It's Alright... - Beside You 2 (Luke Hemmings)

Hoofdstuk 16.

He takes your hand I die a little, I watched your eyes and I'm in riddles, why can't you look at me like that...

When you walked by I try to say, but then I freeze and never do it, my toung gets tied the words get trapped...

I hear the beat of my heart getting louder whenever I near you....

'Wake up baby' hoorde ik iemand zeggen. Ik deed mijn ogen open. Ik lag op een zacht bed en had me na mijn gevangenis tijd niet meer zo goed gevoeld.

Mijn ogen opende zich en boven mij hing Zayn. 'Hee' zei ik terug terwijl hij een zoen op mijn voorhoofd plantte. 'Hoe voel je je?' vroeg hij. Ik haalde mijn schouders op 'Gaat wel goed denk ik...' Ik was nog vrij moe en had niet veel om te zeggen.

Zayn zette me in mijn rolstoel en reed me naar de keuken van het hotel. 'Wat doen jullie hier eigenlijk?' vroeg ik toen Harry me een broodje met Nutella voorschotelde. Liam nam een hap van zijn broodje 'We halen 5sos op voor onze TMH tour, dan hebben we hier een paar keer een concert en dan gaan we touren'. Ik knikte 'Leuk.....'. Liam knikte stil.

'Kan ik Luke nog zien voor jullie gaan?'  vroeg ik nadat ik mijn broodje naar binnen had gestouwd. Liam twijfelde 'Licht eraan, kijk de politie is nog niet klaar met jou dat is duidelijk, maar todat het tegendeel bewezen is hoor jij ontschuldig te zijn! Maar ik weet dus niet of ze je zoeken, dus we moeten even oppassen'. 

Ik keek hem raar aan 'Oke...' zei ik 'toch wil ik hem zien!'. Liam keek mij nu raar aan 'Hoezo?'. Ik haalde adem 'Omdat ik hem mis..'.

Liam stond op 'DE ZOMERVAKANTIE IS VOORBIJ JENNA, VERGEET HEM!'. 'Vergeet wie?' vroeg Zayn. 'Niemand' zei ik. Ik nergeerde Liam. 'Jenna, kan ik je even spreken?' vroeg Zayn. Ik knikte en seinde dat Liam de ruimte met de andere die nog beneden zaten beter konden verlaten.

'Jenna? please vertel wat er is je kan me vertrouwen' zei Zayn met zijn lieve ogen 'Weet ik..., Zayn het spijt me oke!'. 'Wat spijt je?'. 'Dat ik er niet voor je ben....' Zayn zuchte 'Waarom zou jij er voor mij moeten zijn?'

Dit raakte me 'Sorry? We zijn toch vrienden of niet?'. 'Jenna, dat bedoel ik niet' zei hij met een schreeuwerige toon. 'Laat maar Zayn!'

50 minuten lang zei niemand meer wat totdat er iemand binnenkwam 'Hee is Liam er?' vroeg het meisje. Zayn knikte 'boven'.

'Liaam???' schreeuwde ze. Liam kwam naar beneden rennen 'Rosiee' zei hij. Ze heette dus Rosie. Ze keek mijn kant op 'Ben jij niet Jenna?' vroeg ze.  'Watan' vroeg ik. 'Luke heeft het vaak over je'. 'Hoe weet jij dat?' vroeg ik lichtelijk geirriteerd. 'Nou ik woon er oongeveer en mijn boyfriend zit in 5sos'. 'Ashton Irwin' vulde Liam aan. 

Ik knikte langzaam 'Okee....' zei ik stil. Ze lachte naar me, maar ik irriteerde me alleen maar. #Ongesteld....

Ik rolde me zelf naar de deur en vergat dat ik de weg niet kende... En opeen kwam Rosa of Rosie of hoe ze ook heet toch nog van pas. 'Rosa, wil je me naar hun huis brengen?' Ze lachte 'Het is Rosie, en jahoor is goed'.

Liam liep op me af 'Je gaat nu niet de straat op Jenna!' zei hij op een normale snelle toon. Ik keek hem arrogant aan, mijn ochtendhumeur was aanwezig. 'Ik bepaal zelf wat ik doe Liam, al blijf ik daar de rest van mijn leven'.

Liam had geen woorden meer om te zeggen.

Vlak voordat ik en Rosie wilde vertrekken liep Zayn naar me toe 'He will forget about you, and don't forget I'm here for you'. Ik luisterde en knikte. Niet dat ik het met hem eens was. Hij kon me niet vergeten..... dat was onmogelijk.

'Hier is het...' zei Rosie die me stilzette voor hun huis. Het was klein stond op de hoek van de straat.

Ze heeft me de hele boulevard afgereden om hier te kunnen komen.

Ze belde aan en Ashton kwam naar buiten lopen. Rosie rende op hem af en omhelsde hem met beide handen en gaf hem een kus. Je kon zien hoe Rosie bijna 10 cm  boven de grond hing doordat Ash haar optilde.

Ik zou dat ook nog wel willen kunnen met Luke...

'Guess thats my good friend Jenna' zei Ashton 'Jenna?' hoorde je vanuit t huis komen. Luke kwam naar buiten. Het was echt zo'n perfect hello goodbye momemt, alleen kon ik niet lopen.

Ik zag hem even nadenken en slikken, maar liep vervolgens wel naar me toe. Hij bukte en omhelsde me stevig 'Luke....' zei ik. Hij knikte 'Ik ben er...' zei hij zachtjes terwijl hij een kusje op mijn wang plakte. Zijn handen gingen zacht over mijn wangen heen.

Hij glimlachte, dezelfde glimlach als hij altijd had toen hij met mij was. Die cute lach, met dat kuiltje in zijn wang en de manier waarop hij keek trok me zo erg aan.

Hij was in die paar weken/maanden  best veel veranderd. Ik leerde hem kennen toen hij nog hees en laag klonk, nu is zijn stem zuiver en volwassen. Zijn haar zit vaak anders en de jongen die mij zijn Nirvana tshirt leende was qua uiterlijk aan het vervagen. Hij werd echt ouder... net als ik en iedereen.

----------------------
Sorry voor zo'n kort hoofdstukje, de volgende word langer I promis!!!
Xxx me and let me know what you think