ʜɪs ʜᴇᴀᴠᴇɴʟʏ sɪᴅᴇ

[23.]

Δεν ειναι η πρωτη φορα που βλεπω τα ματια του να σκουραινουν .Δεν ειναι η πρωτη φορα που βλεπω το σκοταδι ,να τρωει την ψυχη του και να ρουφαει την λογικη του ,αλλα δεν σκοπευω να τον φοβηθω .

-Εισαι τρελος;Πριν λιγο σου  ειπα να μην μου φερεσαι λες και ειμαι καμια πορνη και μου λες να ποζαρω μπροστα σου ,γυμνη μονο και μονο για να με ζωγραφισεις;"τον ρωταω νευριασμενη κοιτωντας το προσωπο του ,καθως σχηματιζει ενα στραβο χαμογελο .

-Πρωτον , εγω το μονο που κανω ειναι να σε διευκολυνω .Δεν εισαι προθυμη να μου δωσει το παθος ,και εγω σου ζητω να με αφησεις να ενωσω το παθος μου για σενα και το παθος μυο για την ζωγραφικη ,ωστε να το νιωσω .Τωρα εγω δεν σου ειπα να μου ποζαρεις γυμνη .Αλλα αμα θες εσυ ,εγω δεν εχω κανενα προβλημα ."λεει ενω ριχνει την πλατη του πισω στον καναπε καρφωνοντας με ,με τα σκουρα πια  ματια του .

-Παιζεις με τις λεξεις .Και με εμενα ."του λεω ενω σηκωνομαι ορθια ,κανοντας πισω βηματα ,απομακρυνοντας με απο αυτον .

-Οχι ,δεν παιζω με τιποτα ."απαντα αφηνοντας το χαρτι ,στο τραπεζι ενω σηκωνεται κανοντας με να καρφωσω τα ματια μου ,πανω στην ζωγραφια .

-Γιατι με ζωγραφιζεις συνεχεια;"ρωταω κοιτωντας εντονα ,την ζωγραφια .

Ποτε δεν ειχα καταλαβει γιατι με ζωγραφιζες ,συνεχεια .Δεν ειχα τιποτα ιδιαιτερο ,που δεν ειχαν οι αλλοι ανθρωποι .Ή μηπως ειχα κατι ,που δεν ειχες εσυ;

-Εισαι το μονο ενδιαφερον στην ζωη μου ."απανταει γερνοντας το κεφαλι του στο πλαι.

-Το κανεις και με αλλα κοριτσια αυτο;"τον ρωταω  ,χωρις να ελεγξω τα λογια μου .

Για ενα κλασμα του δευτερολεπτου ,φαινεται πληγωμενος .Η εκφραση του γρηγορα μετατρεπεται σε ενα συνοφρυωμα καθως τα φρυδια του χαμηλωνουν ,θυμωμενα .

-Οχι."απανταει μονοτονα .

Κουνω το κεφαλι μου ,κανοντας ενα βημα πισω .

-Τοτε γιατι εμενα ;"τον ρωταω παιρνοντας το βλεμμα μου απο την ζωγραφια ,κοιτωντας τα ματια του .

Το προσωπο του ,παραμενει νευριασμενο .Δεν ξερω αν τον πιστευω.

-Εισαι δικη μου .Θυμασαι;"με ρωταει κανοντας τα νευρα μου να επιστρεψουν .

-Δεν μπορεις να επιλεγεις ενα τυχαιο ατομο και να το διεκδικεις ,βαζοντας την ταμπελα οτι ειναι δικο σου .."κατσουφιαζω .Το αυταρεσκο χαμογελο του ,κανει την εισοδο του .Βρισκει ,το αγχος μου διασκεδαστικο .Αναστανεζω." Και δεν μπορω να ειμαι το παιχνιδι σου ."συνεχιζω απομακρυνοντας και το βλεμμα μου απο εκεινον ,ενω ακουω τα βηματα του πανω στο ξυλινο πατωμα να με πλησιαζει .