ʜɪs ʜᴇᴀᴠᴇɴʟʏ sɪᴅᴇ

[2.]

Ξυπανω το πρωι στο αδειο μου σπιτι .Δεν ειναι κατι το συγκεκριμενο ή φανταχτερο .Ουτε εχει κουκλες και οι τοιχοι ειναι ροζ.Οχι ειναι ενα απλο σπιτι .Η κουζινα με το σαλονι μοιραζονται το ιδιο χωρο ,ενω πιο μεσα υπαρχει το δωματιο μου με το μπανιο και εχω αφιερωσει ενα δωματιο γεματο βιβλια .

Δεν ξερω τι θα εκανα χωρις τα βιβλια .

Το καθε ειδος λογοτεχνιας εχει κατι να σε διδαξει .Κατι να σε μαγεψει και να σε ταξιδεψει .

Απο μικρη αυτο ονειρευομουν οτι οταν μεγαλωσω θα εχω το δικο μου βιβλιοπωλειο ή θα δουλευω σε ενα .Δεν ηθελα να σπουδασω κατι που δεν αρεσε στους ευγενεις γονεις μου .

Γονεις .

Καιρο εχω να τους επισκεφτω αλλα και να το εκανα δεν νομιζω να τους εβρισκα μαζι ή μεσα στο σπιτι .Ειναι τοσο δυστυχισμενοι μαζι μα δεν θελουν να παρουν διαζυγιο για χαρη της εταιριας ειναι καλοι συνεργατες μα για γονεις ή συντροφοι ειναι οι χειροτεροι .

Εφυγα απο το σπιτι στα 18 μου .Οσο πιο γρηγορα τοσο το καλυτερο .Πηρα αυτο το μικρο σπιτι και εγκατασταθηκα αμεσως .Η δουλεια ηταν τοσο δυσκολη να την βρω .Σε καθε μαγαζι που να πηγαινα θα με απερριπταν λογω της νεαρης ηλικιας μου .

Και τωρα εδω 20 χρονων να δουλευω στο χωρο που λατρευω .Που μπορω εστω και για λιγο να χαθω και να εξφανιστω απο αυτο τον αθλιο κοσμο .

Ο κ.Πετρος  με βοηθησε αμεσως .Ηταν το πρωτο βιβλιοπωλειο που πατησα το ποδι μου και με πηρε στην δουλεια .Το ειχα ως το τυχερο μου μερος .

Δηλαδη ετσι πιστευα .Μεχρι που βρηκα εκεινον .

Σηκωνομαι απο το κρεβατι μου ενω κοιτω την ωρα .Σε λιγο θα πρεπει να ειμαι εκει .Δεν θελω να καθυστερω τον κ.Πετρο απο το ανοιξει το βιβλιοπωλειο μιας και που εγω εχω τα κλειδια .

Βαζω ενα κολαν ,ενα μακρυ πουλοβερ και περνω την τσαντα μου στα κρεμοντας την στον ωμο μου .Δεν μου αρεσει να φτιαχνω πρωινο μιας και που δεν ξερω καν να φτιαχνω μια ομελετα .

Ειμαι εντελως ασχετη απο την μαγειρικη .

Βγαινω απο την πολυκατοικια και αρχιζω να περπατω στον δρομο .Η ιδεοντολογια οτι η γυναικα θα πρεπει να ειναι νοικοκυρα και αν ξερει να μαγειρευει ειναι αντιθετη με εμενα .Δεν θελω να ακολουθω τα στερεοτυπα .Ειμαι μια απλη επαναστατρια .Ενα φυλο στον ανεμο .

Που συντομα θα χαθω .

Χαμογελω στην κυρια στο ανθοπωλειο και εκεινη μου κανει ενα στριφνο νευμα .Συνεχιζω να περπατω στον δρομο μου χωρις να της δωσω σημασια .Φτανω μπροστα απο το σπιτι του και το κοιτω .