33. Liam

382 20 6
                                    

Verveeld zit ik op mijn bed en pulk wat aan de zoom van mijn t-shirt. Ik hoor twee zachte klopjes en bijna wil ik zeggen dat ik tegen Jens wil zeggen dat ik even alleen wil zijn zie ik het hoofd van mam verschijnen. 'Hee mam' zeg ik zacht. 'Hee jongen' zegt ze. 'Mag ik binnenkomen?' Vraagt ze vervolgens en ik knik. Ze stapt naar binnen en sluit de deur achter haar.

Als ze op de rand van mijn bed gaat zitten kijk ik haar vragend aan. 'Ik wil even met je praten over Jens' zegt ze en meteen laat ik een zucht horen. 'Kijk jongen, het is hem opgemerkt dat je sinds eergisteren wat vreemd tegen hem doet, en hij zit er best wel mee. En ik zie dat er iets is' zeg ze en ik vermijd oogcontact.

'Hee ik ben je moeder, je kan mij toch alles vertellen?' Zegt ze met een zwakke glimlach. 'Ik.. ik..' zeg ik maar blijf meteen haperen. 'Rustig maar' zegt ze geruststellend en legt haar hand op mijn knie.

Ik ga naast haar zitten zodat ik niet te luid moet praten. 'Ik denk dat ik me zo gedroeg om het feit dat het me irriteerde dat Simon op een bepaalde manier naar Jens keek.' Zeg ik zacht en kijk een beetje hopeloos naar mam.

Een frons komt op mijn gezicht als een brede glimlach op haar gezicht komt. 'Liam is verliefd' zegt ze plagend en woelt door mijn haren heen. 'Niet' zeg ik meteen en met een knalrood gezicht geef ik een mep op haar hand. Met een brede grijns knikt ze. 'Ik zal wel wat polsen voor jou bij Jens goed?' Vraagt ze als ze opstaat.

Meteen schiet ik recht. 'Nee' zeg ik en duw haar zachtjes terug op mijn bed. 'Ik zal zelf wel iets doen' zeg ik zacht en glimlachend staat ze weer op. 'Weet dat ik en je vader je accepteren om hoe je ook bent, onthoud dat oke?' Zegt ze en ik sta ook op.

'Je bent de beste mam, ik hou van jou onthoud dat ook maar' zeg ik en geef haar een knuffel. Ze schenkt me nog een glimlach voor ze mijn kamer verlaat.

Na een kleine tien minuutjes verlaat ik ook mijn kamer en stap zachtjes naar de woonkamer waar Jens ook zit. Ik moet vlug iets bedenken en ren zachtjes weer naar mijn kamer. Hij moet zo vlug mogelijk naar onze kamer komen maar ik wil niet naar hem toe gaan en zeggen dat we dringend moeten praten.

Ik zucht en neem diep adem. 'Jens kom vlug er zit hier een dikke, maar echt een dikke spin' schreeuw ik en probeer zo hysterisch mogelijk te klinken.

That BoyWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu