Epiloog

304 14 2
                                    

Jenna
Ik was veilig, Dana was veilig. Michael en Liam hadden haar gered. Die vriend van haar had haar volledig toegetakeld. We hebben haar mee naar huis genomen. Ze was kapot. Moe, verkracht en gemarteld. Bij de dokter bleek uiteindelijk alles goed te zijn. Ze was gelukkig niet zwanger zoals ik. Dat had ik haar op deze leeftijd niet gegunt.

Rosie en Daisy waren dood. Toen ik gereänimeerd was en weer wakker werd hoorde ik het hele verhaal. Ik zou ze vreselijk gaan missen. Ze betekende veel voor me. Al was Rosie op het laatste uitzicht een beetje vreemd. Daisy.. zij was mijn beste vriendin en de vriendin van Calum. Calum was kapot.

Ik moest een verklaring afleggen "we reden gewoon over de weg. We waren niet aan het klooien, gewoon rijden. Opeens reed er een vrachtwagen naast ons, opzich niks mis mee, maar wel als er een dronken bestuurder ook nog eens probeert in te halen. Hij slingerde tegen te vrachtwagen aan. De vrachtwagen reed nog naast ons en verloor de macht over het stuur... ik weet niet wat er daarna gebeurde"
Mijn verklaring werd goedgekeurd.

'Dames en Heren, wij zijn hier vandaag bijeen gekomen om het huwlijk van Harry Edward Styles en Louis William Tomlinson vast te stellen"
Ik zat naast Luke met Jasey op mijn schoot. Hij hield mijn hand vast en lachte naar me op het moment dat Louis naar ons knipoogde. Jasey was vier en kerngezond. En na nog een aantal operaties was ook ik weer kerngezond.

Louis pakte de rechterhand van Harry en Harry lachte naar hem met nog altijd hetzelfde deukje in dezelfde wang.
Na al die jaren veranderd er gewoon helemaal niks in hun leven.
"Waar is Ash?" Vroeg Hayley die achter me zat met haar inmiddels oudere zoontje. Ik keek achterom en keek haar lachend aan "zou jij wel willen weten eh". Ik voelde Jasey overkruipen van mij, naar Luke, naar Michael.

Nadat Louis en Harry beide ja hadden gezegd stond Hayley terwijl ze nog aan het klappen was op "Wat ga je doen?" Vroeg Michael die inmiddels heel druk zijn haar levensverhaal aan Jasey aan het vertellen was. Hij zei dat ze rustig moest beginnen met blauw ofzo en dat ze ook paars en rood uit moest proberen.
Hayley negeerde Michael en liep weg.

Hayley
"Ash?" Riep ik terwijl ik het hele gebouw aan het afzoeken was. Ik vond Ashton in de keuken. Hij stond met twee taarten in zijn handen en hij had een koksmuts op. Ash had zijn roeping gevonden.
"Hey" zei ik schattig terwijl ik aan de deurrand leunde. Ash lachte naar me "jij volgt me ook echt overal he" zei hij. Hij zette de taarte neer en kwam naar me toe om me een knuffel te geven. Hij gaf me een klein kusje op mijn wang terwijl ik genoot van de armen van Ashton.

"Kom je mee naar voren?" Vroeg ik aan Ash. Hij knikte en pakte mijn hand, maar liet hem ook meteen weer los "sorry..." Zei hij. Ik schudde mijn hoofd "It's cool!" Zei ik en ik pakte zijn hand weer terug.

Luke
"Ahww Luke, mag ik met haar trouwen?" Vroeg Michael die druk met Jasey bezig was. Ik schudde mijn hoofd "wat denk je zelf?" .

"Zou je überhaupt je dochter laten daten met iemand als mij?" Vroeg hij verder. Ik keek hem aan met een teleurstellende blik "je mag van geluk spreken dat ik van mijn moeder met je mag daten, maat thats it!"
Michael keek me aan met een teleurstellede, maar lichtelijk geïriteerde e boze blik. "Ik mag ook nooit wat!" Lachte hij.

Jenna
Ik kijk met een vreemd gezicht terug naar de afgelopen 4 a 5 jaar. Er is zoveel gebeurd. Maar als ik nooit tegen Luke op was gebotst was het allemaal nooit gebeurd denk ik zo..

Hoe onrealistisch als het allemaal gegaan is, zo had ik het me nooit voor kunnen stellen...

Ik weet nog, ik was uit eten "foodnight" en ik moest naar de wc, en toen, toen liep ik tegen hem aan, hij gaf me zijn Nirvana shirt...

We spraken af om 12 uur, buiten het hotel. Ik was nog nooit weggesneaked, maar het was voor een goed doel!

De momenten vanaf de brand, in het ziekenhuis, mijn revalidatie, en ineens, ineens was ik zwanger.... Precies 5 jaar en 6 maanden geleden is dit allemaal gebeurd.

Zelfs toen alles mis ging had ik mensen nodig die bleven zeggen It's alright. En ze waren er... Bijna altijd. Ik was hem bijna kwijt, maar hij kwam terug voor mij.

*Flits* weg dagdroom THNXX!

Ik zie Calum aankomen lopen met zijn nieuwe vriendin. Katie. Iedereen mag haar wel.

Na de dood van Daisy is hij lang depressief geweest, maar we waren er voor hem. Hij had het niet makkelijk!

Zayn.. Ja zayn leek het allemaal wel prima te vinden. Ik ben toch bij dat er uiteindelijk toch wel echt iemand was die ooit echt van Rosie gehouden had... Ashton ofcourse! Hij vond het echt heel erg.

Niall was stiller dan ooit, misschien voelde hij zich niet prettig bij het idee dat Liams zusje zwanger was van een van zijn beste vrienden. Best weird...

"Waar denk je aan?" Vroeg Dana die met mam en pap langs liepen. Dana had inmiddels een perfecte jongen voor zichzelf gevonden, echt een lieve jongen. Taylor heette hij.

"Alles wat ik de laatste paar jaar heb meegemaakt" antwoorde ik.
Dana lachte "ja snap ik, af en toe was je net een world war". Ik trok mijn wenkbrouw omhoog om haar bang te maken en zoals altijd lukte het.

Het heeft ook wel weer even geduurd voordat er woorden uit Dana's mond kwamen, ze was nog al in shock...
Op dat moment kreeg ik een sms van een onbekend nummer, maar toen ik het las wist ik meteen van wie het was

"Je had helemaal gelijk!" Stond erin

Er verscheen een kleine glimlach op mijn gezicht. Ik was nog steeds te jong, en het begon als een grapje, maar werd later serieus.

Ik draaide mijn hoofd naar rechte en fluisterde wat in Lukes oor.

"It's a little boy"
+++++++++++++++++++

Its bad I knoww

It's Alright... - Beside You 2 (Luke Hemmings)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu