My Miserable Life |Slowww Update :))|

Chapter 3: Otaku

*ring ring* *ring ring*

'Nu ba yan cnu bang matino ang tatawag ng ganitong kaaga?' kinuha ko ang phone ko at tinignan kung sino kung sino ung adik na tumatawag. Hmm? number lng? 

"Uhh hello? sino to? alam mo ba kung anong oras pa lang?!" grabe 4:30 palang inaantok pa ko =_=

"[HOY MISS WITCH dba alalay kita?? asan ka na mag fi five na!!]" boss lang ang peg?

"Anung mag fi five eh 4:30 palang eh!!" syempre di ako papatalo

"[Well syempre you're a girl kaya alam kong matagal ka mag ayos. Pero sa tsura mo kahit anong ayos ganun pa rin! WAHAHAHA]" ouch naman T_T

"Grabe ah. Oo na papunta na baka may masabi ka pang iba eh" kung wala lng tlga akong atraso.

"[Bilisan mo at may pupuntahan tayo.]" pupuntahan?

"Ha? saa---" di pa ko tapos magsalita binaba agad bastos lng? =_=

Hayzt makapag handa na nga lang at baka sigawan pa ko nun. Mag-iiwan nalng ako ng note kay papa baka magtaka un dahil ang aga kong magising.

-----

Pagkadating ko sa school andun sya sa gate. Grabe ang gwapo pla niya tlga ung ugali lng =_=

"Atlast you're here! Ang tagal mo!" lumapit siya sakin at inabt ang bag niya.

"Anung gagawin ko dyan? At saan tayo pupunta?"

"Dalin mo alalay kita diba?" ang sama niya tlga.

"Sa Comic Alley tayo pupunta. May bibilin lng ako" ha? Comic Alley? ung bilihan ng mga anime merch?! WAHHH!! 

Di lng halata sakin pero isa akong Otaku/Anime lover pero dahil sa wala kaming pera di ako makabili ng mga anime merch :(

-----

Pagkadating namin dun grabe andaming anime merch!!! Anu ka ba Rae natural eh bilihan to ng anime merch eh. 

"Stay right here" grabe aso lng? well sorry gusto kong pumasok kaya wala kang magagawa.

Tumingin tingin ako sa mga nandun grabeeee!! ang gaganda!! May SnK, SAO, Naruto, OP, FT, Bleach, KnB at marami pang iba!! Ay teka may stuff toy si Nigou dun! Sayang wala akong pera :(

"Hoy! Anung ginagawa mo dyan?" Ay kalabaw! Asar naman oh! 

"Naglalaba try mo..... malamang tumitingin-tingin ako di ba halata?" naiwan cguro nito common sense sa bahay nila.

"Hay ewan lika na nga! mag si six na!" yan basag sya eh. Umalis na kami at naglakad pabalik ng school. "Uhh Kris Otaku ka?" 

"Yup. Teka bat Kris tawag mo saken?" 

"Ksi mahaba pangalan mo kaya Kris nalng. Anung klaseng otaku ka?" em so curiuoosssss.

"Otaku gamer" anu kaya fave anime at game nito?

"Ao no Exorcist fave anime at RO2 fave game ko. Alam kong un ung susunod mong itatanong" hala! mind reader ba sya? panu niya nalaman?

"Di ako mind reader. Masyadong halata lng ung expression mo hahaha" walang duda mind reader tlga sya.

-----

Pagdating namin sa school dumiretso na kami sa room kasi mag be bell na din.

"Hoy Miss Witch baka nainlove ka na sa bag ko at ayaw mo pang bitawan?" ay oo nga pala.

"Maka hoy ka nmn wagas. Oh yan na pinaka mamahal mong bag!" inabot ko sa kanya bag niya tas umupo na ko.

Ang bilis ng oras. Lunch na. Busog pa ko dahil sa kinain ko kaninang umaga kaya pumunta nalng ako sa library. Nakita ko si Raquel kaya dun ako umupo ako sa tabi niya.

"Ang sweet nyo ni Kristian ah? Sabay pa kayo pumasok" ha? sweet? pffft. kung alam mo lng Raq.

"Di kami sweet. Alalay niya ako for a month kaya magkasabay kami pumasok" alam kong sisigaw si Raq in 3..2..1..

"HAAA?!" napatingin samin ung librarian. Nag peace sign naman si Raq.

"Panung alalay? Bakit? Para saan?" ang daming tanong mahina kalaban! Kinuwento ko nalng sa kanya ung dahilan ayun natahimik.

"Pero grabe naman bat alalay?" oo nga noh? bat kaya alalay napili nung mokong na un.

"Ewan ko din eh. Siguro para pahirapan ako" oo tama para pahirapan ako. Few minutes passed nag ring na ung bell kaya bumalik na kami ni Raquel.

Absent ung katabi ko kaya one seat apart kami nung isa ko pang katabi. Nasa dulo ako sa right beside the window kaya wala akong katabi sa right side ko. Absent din ung teacher namin sa English si Mam Lorenzo kaya ang gulo sa room. Nagbasa nalng ako ng book na hiniram ko sa library ung katabi ko namang babae nagdradrawing, nagdedesign yata ng damit. 

"Ano.. mahilig kang magdesign ng damit?" it's my chance to make friends.

"Ah oo gusto ko kasing maging Fashion Designer" ngumiti siya sakin. Babalik na sana siya sa pag dradrawing kaya lng nahulog ang pencilcase niya. Pinulot ko na kse mas malapit sakin.

"Eto oh.." teka k-on ung pencilcase niya! astig. "Otaku ka? Fave mo ung k-on?"

"Yes I'm an otaku and fave ko k-on" wow nakakilala nanaman ako ng otaku.

"Otaku rin ako! Ah Rae nga pala" nilapat ko ang kamay ko para makipag shake hands at nakipagshake hands din naman siya.

"Yukarie Samantha Ong" isa pa tong mahaba pangalan Yuk nalng tatawag ko sa kanya. Nagkwentuhan kami ng nag kwentuhan tungkol sa anime kaya di na namin namalayan na uwian na.

Habang naglalakad pauwi parang nakakaramdam ako ng hilo siguro dahil hindi ako nag lunch. Pero kaya ko pa naman kaya nagpatuloy akong maglakad. Naglakad lng ako ng naglakad hanggang sa--- *boog*

"Rae! Rae! gumising ka!" sino ba to? di ko siya makita ng mabuti.

"Rae! Aish I have no choice" binuhat niya ko.. san niya ko dadalin?

-----

"Baby Rae!" hmmm nasan ako?

"P-papa?" may nakasaksak sa aking oxygen.

"Ayos ka na ba anak? May kailangan ka ba? Anung nararamdaman mo?" halata sa mga mata niya na alalang-alala siya "Ayos na ko pa. Wala akong kailangan. Pa nasan tayo?"  

"Nasa ospital tayo dito sa compound natin" ospital? ah natatandaan ko na may nagdala sakin dito. "Pa anu pong nangyari sakin?" 

"Nahilo ka lng anak pero sabi ng doctor mabuti daw na naisugod ka dito agad kung hindi baka mas lalong lumala. Pwede ka na daw umuwi mamaya" 

"Sino po ung nagdala sakin dito?"  

"Hindi sinabi sa kanila ung pangalan pero lalaki" sino kaya siya. Kailangan kong magpasalamat sa kanya.

Ilang sandali ang lumipas at umuwi na rin kami. 

"Baby Rae sigurado kang ayos ka na ah?" nag aalala nman siya.

"Yes Papa" ngumiti ako sa kanya at mukhang nawala na ung pag aalala niya.

"Sige Rae pahinga ka na sa taas" umakyat na ko at nagpahinga.

"Sino kaya siya?" di pa yan naalis sa isip ko. Sino ba nmn kasi ang magliligtas sa isang pangit na katulad ko? Totoo pla tlga ang mga Prince Charming noh? kala ko sa mga fairytale lng sila nag eexist. Utang ko sa kanya ang buhay ko kung di dahil sa kanya siguro mas lumala ang simpleng hilo ko at mauwi sa ulcer. 

"Thanks Lord dahil po may nagligtas sakin. Sana po someday makilala ko siya" hayzt sana nga makilala ko siya ang Prince Charming ng buhay ko. 

"Thank you my Prince Charming"....

 -----

A/N: Chap 3 done~!