It's Alright... - Beside You 2 (Luke Hemmings)

Hoofdstuk 9.

Jenna's POV

Begravenis ondernemer: 'Lieve aanwezigen. We zijn hier vandaag zo snel bij een gekomen om de plotselinge en tragische dood van Christian Leon Dover te herdenken. Hij is veel te vroeg vertrokken van deze waardevolle plek. Veel te vroeg en veel te ver weg van de juiste tijd.'

Ashley: 'Chris was niet alleen mijn vriend, maar ook een goede vriend voor vele van ons. Hij was verstandig, vriendelijk en stond altijd voor iedereen klaar. Hij heeft het niet verdient om op dit moment hier te liggen. En Chris, als hier nu iemand anders lag had ik dit verhaal nu niet staan te snotteren. Je was bijzonder voor ons allemaal en of je nu bij ons beneden bent of vanuit de sterren "We Love You Wherever You Are" . Ik hou van je en ik zal je altijd missen "Nothing Stays The Same".'

Moeder van Chris: 'Vaders zijn niet zo goed in emotionele woordjes. Ze zeggen dat ze er dan zwak uitzien, maar hoe jij het leven van je beste vriendin hebt gered door het geven van jou leven dat kun je gewoon niet zwak noemen. Iedereen is je dankbaar, maar zijn tegelijkertijd ook in shock, want niemand had jou willen verliezen. Geen mens, geen dier, geen organisme had dit kunnen bedenken. Ik spreek nu ook namens je vader dat we je ontzettend gaan missen en eigenlijk al doen...'

Je ziet de tranen over iedereens wangen lopen. De zaal in ons hotel was afgehuurd voor de begrafenis. Niet normaal hoe snel ze zoiets hebben kunnen regelen. De moeder en vader van Chris liepen geshokeerd terug naar hun stoelen. Ashley lag in de armen van Liam gesloten. Iedereen was er zelfs Michael, Ashton en Calum.

Luke zat naast me en ik zat natuurlijk in mijn nieuwe rolstoel. Het was bijna zo triest dat je hem eigenlijk een naam wilt geven.  Hij legde zijn hand op mijn been. 'Niet dat ik dat voel hoor' fluisterde ik 'Maar je ogen doen het nog prima' Grapte hij. Ik vond het geen goed moment voor grapjes dus ik keek hem serieus aan terwijl hij een glimlach op zijn gezicht had. Hij slikte een begreep mijn hint. Zijn lach veranderde meteen in een serieuze blik, maar met zijn hand nog steeds liggend op mijn been.

Na de begrafenis werd Chris gecremeerd.. Zijn ouders hadden besloten dat wij het as mochten gebruiken voor een tatoe of ketting "ofzo". Ik vond het vrij raar dat ze er zo nuchter over deden. We hadden besloten dat Ashley, Dana en ik de tatoe gingen laten zetten. Liam en de jongens hadden er al te veel en Harry moest je er al helemaal geen meer geven. Die jongen had bijna meer tatoes dan het aantal inwoners in heel Noord-Amerika.

Luke was repeteren met de jongens dus ik ging samen met Dana en Ashley de tatoe laten zetten.

De winkel was klein en dat maakte het lichtelijk eng. Er kwam een dikke man aanwandelen die ons vriendelijk begroette.

'Hi' zeiden we alle 3 tegelijk terug. Dana duwde de rolstoel terwijl Ashley de urn met as stevig tussen haar armen had geklemd. 'We willen graag alle 3 dezelfde tatoeage gemaakt van deze as' zei Dana.

De man knikte en keek naar de hoeveelheid as en knikte 'Dat moet wel lukken. Wat voor soort tatoeage hadden jullie in gedachten?'. We keken elkaar alle drie aan 'Ieder drie letters van de naam Christian' zei Ashley en ik merkte dat ze het er moeilijk mee had, dus zij mocht van ons als eerste.

Tijdens de tatoeage drong het tot me door dat we hier al bijna twee weken zaten. Dat betekende over de helft van onze vakantie, het einde van Luke, het einde van deze ellende en het einde van de zomervakantie....

Het was mijn beurt om "ist" voor goed op mijn rechterarm te laten zetten. Ik bekeek de "Chr" van Ashley en begon bijna te huilen.

Na mij was Dana aan de beurt voor de "ian".

Het zetten deed bij mij niet heel veel pijn dat is opzich best een voordeel, want Dana gilde het uit.

De dag erna gebeurde er niet veel bijzonders behalve dat Luke minder aanspreekbaar werd. Hij was bezig met een nieuw nummer zei hij.

'Allemaal in een rij staan' zei een andere agent de dag erna. Ik keek hem gemeen aan en trok een wenkbrauw omhoog. 'En voor de gene die niet kunnen staan?' riep ik geïrriteerd. 'Die gaan zitten in de rij!' zei hij kwaad.

'Er is op t plaats delict Smirnoff gevonden' zei de agent. 'Die is van Jenna!' riep Harry. Alle gezichten gingen mijn kant op 'Er zijn honderde flessen smirnoff verkocht die avond hij kon net zo goed van mij of van iemand anders zijn!' zei Luke.

Het was lief dat hij het voor me opnam, maar ik had t eigenlijk niet nodig. Hij had wel gelijk. Die fles smirnoff kon van iedereen zijn.

'We komen er wel achter!' zei de agent 'Je kunt het beter nu toegeven dan dat wij erachter moeten komen'. Iedereen hield zijn mond dicht...

Iedereen werd apart ondervraagt 'Zo' zegt een andere man die mij apart nam. Ik keek hem vragend aan. 'Ik ben Mac...' zei hij. 'Dag Mac' zei ik nog voor hij verder iets kon zeggen. Mac keek me aan en zuchte 'Luister, als je iets weet kun je maar beter meteen iets zeggen.'

'Als ik nu eens niets weet?' zei ik geirriteerd. 'U kunt maar beter meewerken mevrouw'. zei hij. Ik keek hem ranzig aan 'Mevrouw, U? Hoe oud denkt u dat ik ben 30?'.

Mac negeerde mijn opmerking en begon vragen te stellen 'Waar was je die avond?' Ik keek hem sarcastisch aan 'Op het feest natuurlijk. En ja ik stond op de plek waar de brand uitbrak, maar dat wil niet zeggen dat ik er ook maar iets mee te maken heb'.

Na de overhoring stond Luke op me te wachten. Ik reed naar hem toe en omhelsde hem. Hij gaf me een kus op mijn wang en ik begon te blozen.

Ik zag Ashley met haar handen over elkaar in een hoekje staan. Dana stond bij Liam en keek voordurend naar haar nieuwe tatoeage.

Ik liet Luke de mijne zien 'We hebben alle drie 3 letters van Christians naam'. Luke knikte 'vet' zei hij terwijl hij mijn arm pakte en de tatoeage grondig bekeek.

Ashley kwam onze kant op lopen. Haar verdrietige gezicht was overgevlogen in een ware nachtmerrie. Haar ogen leken vuurrood van woede. Ze doorboorde mijn hoofd terwijl ze op me afliep. 'Als ik erachter kom dat jij ook maar iets met die fucking moord te maken hebt, dan maak ik je dood.... hoor je me?' Ik kon Ashley niet volgen, maar ze keek me zo boos aan dat ik knikte. Ik wilde immers niet dood...

----------------

Zoo, t duurde ff, maar ik heb het de laatste tijd heel erg druk gehad. Het is best een apart hoofdstuk vind ik zelf....

Naja enjoy XxxxMe