Third Persons POV
Sa araw-araw na natatatapos ang Showtime ay halata parin kay Anne ang pagiging matamlay nito dahil nga sa pag-iwas sakanya ni Vhong at nakukuha pang umabsent sa trabaho nila para lang hindi siya makita nito,ngunit di rin niya masisi si Vhong dahil lubos talagang nasasaktan ang binata.di na lang siya pinansin ng mga kasama niya dahil baka gusto ni Anne na solohin ang problema nila ni Vhong,pero sinabi naman nila Vice na pag kailangan niya ng karamay ay nandoon lang sila "One Call Away"para sa pinagdadaanan ng dalawa nilang kaibigan na parang kapatid na rin nila.Pagkatapos ng Showtime ay deretso agad si Anne sa DR niya at nilabas ang luha niya,araw-araw ay iyak lang siya ng iyak,kahit hindi siya ang mukhang pinakanasasaktan ay di parin niya maiwasan na masaktan para sa kaibigan niya na may lihim pa lang pagtingin sakanya ngunit di niya ito masuklian dahil hanggang kaibigan lang talaga ang tingin niya para sa binata.Nalulungkot lang siya dahil nawala ang pinagsamahan nilang dalawa ng mahigit pitong taon nilang iningatan at pinagtibay na ng panahon,naaalala ni Anne ang mga kalokohan nilang dalawa yung masasayang kwentuhan at tawanan nila na sa isang iglap nawala ng parang bula,nahihirapan ng sobra si Anne dahil kailangan pang iwasan ni Vhong si Anne dahil siguro sa tuwing nakikita niya ang dalaga ay naaalala lang niya ang sakit na mareject ng taong mahal mo....
Pagkatapos magmuni-muni ni Anne ay napagpasyahan na niyang umuwi,parang pagod na pagod ang kalooban niya..
Pagdating sa condo niya ay walang gana siyang pumunta sa kwarto niya at pabagsak na humiga sa kama niya.Nais niyang makita at makausap si Vhong ngunit alam niyang masasaktan lang si Vhong pag ginawa niya yun,kaya lakas loob niya na lang itext ito.."Vhong,kumain ka na ba?"tanging naitipa ni Anne sa cellphone niya at sinend....
Vhong's POV
Andito pa rin ako sa kwarto nagmumuni-muni,inaalala ang aming pinagsamahan,alam ko namang alam niyo na kung sino siya.Kumusta na kaya yun,sigurado akong nag-aalala rin yun sakin,nakikita ko sa mga mata niya nung sinabi ko sakanya ang nararamdaman ko na nag-aalala talaga siya sakin,naaawa siya siguro sakin na nagkakaganto ko dahil sakanya.Kilala ko siya napakabuti nung taong yun kaya ko nga siya minahal at di ko naman siya masisi at di ko siya pwedeng pilitin na mahalin niya rin ako,narealize ko lang na hindi ko dapat siya iwasan dahil lang ba sa pagmamahal ko sakanya ay sasayangin ko na lang ang halos walong taon naming pagkakaibigan?Naging malupit man sakin ang tadhana nagpapasalamat pa rin ako na nagkakilala kami,nakakilala ako ng babaeng napakabuting tao.Sa gitna ng aking pagmumuni-muni ay nag-vibrate ang cellphone ko.May nag-text.😂Nabigla ako sa aking nabasa!😱
"Vhong,kumain ka na ba?"
text mula kay Anne.
hindi ako nagkamali nag-aalala rin siya sakin.😊"Oo kumain na ko,ikaw ba?"sagot ko kahit di pa naman ako kumakain ayokong mag-alala siya.
"Mabuti kung ganon.Sorry ha."reply naman ni Anne sa text ko.
"Wala kang kasalanan,bukas pwede ba tayong mag-usap.Sa Studio."reply ko.
"Sge Vhong."tanging sagot niya.
"Sige.tulog nako."reply kong muli.
"ako din.nyt.😘"reply niya nagulat ako sa emoji,paanong di ako aasa nito.😂di ko na lang nireplyan at naghanda na sa pagtulog.Paghiga ko ay nag-isip ako kung ano ang sasabihin ko sa pag-uusap namin bukas ni Anne.Kinakabahan ako.Mag-sosorry ako sa lahat ng ginawa kong pag-iwas sakanya 1 linggong nakalipas.😞
.
.
.
.
.
.
.
To be Continued..."Meron laging isang tao sa buhay natin, na kahit ilang beses tayong saktan, hindi natin magawang iwan."
-08/08/17-(Draft)
-644Words-pls. follow me on;
IG: @angge_24.vhonganne
@angela_cruz28TWITTER: @24Angge
FACEBOOK: Angela Grace Domingo Cruz
FACEBOOK PAGE: VhongAnne Honeybees
WATTPAD: @24Angge
Thanks for Reading😊
Vote---Comment---Share
⏬⏬⏬⏬⏬⏬⏬⏬⏬⏬⏬
BINABASA MO ANG
Hanggang Kailan?(Vhong-Anne)
FanficMinahal mo siya ng higit pa sa buhay mo.Dahil ang buong akala mo,ganun din siya sayo.Pero akala mo lang pala yun.Akala ko sayo natagpuan pag-ibig na walang hanggan.Ang ating pagsasama pinaglaruan ng tadhana.Kahit na ako'y bahagi na lamang ng nakaraa...