si Dave ang nakatayo doon. Mag – isa at seryosong nakatingin sa akin.

I can see rage in his eyes pero alam kong pinipigil lang niya iyon. Halatang – halata na pinipigil lang niya ang sarili niya na saktan ako.

"Can I come in?" seryosong sabi niya.

Hindi ako kumibo at binigyan ko lang siya ng daan na makapasok.

"Darcy went home crying. She told me you did something to her and I need to know if it's true," dire – diretsong sabi ni Dave ng makapasok. Wala siyang emosyon. Parang naniniguro lang siya.

"I – I'm sorry Dave. But –"

He gave me a hard punch on my face. Parang nabasag yata ang panga ko kaya bumagsak ako sa carpeted floor. Hindi ako lumaban kahit sinuntok pa akong muli ni Dave. Kahit patayin niya ako, hindi ako lalaban. Alam kong napakalaking kasalanan ang nagawa ko.

Marahas niyang hinawakan ang kuwelyo ng damit ko. Kitang – kita ko ang galit sa mukha niya.

"Damn you! Why did you do that? You are my fucking best friend!" galit na galit na sigaw niya.

"I love her! I love her so much, Dave. Fuck! I am going crazy loving her," I can't stop myself from crying. Fuck! I love her so much that I can give my life to her.

Marahas akong binitiwan ni Dave at parang siyang nalilito na lumakad – lakad sa harap ko.

"For god sake, Ramon! Why did you do this?! Hindi mo ba inisip ang puwedeng mangyari sa iyo? Putaragis! You will rot in jail! And she is your cousin's girlfriend!" parang paalala niya sa akin.

Hindi ako makasagot. Iiling – iiling lang ako habang nakatungo.

"I am sorry, Dave. Alam kong mali pero wala na akong maisip na ibang paraan para mapunta sa akin si Darcy. I love her so much noon pa. Kaya wala akong siniseryosong mga babae dahil siya lang ang mahal ko. Hindi ko lang maamin sa iyo dahil ayokong masira ang pagkakaibigan natin," sa wakas ay nasabi ko.

"Sa tingin mo ba sa ginawa mo ngayon hindi pa sira ang pagkakaibigan natin? My sister wants to put you in jail! At kung hindi lang sa pinagsamahan natin, baka kanina pa kita napatay at ako ang nasa kulungan ngayon." Sagot niya sa akin at kitang – kita ko din ang frustration sa mukha niya.

"Tatanggapin ko iyon, Dave. Handa akong makulong kung iyon ang gustong mangyari ni Darcy at kung iyon ang gusto mong mangyari," sagot ko sa kanya.

I saw his hands rolled into a fist and I made myself ready if he is going to punch me again. But instead, he just took a deep breath and fixed himself and still thinking of what to do with the mess that I did.

"You will go with me, Mon. You will marry my sister as soon as possible," walang abog na sabi niya sa akin.

Gulat akong napatingin sa kanya. Seryoso siya sa sinasabi niya.

"Don't make me regret this decision. Promise me you will give her a better life. Between you and Mark, I'd rather choose you even if you did this. Damn it, Mon." Nagngangalit pa rin ang mga ngipin ni Dave.

Hindi ko maipaliwanag ang nararamdaman ko ng marinig ko iyon mula sa kanya.

"But this doesn't mean that what you did to my sister is okay. I am disappointed, Mon. You are my best friend and you could just tell me that you like her. Hindi sa ganitong paraan," dama ko pa rin ang galit sa boses niya.

Hindi ko makuhang sumagot. Alam kong mali ako at hindi ko na maitatama pa ang nagawa ko.