ʜɪs ʜᴇᴀᴠᴇɴʟʏ sɪᴅᴇ

[29.]

 Κλεινω την πορτα χωρις να ριξω ουτε ενα βλεμμα πισω μου ενω το πρωτο πραγμα που αντικριζω ειναι το ιδιο αμαξι να βαζει μπρος μολις με βλεπει ο αγνωστος αντρας .

Αρχιζω να περπαταω ωστε να παρω το δρομο για το σπιτι μου αλλα τον νιωθω να με ακολουθει  κρατωντας μια αποσταση ωστε να μην τον υποψιαστω .

Αλλα δεν σκοπευω να το αφησω ετσι .Εχω κουραστει να πιστευουν ολοι οτι ειμαι η χαζη ,ενα μικρο ανισχυρο κοριτσι που δεν εχει δικη της βουληση και κριση .Αμα θελει να με ακολουθησει ,ας με ακολουθησει τρεχοντας .

Αρχιζω να τρεχω  μπαινοντας σε ενα στενο  που ξερω καλα οτι δεν υπαρχει κανενα ιδιατερο εμποδιο που δεν μπορω να περασω .Ακουγονται τα λαστιχα καθως με τρεχουν στον κεντρικο δρομο και μετα  την στριγκλια που βγαζουν πανω του οταν σταματουν .Τον νιωθω να με παρακολουθει αλλα οχι να κινειται απλως καθεται και με κοιτα πως τρεχω μεσα σε αυτο το  στενο που με βγαζει    ακομα πιο μακρυα απο το σπιτι μου .

Σταματω οταν βγαινω παλι σε εναν  δρομο παρατηρωντας το βιβλιοπωλειο που συνηθιζα να δουλευω . Φαινεται οτι παει να κλεισει .Οχι οτι ειχε και την  υπερβολικη δουλεια αλλα ειναι κριμα .Να βλεπεις κατι που ειχες στηριξει να φτιαχτει να γκρεμιζεται σιγα σιγα.

Αρχιζω να περπατω προς το σπιτι μου αυτη τη φορα χωρις να περασω απο το σπιτι του Aaron ,δεν θα ηθελα να με δει ουτε εκεινος αλλα ουτε και  ο αγνωστος αντρας που με κυνηγαει με  ενα αυτοκινητο .

Προχωραω τοσο αργα  καθως η κουραση με καταβαλλει .Η ελλειψη υπνου αλλα και ολες οι σκεψεις και απροειδοποιητες επισκεψεις με κουρασαν ακομα πιο πολυ .Οι ανθρωποι τριγυρω με κοιτανε εντονα και δεν ειναι η πρωτη φορα αλλα υπαρχει μια αρνητικη αυρα στον αερα  που μου δειχνει οτι αυτη η μερα κρυβει περισσοτερα απο οσα νομιζα .

Φτανω μπροστα απο την πολυκατοικια μου για να δω  ενα περιπολικο να εχει παρκαρει κανοντας με να παραξενευτω .Οι γειτονες μου ηταν παντα ησυχοι ανθρωποι ποτε δεν θα προκαλουσαν μια φασαρια που θα μπορουσε να  φερει την αστυνομια καθως ολοι προσεχαν την εικονα τους  και το τι θα ελεγαν οι κατοικοι της πολης για εκεινους .

Ανοιγω την εξωπορτα ανεβαινοντας απο τα σκαλια και οσο πλησιαζω το διαμερισμα μου ,τοσο μεγαλυτερη φασαρια γινεται .Εκπληξη γεμιζει το προσωπο μου οταν βλεπω την πορτα του διαμερισματος μου παραβιασμενη και δυο αστυνομικους να βρισκονται μεσα ψαχνοντας τα παντα εχοντας γυρισει ολα αναποδα .