Broken Promises (MayWard) - Completed

Chapter 42

Maymay's POV
× × ×

"Hey. Ako na. I'll do it." Sabi niya bigla sa lalaking naglalagay ng harness saakin. Luhh!?

"Sir, okay lang po. Matagal ko na pong ginagawa to kaya magiging safe po siya."

"Yeah, I think so, but I mean, please don't get too close." Sabi niya ba naman!? Hala uy, grabe! Nasuntok ko tuloy siya sa braso. "Aray. What's wrong?" Nagtanong pa talaga. Inirapan ko nalang siya.

"Ay don't worry Sir, mahal ka naman netong jowa mo oh." Tinuro niya ako. "Pogi sana tong jowa mo Ma'am pero sobrang seloso." Bulong ni Kuya sakin sabay ngiti niya.

"Pasensya na Kuya." Sagot ko.

"Hoy Edward! Pati ba naman naglalagay ng harness? Nakakahiya." Sabi ko nung nakapwesto na kami sa isa sa mga rides sa Treetop Adventure, Silver Surfer tawag nila dito.

"He was hugging you already." Sabay irap niya. "Come on?"

"Hoy, tigilan​ mo ko sa mga ganyan mo ah!" Sabi ko nalang pero hinawakan niya yung kamay ko.

"Sir! Wag masyadong mahigpit hawak mo jowa mo, baka masakal at mahulog." Sigaw ni Kuyang nag-assist kanina. Ayan, inaasar na tuloy siya. "Mahulog sa iba!"

"Yeah, whatever! She's fine!" Sumagot pa si Edward. Maygash naman.

Ilang sandali pa nag-umpisa na yung ride. Gusto ko sumigaw kasi mataas siya at para siyang swing pero nakatayo at magkaharap kami na nakahawak sa mga bakal sa pagitan. Pero ewan ko ba, dahil nakikita ko siya sa harap ko parang di naman ako nag-alala na baka malaglag ako. Ganun talaga ang pakiramdaman, safe pag kasama siya.

"I'm sorry about that." Sabi niya bigla habang nasa kalagitanaan kami. Tahimik kasi ako at walang reaksyon.

"Kasi naman, ikaw. Please don't be like that." Sabi ko nalang. Nasa ere kami ngayon, nasa ride pero nagtatalo pa.

"I can't​ help it. Cheer up, please?" Sabi niya pa pero di ako sumagot.

"Okay, I'll jump." Sabi niya sabay bumitaw siya sa handle na kinakapitan namin pareho.

"Hoy! Ano ba!" Sigaw ko at napalakas talaga. Nagulat ako sa biglang ginawa niya. Kung nagkataon na wala siyang harness, laglag siya. Kasi naman!

"Fine. Fine. I'm sorry." Nawala yung ngiti sa mukha niya dahil sa pagsigaw ko.

"Wag mo nang uulitin yun, utang na loob!" Sabi ko pa. Nananakot eh!

"Yeah, I'm really sorry, babe."

"Di ko kayang mawala ka! Ano ba!" Sabi ko tuloy. Kainis talaga eh. Nag-alala ako.

"What?" Ngumiti siya. "I did not hear you clearly."

"Mukha mo!"

"It's true. What was that?" Sabi niya pa pero ngiting ngiti naman. Kainis!

"Uhm . . . I'll jump!" Sabay bitaw niya ulit sa handle kaya nagpanic nanaman ako. Bwisit talaga to!

"Hoyyy! Edwaaaaard! Oo na! Sabi ko, di ko kayang mawala ka! Grabe naman, kakasabi lang na wag na ulitin eh! Ano ba!?" Sigaw ko pa. Rinig na rinig na siguro ng mga tao sa paligid kasi nag-eecho lalo na't nasa kakahuyan kami.

"That's a great thing to hear." Sabay sinubukan niyang abutin kamay ko. "I can't imagine losing you too." Sabi niya.

"Naman pala eh! Kaya wag mo akong pag-alalahin! Mamamatay ako niyan sa hayblad eh!" Sabi ko nalang.