8. BÖLÜM ~ Sessizliği Kendine Yuva Eden Adam
☆
Parlak ışıkların olduğu raf, birden fazla kar küresine ev sahipliği yaparken hangi kar küresi hangi anıya ait anlamak için yaklaştım. Parmaklarımı uzatmaya korkarak gidebileceğim en yakın mesafeye giderken, ruhumu uyku aleminden çekip çıkartan bir şey oldu.
Uyandım.
Uyandım çünkü kapı çaldı.
Lanet kapı yüzünden anılarım dokunamadan onlardan ayrılmak zorunda kalmıştım ama önemli olan kısım bu değildi.
Önemli olan kısım bizim kapımızın şu an çalıyor olmasıydı.
Vücudumun ısısı düşmüş olsa da sabha kadar acı içinde yatağımda kıvrandıktan sonra Suho gelene kadar ateşler içinde yanmaya devam ettim. Sabaha karşı yorgun gelen beden, beni yatağımda ejderha olma yolunda emin adımlarla ilerlerken bulunca sinirden deliye döndü ve tahmin ettiğim gibi sıcak bedenimi soğuk -doğruyu söylemek gerekirse ılık- suyun altına götürdü.
Saçlarımı sıkıca havluya sarıp, bedenime havlular yerleştirdikten ve bir gündür yemek girmeyen mideme yemek girdiğinden emin olduktan sonra uyumak için odasına gitmişti.
Şimdi daha iyiydim. Ateşim düşmüş, boğazım da daha dayanılabilir bir acı kalmıştı.
Bedenimdeki ağrı bile uçup gitmişti sanki.
Tekrar çalan kapı, bedenimi aşağıya doğru sürüklememe sebep olurken, Suho ya da Büyükbabanın evde olmama ihtimaline karşılık kapıdaki insan ile ne yapmam gerektiğini düşünüyordum.
Kapıyı hiç açmasam ve sonunda gitse? Kapıyı açsam evde kimsenin olmadığını söylesem ve gitse?
Lanet olsun, sadece gitse olmaz mıydı? Neden bir aptal gibi ısrar edip duruyordu?
Suho mutfaktan çıkarken aşağıya inen bedenim rahatlamayla geri yatağın yolunu tutacaktı ki Suho kahvaltı yapmam gerektiğini söyleyip kapıyı açtı.
Kapıda dikilen üniformalı adamlar, önce Suho' yu sonra da beni göz ucuyla inceledikten sonra Büyükbabanın adını verip hakkımızda ihbar olduğunu, evimizde uyuşturucu bulundurduğumuzu söyleyince Suho' nun gözleri korkuyla açıldı. Hatta o kadar çok korktu ki beş saniye boyunca ne diyeceğini bilemeden dikildi.
Korku dolu gözleri polisleri şüphelendirmiş gibi görünüyordu. Adam sakince içeriye adım attı ve diğerleri de onu takip etti. Bir an da evimiz tuhaf yabancılarla doldu ve Suho hala tek kelime etmeden duruyordu.
Zihninde dönen çarkları sesini sadece ben duyuyormuşum gibi bana baktı ve anlamamı istedi. Bir aydan fazla bir süre önce Chan ile ilk kez resmi olarak karşılaştığımda kayıp yemek masamızın altındaki gizli bölmede olan ve Suho' nun bana göstermeden beni evden yolladığı mallar?
Anlamamı istediği şey buydu. Bir ayda fazla bir süre önce evimizde gerçekten polisin bulmasını istemediğimiz bir şeyler vardı ve Suho onlardan kurtulmuştu. Kısa bir süre önce.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Monachopsis || ChanBaek
FanfictionByun Baekhyun; ağabeyi Suho'nun asla evde tutmayı başaramadığı, sıkışıp kaldığı Doğu mahallesinde gece yürüyüşleri yapmayı alışkanlık haline getirmiş yaralı bir gençti. Bir gece yürüyüşün de karşılaştığı Park Chanyeol ise hayatını değiştirecekti. "G...