It's Alright... - Beside You 2 (Luke Hemmings)

Hoofdstuk 35.

Vooruit nog een hoofdstukjee:)

Jenna

"Hoi Jenna,
Ik zou je graag willen helpen en ik ben toevallig in de buurt vandaag dus zou je misschien ergens kunnen afspreken?

Sms of App me anders maar
+18047722591

Groetjes Hayley Williams"

Gelukkig zag ik de mail optijd dus gaf ik haar een app

"Hey Hayley, ik ben het Jenna. Ik kan vandaag kun je s'ochtens?"

Ze kon smorgens dus ik appte Luke

"Hee heb sochtens een afspraak dus is smiddags goed?".

"Ik dacht eigenlijk aan savonds stay home;-)" kreeg ik terug.

Ik lachte. Ik had over een uurtje met Hayley afgesproken dus ik kon nog even wat eten.

Louis

Mijn bed was warm. Ik lag er gelukkig ook niet alleen in. Ik had Harry naast me. Hij hield me vast. Stevig vast. 'Ik vond het super gezellig Lou' zei Harry terwijl hij zijn hand om me heen had.

Ik knikte 'Moeten we vaker doen'. Harry liet me los. 'Louis... begrijp me niet verkeerd. Ik vind je super, maar we zitten in een band, dit kan gewoon niet'.

Ik zuchte 'Serieus Hazz? vind je dat belangrijker dan je eigen geluk'. 'Louis ik weet het niet. Ik weet niet of ik dit wel wil... Dit kan zo veel invloed hebben op onze fans en alles'.

Ik zuchte weer. Harry stond op 'Sorry Lou...' zei hij en hij liep de kamer uit. Ik voelde me net een wijf met liefdes verdriet. Ik begon tranen te voelen en duwde mezelf dik onder de dekens.

Jenna

Ik liep over de straat heen in een lage skinny jeans met een slobbertrui die mijn buik bedekte. Aangezien ik al best een buikje had, wou ik liever niet dat mensen het zagen, dan kreeg je weer de kijk-zij-is-zwanger-op-haar-17e- van-een-tieneridool blik.

Ik liep ons afgeproken restaurant binnen en keek om me heen.  Hayley zei dat ik er kon herkennen aan haar rode haar en dat het meestal wel opviel.

Ik keek om me heen en zag al snel iemand met rood haar. Ik liep er op af. Ze keek me aan en stond op 'Hey, ben jij Jenna?' vroeg ze. Ik knikte vrolijk en schudde haar hand. 'Ga zitten' zei ze en ze vroeg of ik wat wilde drinken.

We bestelde beide een cola en raakte aan de praat. 'Zou ik eerst jouw verhaal mogen weten?' vroeg ik. Hayley knikte.

"Ik was 16 toen ik ondekte dat ik zwanger was van mijn toenmalige vriend. Ik had werkelijk geen idee wat ik moest. Na vier maanden ging hij bij me weg en stond ik er alleen voor. De enige die er nog voor me waren waren mijn vrienden van mijn school band.

Nu ben ik 19 en een alleenstaande moeder van Mason. Hij is bijna 2 en het gaat eigenlijk wel goed.".

Ik knikte. 'Mooi verhaal' zei ik. Ze lachte 'Nu jij?'. Ik knikte.

"Ik kwam er 4 maamden geleden achter dat ik zwanger was. Ik heb op het moment niet echt een vriend, omdat ik een soortvan ben vreemdgegaan met zijn beste vriend toen ik dronken was. Nu zijn we weer een soort van aan het daten, maar we doen het rustig aan".

Ze knikte 'Wat voor jongen is de vader?'. 'Hij reist rond met de band van mijn broer en zijn eigen band. Ze zijn best populair. Het is een lieve jongen met humor en hij wil altijd dat iedereen blij is'. Vertelde ik. Hayley luisterde aandachtig naar wat ik te zeggen had.

'Waar ben je bang voor?' vroeg ze. 'Ik ben bang dat ik alles heel slecht doe enzo'.

Ze zuchte 'dat is denk ik de angst van iedereen die een kind verwacht, maar ik denk niet dat je je daar druk om moet maken. Zorg dat de band tussen jou en...?' ze stopte even en keek me vragend aan. 'Luke' zei ik.

'Tussen jou en Luke sterk is, dat scheelt echt enorm'.

'Jenna?' hoorde ik vanaf de zijkant. Ik keek recht in de gezichten van Calum en Ash. 'Wat doe jij hier?' vroeg hij. Ik haalde mijn schouders op 'Gewoon chillen en bijkletsen met een oude vriendin van de basisschool'. Ze knikte en liepen verder om wat te bestellen.

'Vriendin van de basisschool' zei Hayley vragend en lachend. 'Jaa sorry, niet iedereen hoeft mijn angsten te weten'. Ze begon nog harder te lachen.

We hadden nog een paar uurtjes doorgeklets en daarna afgesproken dat we vaker zouden afspreken.

Ik kwam thuis en vond Dana huilend op de bank. 'Waar is mama?' vroeg ik wat een standaard vraag was aangezien papa altijd werkte en mama thuis hoorde te zijn, maar het niet altijd was.

Dana gaf geen antwoord en haar hoofd bleef steken tussen haar twee armen. Ik ging naast haar zitten en legde een arm om me heen. Nu pas merkte ik dat haar ruggengraad bij haar nek helemaal blauw was. 'Wat is er gebeurd?' vroeg ik bezorgd.

Na drie minuten keek ze op. 'Ik ben bijna aangereden en van schrik viel ik op me rug toen ik aan het fietsen was'. Ik schrok. 'Jesus en die auto is niet gestopt, moet ik aan Daisy vragen of ze je naar het ziekenhuis brengt?'.

Ze schudde haar hoofd 'Nee hij stopte niet en nee hoeft niet. Ik heb niks gebroken, ik heb gewoon veel pijn'. Ik knikte 'Waar is mama?'. Dana keek weer op nadat ze terug in haar armen viel. 'Yoga les ofzo'.

Okay typisch mijn moeder, ze probeerde dingen die ze beter niet meer kon proberen na het krijgen van 3 kinderen.

Rond het einde van de middag had ik Dana's rug wat verkoelings gel gegeven en haar verzekerd dat ze een lichte hersenschudding had. Ik had haar net naar haar bed gestuurd toen de bel ging.

Ik opende de deur en zag Luke voor me. 'He....y woow jij ziet er wakker uit' zei hij lachend. 'Sorry veel gedaan vandaag'. Hij lachte weer. 'Ik dacht aan een filmmarathon?' zei hij. Ik knikte vrolijk en liet hem in.

Ik zette mean girls voor hem aan en pakte popcorn en cola. We zaten een tijdje naast elkaar tot Luke ineens begon 'Weet je echt niks meer van die avond met Ash?'. Ik dacht na en schudde daarna mijn hoofd 'Nee.... maar als ik het ongedaan kon maken had ik het gedaan'. Luke knikte 'snap ik. Ashton vind je echt leuk Jen en--' verder liet ik hem niet komen.

'En niks. Ash is een superlieve jongen. Maar hij heeft iets niet wat jij wel hebt'. Luke keek me aan 'Watdan?'

Ik slikte en fluisterde zonder hem aan te kijken 'Mijn hart.....' ik zat aan mijn vingers terwijl ik vanuit mijn ooghoeken zag dat Luke zat te blozen. Er zat letterlijk een meter tussen ons in, maar dat veranderde toen ik iets voelde. Ik pakte zijn hand en legde hem op mijn buik. 'Ik zweer het is een voetballer!' zei ik. Luke zweeg terwijl ik zijn hand op mijn buik hield.

Luke keek op zijn andere pols waar absoluut geen horloge omheengebonden zat 'Oh shit zo laat, ik moet gaan' Hij stond op en voor ik het wist was hij weg.

Ik had het nu officieel verpest....

+++++++++++++++++++
Niet heel veel bijzonders, maar nog een hoofdstukje. U see the troubles coming?? :p Hahah I do:-)

Enjoy XxxMe
Je zal doorkrijgen wanneer een van mijn laatste hoofdstukken van dit boek geupload word. Het zullen dan bijv "Hoofdstuk 12 part 3" hoofdstukken worden. 

Ik zal het wel aangeven:)