cipa | larry ✓

so cold

Odayı aydınlatmaya çalışan bulutların arkasında kalmış zavallı güneşi suçlamıyorum. O bu haliyle beni uyandıramaz. Zaten uyanmamı sağlayan şey kesinlikle bir ses. Kapı sesi. Ritmik bir şekilde tıklatılmaya devam ederken yorganı üstümden itip kapıya yaklaştım.

"Kimsiniz?" diye seslendim kolu tutarken.

"Şey... Bu sabah fakülteye birlikte gidecektik."

Aman Tanrım. Bu Chop. Hızla kolu indirip kapıyı araladığımda gülümseyen sevimli yüzü karşıma çıktı.

"Bu sabah harika görünüyorsun Louis. Tam olarak Anayasa Hukuku dersine uygun giyinmişsin."

Başımı indirip üstümdeki lacivert kareli pijama takımına baktım.

"Uyuyakalmışım. Sadece 5 dakika bekle lütfen. Hemen hazırlanıyorum."

İçeri doğru bir adım atmaya kalkıştığında elimi göğsüne koyup onu durdurdum. En son istediğim şey Harry gelince kendi bölgesine bir erkek kokusunun sindiğini fark etmesiydi.

"Dışarıda bekle." dedim kibarca gülümserken.

Hala göğsünün üstünde olan elimde parmaklarını gezdirdi ve yüzüme yaklaştı.

"Pekala."

Yukarı doğru kıvrılan dudakları daha fazla dikkatimi dağıtmadan elimi onunkinin altından çekip dolabın önüne gittim. Hafif aralık olan kapıdan şirin yüzünü görebiliyordum.

Dolaptan elime geçen ilk pantolon ve tişortü aldıktan sonra ona son bir gülücük atıp banyoya koştum.

Hızla giyindikten sonra henüz yüzümü yıkamayı hatırlamıştım. Dişlerimi de fırçalayıp saçlarımla uğraşmaya vaktim olmadığı için parmaklarımla şekil vermeye çalıştım ve nihayet banyodan çıkmıştım.

"Odanın normalden üç kat daha büyük olduğunun farkında mısın?"

Kapıyı tamamen açmış odada göz gezdiriyordu.

"Evet." dedim dolapta kot ceket arayışına girdiğim zaman.

Bahar şenliklerinden sonraki gün havanın bu kadar kapalı olması hüzün vericiydi.

"Pekala hazırım."

Çantamı omzuma asıp komodinden telefonumu ve odanın anahtarını aldım. Diğer komodinde Harry'nin bana ihtiyacın olursa kullanırsın diyerek bıraktığı para gözüme çarptığında istemsizce Harry'nin bu akşam geleceğini hatırladım.

"Hadi o zaman." diye seslendi Chop sabırsızca.

Odadan çıkıp kapıyı kilitledim ve Chop'a ayak uydurarak koridorda ilerledim.

****

Herkes. Kampüsteki, fakültedeki, kafedeki herkes Chop ile takıldığımı gördü. Onun sınırlarını zorlayıp yasaklarını çiğnersem ne olacak diye düşünüyordum. Sadist değilim. Harry gibi acıyı hissetmemek gibi bir yeteneğim- hastalığım -yok. O halde ne halt yemeye bu kadar cesur davrandığımı bilmiyorum.

Odama girdiğimde sakince tezim üstünde çalışmıştım. Ancak yatmaya korkuyordum. Hazırlıksız yakalanmaktan korkuyordum. Sanki yatağa girdiğim an Harry gelecek ve beni uyurken öldürecekmiş gibi hissediyordum. Pekala. Böyle bir şey olmayacak. Her şey normale dönecek. Bu cümle beynimde yankılanırken yavaşça yorganı açıp yatağa girdim.

Komodinin üstünde titreyen telefonum yerimde sıçramama sebep olmuştu. Parmaklarım gelen mesajı açarken derin bir nefes aldım.

-Yıldızların buradan ne kadar mükemmel göründüğünü bilmiyorsun Louis. Bilmelisin. xxxHarry