Another Wedding Camren

Więc to prawda.

Budzę się czując ciężką dłoń na moim nagim brzuchu. Boję się uchylić powieki, ta dłoń nie jest tak delikatna i miła w dotyku, jak Lauren.

Łapie się za głowę mając nadzieję, że to pomoże przezwyciężyć jej ból. Siłuję się z myślami i wczorajszymi wspomnieniami, ale nic oprócz tego, że wypiłam dwa szapmany i pół butelki wódki, nie przychodzi mi na myśl.

- Kochanie. - słyszę przytłumiony głos.

Wpadam w panikę, to głos Chrisa. To dłoń Chrisa. Jestem naga. Czy my? To niemożliwe. Wybiegam z łóżka i odwracam się, żeby upewnić się, że to on. Chłopak obserwuje mnie bacznie ze spiącym wyrazem twarzy, on też jest nagi.

- M-muszę wyjść. - odpowiadam drżącym głosem podnosząc swoją sukienkę i bieliznę z podłogi.

Schylając się uderzają we mnie zawroty głowy.

Kiedy dochodzę do drzwi okazują się być zamknięte i dopiero teraz jedno z wczorajszych sytuacji dochodzi do mnie jak strzał.

- Daj mi klucz. - mówię mu na co unosi się do przysiadu.

Grzebie pod poduszką i wyciąga go intensywnie mi się przyglądając.

- Muszę iść do pracy. - mówię starając się zakryć swoje ciało rękoma jednocześnie otwierając drzwi kluczem.

- Jest Niedziela. - informuje mnie.

- Wiem. Muszę tam być. - odpowiadam i zamykam drzwi nie czekając na jego odpowiedź.

***

- Nie płacz już. - czuję ciepły uścisk dłoni Dinah na moich ramionach.

- Jak ja mogłam iść z nim do łóżka?! - zanoszę się, cieknie mi z nosa.

- Nie wiem Camila. Myślałam, że między wami jest wszystko wyjaśnione. - mówi cicho.

Wiem, że powinnam powiedzieć jej o wszystkim i dzielić się każdym przeżyciem, bo w końcu jest moją przyjaciółką, ale byłam tak tym wszystkim pochłonięta, że odkładałam ją na boczny tor.

- Nie, ja.. miałam z nim zerwać. - odpowiadam nie patrząc na nią.

- Więc to prawda? - pyta wybijając mnie z tropu.

- O czym ty mówisz? - spoglądam na nią wycierając mokre policzki wierzchem dłoni.

- To, że zapłacił Lauren... - mówi niepewnie a ja od razu wyłapuję o co chodzi.

- Kto ci to powiedział? - pytam zaskoczona.

- Lauren, słyszałam jej rozmowę i trochę się pokłóciłyśmy.. pchnęłam ją na ścianę i przyznała, że był to pomysł Chrisa i że jest w tobie zakochana. - mówi.

- Kiedy to powiedziała? - pytam, mój  płacz zmienia się w złość.

- W ostatnią noc na Bahamah. - odpowiada siadając obok mnie.

- Czy to prawda? Bo ja już sama nic nie rozumiem. - pyta mnie dziewczyna.

- Szczerze, już sama nie wiem, ale muszę się tego dowiedzieć. - mówię i wyciągam z kieszeni telefon.

Do Lauren
Podaj mi adres.

- Jak? - pyta i bacznie mnie obserwuję.
- Pojadę do niej.

- Mila, to nie jest najlepszy pomysł. - ostrzega mnie.

Lauren mówiła, że jest zakochana we mnie już na wyspach. Ta myśl wbiega do mojego umysłu sprawiając, że czuję się milion razy gorzej.