"Mama?" si Mama pala ung kausap ni Papa. Tumayo siya at pumunta sakin na parang yayakapin ako. Pero bago pa siya makalapit tumakbo sa taas papunta sa kwarto ko. Nilock ko ang pinto at sumandal dito.
Halos 7 years na siyang di dumadalaw dito sa bahay dahil sa business nila tas bigla nalng siya susulpot na walang nangyari? Wala naman akong karapatan na magalit sa kanya dahil ginagawa niya lng un para sa ikabubuhay din namin. Nagtatampo lng ako sa kanya dahil hindi man lang siya dumadalaw dito. Ilang saglit may kumatok. Si Papa. "Rae anak kausapin mo naman Mama mo. Please naman anak"
"Randy wag mong palitin si Rae kung ayaw niya...kasalanan ko din nmn eh" naririnig ko ung mga yapak nila na pababa na. Binuksan ko ang pinto at bumaba. Siguro I'll give her a chance.
"Sige Ma i explain mo saken kung bakit ngayon ka lang nagpakita after 7 years" ngumiti nmn siya. Inexplain niya na lumala ang sakit ni Lolo Mond kaya nag stay siya dun. Siya ang namahala ng mga business nila dahil siya ang panganay na anak. Years passed at lalo pang lumalala ang sakit ni Lolo. Ang company naman ay palaki pa ng palaki kaya nawalan siya ng time para pumunta dito.
"Pero Baby Rae si Lolo Mond mo maliit nalang ang life span kaya inutusan niya ako na kahit sa huling pagkakataon eh makita niya ang apo niya.." naging malungkot ang mukha niya.
"So Ma anu po ang gusto niyong gawin?"
"Lumipat muna kayo dun sa bahay. But don't worry dito ka parin mag aaral" *sigh* buti nmn dito parin kasi kakapasok ko palang.
"Fine with me" ngumiti ako. Nakita kong naiiyak iyak si Mama kaya niyakap ko siya.
"Okay so next na kayo lilipat dun ha?" biglang tumunog ang phone niya.
"Ah Baby gotta get going I have lots of work to do. Saka aayusin ko na ung kwarto nyo dun. Bye" kiniss nya ko, kiniss niya si Papa sa chicks at umalis na. Kumain na kami ni Papa at nagkwentuhan. Pagkatapos nun ay umakyat na ko sa kwarto ko.
"Buti nalang I gave her a chance" nilibot ko ang paningin ko sa buong kwarto ko.
"Next week mag bubuhay mayaman na ko *sigh*" nu kaya feeling na maging mayaman...
Ay oo nga pala friday ngayon ayain ko kaya si Raq mag mall bukas. Di nmn ako pala mall kaya lang ang bored eh. Bigalang nag ring ang cellphone ko. Best Raquel is calling~
"[Hello Rae? May gagawin ka ba bukas? Kung wala let's go shopping!]" gusto talaga ng tadhana na mag mall ako bukas. "Haha sure sakto aayain palang sana kita eh"
"[Really? Haha okay see you sa SM at 11 am bukas okay? Bye!]" binaba na niya ung phone. Wow that escalated quickly. "Thanks for the day Lord.."
-----
"Hello Rae!!!!" nakatayo siya sa may atm machine, kumakaway sakin.
"Hi Raq so tara na?" pinigilan niya ko at tinignan ang suot ko.
"Ohmygee Rae!!!! What are you wearing!?" ha? anung problema sa suot ko? Eto naman palagi kong suot pag umaalis eh. Plain t-shirt, pants tas rubber shoes. "Ha eh maganda naman---"
"Anung maganda!? Halika nga mamili muna tayo ng damit para sayo" hinila niya ako papasok sa mall at pumunta sa isang boutique.
"Hi Ate Charice! Mind if I look clothes for my friend?" kausap ni Raq ung ate niya yata kasi magkamukha sila eh.
"Sure! Oh is she your friend?" humarap siya sakin. Nagsmile naman ako. "Good Morning po"
"Yes Ate she's Rae. Sige Ate tingin na kami ah?" hinila ako ni Raq sa may mga dress. Grabe ang gaganda ng mga damit dito halatang pang mayayaman. Sumunod lang ako kung saan pumunta si Raquel. Ung ibang mga babae grabe makatingin sakin kala mo kakainin ako ng buhay eh. Siguro ngayon lng sila nakakita ng panget na bumibili ng damit sa pang mayaman na boutique.
BINABASA MO ANG
My Miserable Life |Slowww Update :))|
Fiksi RemajaSi Rae Giselle Pascual. Isang not so mayaman na highschool student na may brains nga wala namang beauty. Sa pagpasok niya sa Castle High ang normal niyang buhay ay nagbago sa tulong ng mga taong nakapaligid sa kanya. Written by TsunderePrincess01