It's Alright... - Beside You 2 (Luke Hemmings)

Hoofdstuk 32

A/N: Lees please even het stukje onder de plusjes:)  I have a Suprisee

Jenna

Wendy, run away with me

I know it sounds crazy don't you see what you do to me,

I wanna be your last boy, your last change

Your better reality yeah...

Wendy, we can get away

I promis if you're with me say the word and I'll find a way

I wanna be your last boy, your last chance

Your 'Everything better plan'

Yeah Somewhere In Neverland...

De ochtend muziek dreunde door mijn hoofd heen. Zoveel pijn dat was niet normaal. All time low maakte me wakker met Somewhere in Neverland, maar van mij hadden ze me mogen laten slapen.

Mijn hand zocht mijn hoofd, niet dat de pijn ervan weg ging, maar altijd als je dat deed leek het minder te worden.

Ik voelde kusjes in mijn nek en twee armen om mijn middel. Ik heb geen idee wat er precies gister is gebeurd, maar volgens mij hebben Luke en ik het weer eens leuk gehad.

Ik draaide mijn hoofd om en onze gezichten kwamen tegen elkaar aan.

Wacht even....

Dit voelde niet als Luke.

Mijn ogen zaten nogsteeds gesloten en mijn hand ging langs zijn armen heen. Hij was veel gespierder.

Zijn benen waren hariger en zijn gezicht voelde ronder dan die van Luke.

Ik opende mijn ogen en zag Ashton voor me liggen. Voor ik het wist had ik een gil geslagen en iedereen stond in de kamer.

'Aaaah.... eindelijk ik heb mijn kamer terug!' zei Michael.

Ook Luke stond in de deuropening maar hij leek niet erg vrolijk. Ik sprong uit bed en omhelsde hem. Hij bleef stok stijf staan en nam niet eens de moeite om mij terug te knuffelen.

Ik liet hem los en keek hem verbaasd aan 'Wat?' vroeg ik. Luke negeerde me, draaide zich om en liep weg.

'Jen, Luke heeft het gister uitgemaakt...' zei Calum. Ik schrok 'YOU FUCKING KIDDING ME?'

De tranen stonden in mijn ogen 'Waarom....?' vroeg ik stil.

'Je bent met Ash gegaan' antwoorde Daisy. Ik keek achterom naar Ashton en zag hem rood worden en zichzelf verbergen half onder de dekens.

'Als dat zo was, waarom weet ik dat dan niet meer?' vroeg ik.

Daisy zuchte 'Omdat je de alcholist aan het uithangen was, je bent echt een stom kind af en toe'.

Nee, Daisy had het recht niet om mij een alcholist te noemen. Ik was geen alcholist, ik had gewoon een keertje iets te veel gedronken.

'Ik ben geen alcoholist, ik heb gewoon iets te veel op'

'Je bent fucking zwanger stom kind?!' ze leek een beetje onbegrepen, maar ik had dit allemaal onder controle.

'Jaa, maar er is nog nie zo veel hoor, ik ben nauwlijks 3 maanden'.

'Daarom Jenna, jij vermoord dat kind nog voor het uberhaupt een leven heeft gehad. Je hebt geen idee hoeveel pijn je Luke met zoiets doet. Je vermoord zo niet alleen je eigen kind, maar ook zijn kind'.

Ik negeerde haar. Ze liep weg en liet me alleen. FUCK MY FUCKING LIFE dacht ik, terwijl ik terug op bed ging liggen. Mensen vonden het minder interessant worden dus gingen weg.