ALWAYS BE MY HERO- Completed

CHAPTER 18- Pagliligtas

RAZ POV:

Dalawang araw na ako dito sa davao pero di parin ako makatyempong puntahan ulit ang babae sa basement.

BAsta bahala na!
Nagkunwari akongmay hinahanap at napunta sa basement.
"Sir Razeel ano pong hinahanap niyo?" aniya.
"Ahm ...ano kasi ...ahm hinanahanap ko yung tuta.Parang pumunta kasi sya rito.Pwedi mo ba akong tulungang hanapin sya?"
Nag-alangan sya bago makasagot. 
"Ah, kasi sir....di ko po pweding iwanan dito." siya.
"Bakit may tinatago ba kayo dyan?" -ako.
"Ah wala! wala! naman po."

Nakita kong nilock nya muna ang pinto.

" ah sige na nga po sir tulungan ko na po kayo maghanap"
"Sige salamat."
Naging alerto ang mga mata ko.

Nang may makita akong bakal na medyo mahaba ay kinuha ko iyon at ipinokpok sa kanya.

Agad kong kinapa ang bulsa nya ng mawalan ng malay. Kinuha ko ang susi at binuksan ang pinto ng basement.

Pagkakita ko sa babae sa loob ay may sugat sya sa bibig. Mukhang bago palang yun dahil may sariwa pang dugo ang umaagos. Nagulat sya ng makita ako.
Halatang nanghihina na sya at katatapos lang umiyak.

DEA's POV:  

Biglang bumukas ang pinto pumasok ang isang lalaki. Hindi sya isa sa mga taohan base sa kanyang soot . Pero wala na akong pakialam kasi nanghihina na ako. Lumalabo narin yung paningin ko dahil siguro sa kakaiyak ko kanina.

"kailangan mong makaalis dito miss." sya.
Mabilis nya akong kinalagan at pinaakbay para makalakad ako.
"Bilisan Mo baka maabutan tayo"
"Sino ka? Bakit mo ako tinutulungan?" tanong ko sa kanya.
"Hindi to oras para magpakilala ako. Ang mahalaga makaalis tayo dito."

Hindi ko alam kong nasaan o kung saan ang punta namin dahil may pasikot-sikot kaming dinaanan.
Hanggang sa may kotse kaming nasakyan . Mabilis ang pagmamaniho nya. Ngunit may biglang humarang samin na kotse.

"Buysit!." -nawika nya.

Nagsilabasan ang sakay ng kotseng humarang sa amin.

"What are you doing kuya?" bulyaw ng lumabas na si Sam.

Kuya nya to? So bakit nya aKo itinatakas?

"Tumabi kayo dyan!" pasigaw din na sabi nitong lalaki na tinawag palang kuya ni Sam.

Ngunit di natinag si Sam at ng mga taohan.

"Kunin nyo si Dea..!" utos ni Sam sa mga ito.

Sa halip na makinig ay tinuloy ng kasama ko ang pagmamaniho kahit alam nyang nakaharang pa rin ang kotse. Binangga nya ito kaya nakalusot kami.

"Bilis habulin nyo!"

Hindi pa nakakalayo ay nasundan parin nila kami  Pinaputukan pa ang kotse kaya tinamaan ang gulong. Gumiwang-giwang ang kotse namin. Hanggang sa tumama kami sa isang pader.

Naramdaman kong tumama ang ulo Ko sa dashboared nang bumangga kami. Nahilo ako pero di ko yun alintana dahil tinulungan ko yung kasama ko na maalis ang naipit nyang paa.

"Ahhhh!!!!" sigaw nya dahil sa sakit.

Saktong nakuha na yong paa nya nang may humablot sakin palabas ng kotse. Nauntog tuloy yong ulo ko sa pinto ng kotse.
"Ano ba bitawan mo ako!! Aray!!"

Marami yata akong bali sa katawan tapos hahablutin lang ako ng ganito ng gagong to?
"sumama ka na kasi samin!."
..
..
..
..
..
"bitawan mo sya!!" sigaw ng lalaking kasama ko at sinuntok nya yun.

"tumakbo ka na!"

Hindi ko na inisip ang lalaking tumulong sakin. Basta ang nasa isip ko ay makatakas.

May tatlong nakasunod
MAbilis talaga akong tumakbo para di nila maabutan..
..
..
..
..pero..
..
..
Maya-maya pa'y biglang may humablot nanaman sa kamay ko at tinakpan nya ang bibig ko. Sino kaya to?
Siguradong isa sya sa mga taohan. Wala na ba akog katakAsan?

"Mmmmmpp!!" pagpupumiglas ko pero sadyang malakas siya.

Nakita kong naglagpasan ang tatlong sumusunod sakin. Nakatago kAsi kami sa isang iskinita.

Sino kaya ang hudas na lalaking to? Posible kayang rapest??

ONE

TWO

THREE
.
.
Sabay sipa mula sa likod ko. Tinamaan ang kanyang hinaharap. Buti nga sa kanya.

"ouch!! Ouch Dea!"

HalA si Ishaan pala!

NApayakap ako sa kanya ng mahigpit. Ilang segundo?

Di ko alam basta gusto kong di matapos ang moment na to.

"Ahm Dea baka mahuli pa nila tayo kaya tara na"

"Oo ng pala!"

Magkahawak kamay kaming umalis doon. Nawala lahat ng takot, panghihina at kalungkutan ko. Narito na kasi ang hero ko.

Moment muna namin...mamaya ko na iisipin yong katotohanan na hiram ko lang ang kasayahang to.
..
..
..