Running Idol (Completed)

Chapter VI.I

"It's really good to see you again, Sofia," wika ni Doña Ria, ina ni Nicholas. Nasa kalagitnaan sila ng pagkain no'n.

Samantala, pinasama muna ni Nicholas si Steffi sa yaya nito upang maglaro.

"I'm sorry to what I've done, mama," kaagad na hingi niya nang paumanhin dito. Aminado naman kasi siya sa pagkakamali niya.

"I don't have the right to get angry with you.." sabi ng Doña. "There is never a wrong on chasing dreams, only choosing the right option in every decision,"

Napayuko siya sa tinuran ng matanda. Palagi namang may option sa lahat ng bagay. Kung di siya pumayag na pumasok sa kasalang iyon ay hindi siya makakagawa ng malaking kasalanan.

The damage has already done. Ang kailangan lang ngayon ay ayusin ang gusot kahit hindi na maitatama ang lahat.

"Actually.." napaangat siya ng mukha. "Matagal ko nang sinusubaybayan ang mga music videos and performances mo. And I felt so proud. I even bragged about you on my friends. Mayroon akong manugang na interationally famous. I'm not into k-pop but I watched it for you.." mahabang lahad nito.

Para namang pumalakpak ang tainga niya sa naririnig. Kanina pa siya nakakaramdam ng matinding kaba sa pakikipagharap sa magulang ni Nicholas. Kahit papaano ay naibsan ang pangamba niya sa kaalamang hindi nagtanim ng galit sa kanya ang ginang. Pinangangambahan naman niya ang ama ni Nicholas.

"Unfortunately..." biglang singit ni Nicholas. "We are no longer connected to each other.."

Nakita niya ang gulat na bumalatay sa mukha ng ginang.

"Don't tell me you anulled your marriage?" mula sa kung saan ay nagsalita ang ama ni Nicholas.

Tila nanigas ang katawan niya nang marinig ang boses nang matanda.

Lahat sila ay napalingon sa ama nito na papasok nang dining area.

Napako ang tingin nito sa kanya. Panay naman ang paglunok niya sa kaba.

Anong sasabihin ko? tanong niya sa sarili. Hindi niya alam kung ngingiti siya o babatiin niya ito. Magmamano ba siua dito? Para kasing hindi maigalaw ang katawan niya.

Seryoso ang anyo nito na lumapit sa hapag at umupo sa tabi ng Doña.

"So, explained what you've said, Nicholas," may awtoratibong wika nito.

"Since she wants liberation, I gave what she wanted to begin with," kaswal na paliwanag nito. "Hindi na magwowork out ang relasyon namin kahit saan mang anggulo tignan,"

The confidence on his statement makes her in a sudden ache. Hindi niya rin alam sa sarili kung gusto pa niya ipagpatuloy ang commitment sa lalaki. Sadyang nasasaktan lang siya sa mga salitang binibitawan nito.

Bumaling ng tingin sa kanya si Don Nicanor. Walang kasilay-silay ng ngiti ang bumabalatay dito. Mas lalo tuloy siyang natetense.

"You cannot blame my son on doing such a decision," tahimik nitong wika sa kanya.

"I'm aware of that sir," tugon niya rito na panay ang paglunok. "And I'm ready to face the consequence,"

"What's the formality?" biglang tanong nito pagdaka.

"Sir?" tanong niya muli dito. Bigla kasing nagbago ang aura nito. Mas lumambot ang ekspresyon nito.

"You are still welcome to call me papa," sa wakas ay sumilay na rin ang mumunting ngiti sa labi nito. "Napag-usapan na namin ang nangyari. Magagalit kami kung naghiwalay kayo dahil sa lalaki. But the fact that you want to earn your own prestigious reputation rather than hiding behind the shadow of your husband, impressed me so much. I'm sure Steffi will learn to love you. Kailangan lang unti-untiin, don't you think, Nicholas?"