It's Alright... - Beside You 2 (Luke Hemmings)

Hoofdstuk 30.

Jenna

Niemand kon mij meer van Luke weghalen. Daar was hij te geweldig voor. Ik realiseerde me dat de rest van de tour buiten Australië bijna begon en dat ik dan weer thuis moest gaan zitten.

Maar vandaag. Ik werd 17, ik had vier maanden met de liefste jongen die ik kende, het was kerstmis en ik zou binnekort de grootste verantwoordelijk van mijn leven krijgen. Ik wilde daar eigenlijk nog niet over nadenken, maar dat was vrijwel onmogelijk aangezien het iets was, waar je je de komende maanden nog wel meer me bezig zou houden.

Ik lag nogsteeds in Lukes armen en het zag er niet naar uit dat hij me los ging laten.

Het was 8 uur s'ochtens en ik had best honger dus ik probeerde me los te wringen uit Lukes liefdevolle houdgreep

'Nee Jen, please nog even' zei Luke met zijn ochtend stem. Zijn ochtend stem was sexy en het gaf me kippenvel.

'Ik heb honger' zei ik terwijl ik me nogsteeds los probeerde te krijgen. Luke liet me los en ging verder met slapen terwijl ik naar beneden liep om voor mezelf wat te eten te maken.

Ik liep de keuken in en pakte een kom, wat melk en cornflakes en liep naar de woonkamer om er even voor te gaan zitten.

Hoevaak in mijn leven had ik cornflakes gegeten. Niet vaak dus. Het is dat ze niks anders in huis hebben. Het brood eet Michael en Calum eet de vegemite op. Zo blijft er voor Luke, Ash en mij cornflakes over.

(Een of ander raar spul dat hun eten, ik ken het zelf ook niet)

Ik was net gaan zitten en voelde mijn telefoon trillen. Ik typte mijn code in. Mijn wenkbrouw ging omhoog terwijl ik het berichtje las

"Lukey<3: Come back now..... I'm cold :'("

Schreef hij snel schreef ik wat terug

"Me: Awewww poor u :p, be there in 10"

Pas nu kreeg ik in de gaten dat Ashton op de bank lag. 'Ash?' zei ik terwijl ik de kom op tafel zette. Hij draaide om maar had zijn ogen nogsteeds gesloten. 'Ash?' zei ik nog een keer en ik liep naar hem toe. 

Ik ging op de grond zitten naast de bank en haalde mijn hand door zijn haar heen. Zijn bandana vond ik ergens achterop zijn hoofd.

Ash opende zijn ogen op het moment dat ik de bandana weghaalde 'Jenna?' zei hij terwijl hij rechtop ging zitten. 'Nee ik ben het, Michael' zei ik lachend.

Ash kon er niet echt om lachen. 'Wat is er?' vroeg ik terwijl ik de kom van tafel pakte en op de grond rustig verder ging eten.

'Niks' zei Ash en hij draaide zich weer om op de bank.

'Jawel anders zou je hier nu niet liggen, maar met Rosie op jullie kamer!' zei ik.

'Ga maar kijken daar'. Mompelde Ashton die rustig wegdoezelde.

'Ik vraag het aan jou!' Ja... ik was eigenwijs.

'Jenna, ik wil het niet uitleggen.... It hurts..'.

Toen Ash dat zei stond ik op en liep ik in de richting van Ash en Rosies kamer. Ik opende de deur en zag er twee mensen in liggen.

Rosie dat was overduidelijk met haar goudbruine haar. En daarnaast. Het was moeilijk te zien. Was het Calum?, maar die had Daisy. Michael, maar die was al de hele avond non-stop aan het smsen met Lynn. Een of andere nieuwe vlam van hem.

Wooow Wacht! die kuif, dat haar. De vorm van zijn gezicht. Rosie was vreemd gegaan -------

Met Zayn -----