It's Alright... - Beside You 2 (Luke Hemmings)

Hoofdstuk 28.

Lukes POV

Jenna was stil 'Wat?' vroeg ik terwijl ik mijn arm over haar schouder liet glijden. Ze ging rechtop zitten en wees naar de gang, maar ze zei nogsteeds niks. Ik zag iets vaags bewegen, maar kon het niet duidelijk zien. 'Jenna?' vroeg ik nog een keer. Ik knikpte met mijn vingers en fluite 'Babe?'. Ik liet het gaan. Ik stond op en liep in de richting van de gang. 'Luke! doe normaal!' fluisterde Jenna ineens. Ik draaide me om keek naar haar en liep verder. 'Luke, hij heeft een pistool, kom terug nu!' zei ze harder. Ik luisterde nog steeds niet 'LUKE!' schreeuwde ze nu en net op dat moment hoorde je inderdaad een pistool afgaan in de gang.

'Oops' zei ik terwijl ik terug rende en achter de bank ging zitten.

'Mensen nogsteeds wakker?' vroeg Michael die samen met Harry het woongedeelte inliep. 'Hoorde jullie dat schot? dat was een pistool en het kwam uit de gang!' zei Jenna. Ik knikte en zat nog steeds achter de bank.

Michael liep naar de gang. 'Michael doe niet ofzo!' gilde Jen. Michael schrok van haar gepiep, net als ik. 'Jenna' lachte Michael. Hij liep de gang in en daarna weer terug. Hij schudde zijn hoofd 'Niks' zei hij.

Ik kwam achter de bank vandaan en ging naast Jenna zitten 'Wat waren jullie eigenlijk nog aan het doen hier?' vroeg Michael. 'Niks' zei ik snel met een glimlach. Michael lachtte terug terwijl ik zo onopgemerkt mijn tshirt probeerde te pakken, wat natuurlijk nooit lukte.

Jenna stond op, pakte haar tshirt en liep achter me aan onze slaapkamer in terwijl Harry en Michael ons aan het uitlachen waren.

'Mooie bh!' zei Harry nog 'hebben ze die ook in mijn maat?'. Ze negeerde hem en deed de deur achter haar dicht.

Jenna stond te trillen op haar benen terwijl ze tegen de deur aan zichzelf naar beneden liet glijden. Ik ging op het bed zitten en keek naar haar. Ik kon niet zeggen dat ik slecht uitzicht had. 'U oke?' vroeg ik.

Ze negeerde me en sloeg twee handen voor haar hoofd en het leek alsof ze aan het hyperfentileren was. Ik liep naar haar toe en ging naast haar zitten met mijn benen plat op de grond. Jenna draaide haar hoofd en ging op mijn schoot liggen. Nu pas merkte ik dat ze die deken nogsteeds omhad.

Ik haalde mijn hand over haar schouder heen en bedacht me dat ze misschien een angstshock had.

Na meer dan een half uur begon ze te praten. 'Ik leef nog' zei ze. 'Er is niemand dood' antwoorde ik. Ze knipperde en lag nogsteeds met haar hoofd op mijn schoot 'Ik had dood kunnen zijn'. Ik zuchte 'Tuurlijk niet, ik was er toch'.  Ze komt overijnd en omhelst me.

Ik had in mijn ene hand nogsteeds mijn tshirt vast en mijn andere was niet van plan Jenna los te laten. Ik voelde haar adem + haar tranen op mijn schouder. Ik pakte haar gezicht vast en keek haar aan 'U oke?' vroeg ik nog een keer. Nu knikte ze. 'Gaat wel,'.

Rond 4 uur lagen we eindelijk weer op bed. Ik had haar nog steeds vast en zij mij ook. 'Slaap je al' vroeg ze rond half 5. 'Nee' zei ik zachtjes. 'Jij?'. 'Nee' zei ze ook.

We verveelde ons, konden niet slapen dus begonnen te praten over onze dromen.

'Luke ik wil dat wij gelukkig kunnen zijn op een plek waar we ons leven kunnen leiden op de manier die wij willen. En ik zag vroeger altijd een prins met zwart haar met een snor op een wit paard als mijn grote liefde, maar dat is niks vergeleken met jou. Jij hebt geen snor nodig om te laten zien dat je een man bent, of een paard om te laten zien dat je rijk bent. Ik weet namelijk dat jij voor mij alles bent en je bent perfect. Ik zou ook niet weten wat ik zonder je moet. Het is bijzonder hoe je er telkens altijd voor me bent en ik weet het en eigenlijk kan ik me ook niet meer een leven zonder jou voorstellen en wat er ook gebeurd ik wil dat je weet dat ik van je hou en dat ik dat altijd zal blijven doen en ik weet niet of ik levenslang bij je blijf of jij bij mij. Ik weet namelijk niet hoe het over 40 jaar zal zijn, maar wat ik wel weet is dat ik daar niet aan wil denken. Je bent en blijft alles voor me en je zult altijd bij me blijven zelfs als je tourt. Je bent namelijk een soort hart voor me. Sterker nog je bent het of je bezit het, ik weet niet wat je er mee gedaan hebt of-'.