Leora The Stripper [COMPLETED]

chapter 34

"Dad!" Jallin turn to him.

Siya Kaya ang tinawagan ni Jallin kanina? Okay na sila kung ganoon?

The old man's eyes are on me, Kaya naman napayuko ako. I treated him as my friend, a father figure way back, hindi ko inasahan na siya din pala ang dahilan upang madurog ako. Although his not at fault siya parin ang dahilan na nagkasira kami ni Jallin. Hindi ko maiwasang dumistansya sa kanya, lumapit si Santi sa akin at hinawakan ako Kaya tiningala ko siya.

"Are you okay?" He asked in a concern tone.

Tumango naman ako.

"Lala..." The old man says.

"Leora po ang pangalan ko. Wala na po ako club para tawagin niyo akong Lala." Pagtatama ko sa kanya, and I know I sounds bitter. Bakit ko ba siya sinisi? Kasalanan naman iyun ni Jallin ah, pero hindi ko maiwasan. Siguro kung hindi ko siya nakita ng gabing iyun ay nakilala na ni Jallin si Angel at hindi ko na kailangan pang lumayo, siguro masaya na kaming magpamilya ngayon. Nasubaybayan niya sana ang pagbubuntis ko Kay Gelo. Pero nangyari na ang lahat, bati na nga sila sa hindi ko malamang paraan.

"I'm sorry..."he said. Nilapitan siya ni Jallin at hinawakan ang kanyang balikta. His sorry get his eyes. I know he's not to blame pero sobra akong nasaktan and seeing Jallin now makes me regret more.

His eyes went to Angel.

Ibinalik niya sa akin ang tingin na may pagsusumamo.

"Matagal mo na siyang kinikwento sa akin yun pala apo ko siya. Kaya siguro aliw na aliw akong nakikinig sayo... Leora, pwede ko ba siyang hawakan?" Nabasag ang boses niya, na touch naman ako. Noon pa man ay gusto niyang makilala si Angel pero hindi kami nabigyan ng pagkakataon.

Pinisil ni Santi ang aking kamay kaya napabaling ako sa kanya. His eyes were asking Kaya tumango ako. Wala siyang nagawa kunde ang bumuntong hininga.

Nandito na naman sila, wala na akong maitatago pa. Lumapit ako kay Angel at hinalikan ang kanyang ulo at bumulong sa kanya na maririnig naman ng lahat ng naroon.

"Angel, nandito ang Lolo at tatay mo..."

I sight them, tumingala na naman si Jallin at kumurap kurap, ang kanyang ama ay maluhaluha na. Ibinalik ko tingin kay Angel nang gumalaw ang kanyang kamay. Unti unti ay bumukas ang kanyang mga mata at tumingin sa akin.

"Nanay..."

Gusto kong umiyak, hindi ko alam kung bakit. Makikilala na niya ang mga taong matagal na niyang hinahanap, ano Kaya ang magiging reaksyon niya.

"Anak, diba you asked for your tatay?"

Dahan dahan siyang tumango.

Lumingon ako sa banda ni Jallin at nang tatay niya. Ang bigat ng puso, Ewan ko pero ang unfair yata. Wala sila noong mga paghihirap namin at ngayon na kaya ko na at maibibigay ko na ang lahat para sa mga anak ko saka pa sila dumating. Sobrang mapaglaro ang tadhana, hindi ko inakalang sa ganito pala kami magkikita kita.

I sign them to come kaya lumapit sila.

Tiningnan sila ni Angel, at nagtagal ang mata niya kay Jallin.

"Hi baby..." Jallin approach her. I never address Angel as baby, it is always been her name or anak. Kasi nga she's my Angel.

"I knew it... It's you. Nanay show me your picture at kanina alam Kong ikaw yun. My heart race so fast that I can't breathe properly."

Nalaglag ang aking panga, akala ko nahirapan siyang huminga dahil nasa loob siya ng cubicle. At ngayon sinasabi niyang dahil iyun sa nakita niya ang tatay niya. Pero namumutla na siya ng pagbuksan ko siya kanina.

Jallin held her hands and kiss it.

Tumingin si Jallin sa akin.

"You told her about me?" He asked.

Napakurap ako, lumundag yata ang puso.

"She asked me about you, I don't want to lie. Hindi ka man niya makilala at least alam niyang ikaw ang ama niya." I said. He mouthed me thank you with his sorry eyes.

Binigyan ko sila ng pagkakataon Kay Angel. Tumabi ako kasama si Santi. Tumawag ako sa bahay upang kumustahin si Gelo. It's past 11 na kaya nasisiguro kong tulog na ito.

"Naku Yura buti tumawag ka, kanina pa Kita kinukontak pero hindi ka naman ma reached!!" kinabahan ako bigla sa sinabi niya, natataranta kasi ito. Humawak ako kay Santi Kaya nangunot ang kanyang noo.

"Anong nangyari?" Medyo napalakas yata ang boses ko kasi napalingon silang lahat sa akin.

"Nilalagnat si Gelo, Yura!!"

"Ano? Sige uuwi kami agad, ihanda mo siya dadalhin natin siya sa ospital." Agad Kong pinatay ang tawag.

"What Happened?" Nag alala niyang tanong ng Hindi malaman kung ano ang uunahin.

Para na akong naiihi sa kaba.

"Santi, si Gelo nilalagnat." Taranta Kong sabi.

"Let's go!" Hinigit niya agad ako.

"Teka, sandali! Si Angel..."
Lumingon ako Kay Angel.

"Nanay bakit?" She asked in a worry.

Nagmadali ako sa kanya.

"Your brother is sick, we need to get him to the hospital. Mamaya ka pa kasi makakauwi... Santi ako nalang  susundo kay Gelo, dito ka nalang kay Angel." Sabi ko sa kanya.

"Kami nalang muna ang maiiwan kay Angel." Jallin interrupted.

Nagdalawang isip ako, baka kunin nila si Angel sa akin.

"Don't Yura, hindi kami gagawa ng bagay na hindi mo magugustuhan." Sabi ni tanda.

Santi caress my back.

"Le, pamilya sila ni Angel... Gelo needs us."

They spent minutes to convince me, nag iwan nalang kami ng isang bodyguard upang mapanatag ako. When we head home ay hindi na talaga ako mapirmi, kahit kailan ay hindi pa nilagnat si Gelo, kahit noong nag ipin ito. Ngayon lang siya nagkasakit.

Nang marating namin ng bahay ay nasa salas na sila. Nang hawakan ko si Gelo ay inaapoy na ito ng lagnat. Kaya gusto ko ng umiyak sa takot. We rush him to the hospital, sa pinakamalapit.

Nalilito na ang yaya nito sa mga tanong ko. Tinatanong ko kung bakit nilagnat, anong nakain o baka may nangyari na hindi namin alam. Pero maiiyak na ito ay wala parin akong sagot na nakukuha. Paulit ulit ko siyang tinanong ngunit iling lang ang sagot nito.

"Le, calm down. Wag mong sisihin ang ibang tao, we know them hindi nila pababayaan ang mga anak mo." Pag aalo niya sa akin.

I just can't help it. Nininirbyus ako kapag may masamang nangyayari sa mga anak ko, siguro ay nadala na ako sa condition ni Angel dati.

Tumawag kami sa bodyguard na na itinalaga namin Kay Angel at tinanong ang kalagayan niya.

"Ma'am, okay naman si Angel. Hindi na daw ito ico-confine pero mananatili daw po muna ito ng ilang oras. Pinapatulog na po siya noong lalaking pinag iwanan niyo ma'am."

Siguro mamayang umaga nalang namin siya ilalabas para mas safe, although my oxygen naman siya sa bahay.

We stayed there for almost an hour waiting for Gelo's state. Then the doctor face us.

" Your son has dengue..."

Dumadagundong ito sa aking pandinig.

❤8.8.17