It's Alright... - Beside You 2 (Luke Hemmings)

Hoofdstuk 19

Jenna's POV

Liam had me beloofd snel langs te komen. Het zou waarschijnlijk in zijn vrije uurtje zijn voordat zijn concert begint, maar toch zou het het beste uurtje van de dag worden.

Al mijn zorgen gingen door mijn hoofd heen terwijl de dokter mijn benen aan het onderzoeken was. 'Het gaat steeds beter' zei ze. Ik knikte 'Top' zei ik ook een manier die niet nog droger kon. Beetje bij beetje leerde ze me weer lopen.

Ze hielden me toch nog een paar dagen op de afdeling en ik kwam weer bij Dave en Barbie op de kamer. Ik bedenk me net dat Barbie zo in mijn hoofd zit dat ik haar eigen naam ben vergeten.

'Waar is Charley?' vroeg ik toen mijn vader me na een onderzoek de afdeling opreed. Dave slikte en Barbie zei niks. 'Waar is Charley?' vroeg ik opnieuw.

'Ja... waar zal ik beginnen' zei Dave die zo gay als maar kon. Barbie keek hem aan. 'Nou uh bij het begin?' zei ik 'Trouwens... Melissa toch?'. Barbie schudde haar hoofd 'Gewoon Lissa'. Ik knikte 'Maar Dave, vertel nou!' zei ik opgelaten 'Is ze van haar stoornis af?' Ik was erg vrolijk. 'Ja... zoiets' zei hij.

Daves POV

'Charley?  gaat het wel goed met je? je ziet zo bleek.' Ze knikte 'Jahoor prima!'. Ik maakte me de laatste dagen sinds Jenna weg was steeds meer zorgen om haar. 'Ze heeft dus gewoon nog niks gegeten he!' zei Barbie. Charley leek zich te verstoppen onder haar deken. 'Krijg jij geen sondevoeding ofzo?' vroeg ik. Charley schudde haar hoofd 'Zijn ze mee gestopt, ze denken dat ik wel zonder kan'

Ik en Barbie knikte tegelijk 'Ze denken ook dat ik kan lopen op een been!' zei iik.

Die nacht gebeurde het, we hoorde Charley huilen dus drukte op "Het rode knopje"  Al snel kwam Lucy 'Wat is er?' vroeg ze. Barbie wees naar Charley en Lucy liep erheen. Ze sloeg het dekbed van haar weg en vond een bloedende Charley.

Charley had haar polsen door gesneden Het was zo diep dat we haar niet hebben kunnen redden, ze is overleden......

Jenna's POV

'Dave, je maakt een grapje doe normaal!' zei ik, maar Dave schudde zijn hoofd 'Ze is echt dood, de dokter was te laat. Doordat ze sws al bloedarmoede had doordat ze te weinig at werd het haar allemaal te veel'. Ik knikte. Ookal kende ik haar kort het deed me wel wat.

Het werd later op de avond en had net een foto van mij en Luke van de vakantie op insta gezet.

Net op het moment dat ik mijn telefoon weg wilde leggen kreeg ik een bericht van Luke.

Hij vertelde dat er een concert in Denver zou zijn morgen. Ik sprong een gat in de lucht en deed alsof ik het al wist. Hij vroeg ook of ik ging. 'Tuuurlijk!' zei ik.

Hoe ging ik voor morgen aan kaartjes komen.... Hoe heb ik dit voor elkaar kunnen krijgen. Ik belde Daisy en ze zei meteen 'Yes'. 'Thats what you call a real fangirl!' Zei ik lachend. Dat had ik ook weer geregeld. Nog geen 10 seconden later kreeg ik weer een bericht van haar

'Daisy: Sold out :'('

'Fack' riep ik in de hoop dat niemand me hoorde, maar Barbie keek me al aan en gaf me een knipoog. 'Wat?' vroeg ik. Ze begon te lachen 'Sold out?'. Ik knikte 'Wacht? hoe weet je dat? vroeg ik terwijl het langzaam tot me doordrong dat dit nogal eng was. 'Lieve schat' begon ze. 'Je zei net alles wat je schreef en binnenkreeg hardop!'. Ik begon te lachen 'Ik dacht ff dat je helderziend was'. Barbie of Lissa haalde haar wenkbrauw omhoog en omlaag 'You never know' zei ze lachend.

Lucy liep naarbinnen 'Jenna, ik hoorde dat je het had gehoord van Charley....' zei ze. Ik knikte 'Ja.... Dave vertelde het, Ongelovelijk' zei ik. Ik weet niet waarom, zo goed kende ik haar ook niet, maar het raakte me.

'Ik heb ook nog ander nieuws' ging Lucy verder. 'Uhm Lucy?' hoorde ik in de gang. Het klonk een beetje laag. Ik zag een schim langs de muur in de gang en herkende Michaels multigekleurde haar uit duizenden 'Michaaaeel!!' gilde ik. Michael liep de kamer in 'Ze ligt hier' gilde hij en achter hem liepen Luke, Cal en Ash.

Ik probeerde mijn bed uit te komen, maar vergat dat ik niet kon lopen, naja niet zonder krukken of rolstoel. Ik viel op de grond en alles wat uit mij kwam was een harde lach die niet meer ophield. Luke kwam lachend op me aflopen en tilde me op. Hij liet me twee centimeter boven de grond hangen in zijn armen en hield me  stevig vast. Ik voelde zijn adem langs mijn hoofd gaan en het maakte me warm. Ik had de persoon om wie ik op het moment het meest gaf zo dicht bij me en ik was niet van plan om los te laten.

Ze waren vast net aangekomen op de luchthaven want op Lukes lichaamswarmte na, namen ze best veel kou met zich mee.

In mijn ooghoek zag ik Michaels oog vallen op Lissa. 'Hey girl' zei Michael. En voor ik het wist waren ze aan het zoenen. Het maakte me misselijk en ik voelde mijn eten naar boven komen. Luke legde me op bed, keek om en begon te lachen 'Michael we hebben tijd!' Het was inmiddels avond en je kon aan Michael en Luke zien dat het hun irriteerde dat er geen eigen kamers waren.

Dave kwam terug van ergens en zag mij met Luke, Michael met Lissa en Ashton met Rosie (Rosie kwam 10 minuten geleden binnenlopen) zoenen. Ik heb besloten dat ik Barbie vanaf nu gewoon Lissa ga noemen.

'Oh please zeg dat die chinees homo is!' Zei Dave met het "handje". Calum deed een stapje opzij in de richting van het raam terwijl Dave steeds een stapje dichter naar Calum toetrok. 'Ik ben hetro vriend' zei Calum en hij wees naar Lucy. 'En GEEN Chinees' zei Calum lachend.  Lucy deed even alsof ze weer zestien was en zat aan haar haar. Waarschijnlijk was ze iets van 26.

Rosie en Ashton hadden zich verplaatst naar het oude bed van Charley en lagen zo in elkaar gevouwd dat het leek op droogneuken. Luke zat zich te vermaken terwijl ik tegen hem aan was gekropen, nadat hij op mijn bed was gaan zitten.

Michael en Lissa waren alle details van haarkleuren aan het bespreken en Calum deed nog steeds zijn best om Dave te ontwijken.

Luke hield zijn armen om me heen en legde zijn hoofd vanaf achter in mijn nek. Hij gaf een kusje op mijn wang 'Cutie' zei hij.

De volgende morgen waren de jongens al weg. Ik opende mijn ogen en liet ze wennen aan het nieuwe daglicht. Lissa lag nog steeds te dromen, vast over Michael en Rosie zat nogsteeds op het bed van Charley. 'Goeiemorge!' zei ze. 'Goedemorge' zei ik terug met een halfslapende stem.

'Hoe ga jij vanavond naar het concert?' vroeg ze. Ik haalde mijn schouders op 'Ik wil wel en ik heb tegen Luke gezegd dat ik kaartjes had, maar die heb ik niet...' Rosie begon te lachen 'Laat dat maar aan mij over!'.....

-----------------------------

Oke.... I know for sure this part sucks

Maaaaar, ik heb ook nieuwsss

Ik ben namelijk bezig met een nieuwe fanfic en ik wil hem graag in het engels schrijven:) Dus dan weten jullie dat vast

en oja sorry als dit lang heeft geduurd of echt heel slecht is (dit hoofdstuk) maar ik heb zojuist een engelse fanfic in minder dan een dag helemaal gelezen. (Veeel Chapters!!') dus ben heel erg in the english mood:)

I promis you Drama will wait till the next chapters :p